Calgary 29 juli (dag 14)

Door Familie Bosman - 30-07-2018 05:59

Een onverwacht bezoek aan Calgary, dus geen voorbereiding.  Wat gaan we doen? Voor ons is de aantrekkingskracht dat de Olympische spelen hier hebben plaatsgevonden. We gaan onderzoeken of we Yvonne van Gennip hier nog  terug kunnen vinden. Om 10 uur gaat er een busje vanaf de camping naar het openbaar vervoer. Deze halen we. Ons eindpunt blijkt bij de IJshockyhal te liggen. We gaan naar binnen om eens even rond te kijken en stuiten eerst op een aantal kinderen die lekker bezig zijn vanaf de kant gadegeslagen door de ouders. Vin spreekt een van de vaders en hij vertelt ons dat het Canadese team onder 17 jaar aan het trainen is in de hal ernaast. We lopen door en glippen de tribune op. Rechts van mij een camera met rondom trainers en bobo’s die de training nauwkeurig volgen. We denken dat er een aantal NFL scouts aanwezig zijn. Met de lift gaan we naar beneden om het geweld, want dat is het, van dichterbij te aanschouwen. Het testosteron vliegt je om de oren, geen beuk wordt geschuwd en het gaat er echt flink aan toe. Prachtig om de wendbaarheid, snelheid en felheid te aanschouwen. Wanneer de trainer spreekt knielen alle spelers en luisteren aandachtig. Wanneer de training is afgelopen worden een aantal spelers aangesproken. We vangen op dat ze zijn geselecteerd, waarvoor is me een klein beetje ontgaan maar het zal niet voor een cursus punniken zijn. 

We pakken de bus, hoeveel ik precies moet betalen voor 6 personen is me nog niet helemaal duidelijk maar na een aantal munten vindt de chauffeur het wel genoeg. We hebben zeker niet teveel betaald, hij scheurt 6 briefjes af waarop allemaal getallen staan en dit blijkt de instaptijd te zijn. Beetje ruim genomen. We hebben nu 90 minuten om de bus weer terug te pakken voor hetzelfde geld. Omdat we uitstappen bij een winkelcentrum lukt dit natuurlijk niet. De meiden slagen voor wat leuke kleding en Bente krijgt haar langverwachte Ipad die ze nodig heeft voor school. Haar oogjes glimmen van blijdschap. Het bezoekje aan de Applestore heeft wat langer geduurd dan verwacht zodat lunchtijd al een eind onderweg is. We vinden een Foodcourt en laten Piet en Els kennis maken met dit fenomeen. Line, Bente en ik zwichten voor de sushi en de rest kiest een lekkere oosterse schotel. Daarna weer richting bus om de Olympic Oval op de zoeken. Een geweldig aardige chauffeuse neemt ons mee naar het eindpunt bij de Universiteit, stapt uit en zoekt samen met ons op de plattegrond waar de oval gesitueerd is. Beetje te ver lopen dus we mogen weer een stukje mee terug. Ondertussen vertelt ze ons dat ze vorige week zondag een coyote heeft gezien in deze buurt. 

Bij de oval aangekomen blijkt de ijsbaan eigenlijk niet toegankelijk maar een medewerker laat ons toch toe. Hij ziet veel Nederlanders zegt hij. Beneden in de hal staat een grote foto van Ted Jan Bloemen en overal zie je stukjes geschiedenis van het schaatsen en vooral de Canadese helden. De ijsbaan ligt er eenzaam bij. Er ligt ijs en het is koud maar een van de ijsmachines is stuk waardoor het niet optimaal is. Met ingang van augustus gaat het schaatsseizoen weer van start.  Dan ontdekken we eindelijk Yvonne van Gennip. Als enige buitenlanders is ze genoemd tussen alle Canadese successen. We zien een kleine foto met de beroemde “ Goud Hè”  muts. Ze is de succesvolste schaatser van de Olympische spelen van 1988. Dat wisten we natuurlijk al maar het is wel leuk om dit door anderen erkend te zien.  De ijsbaan is onderdeel van de universiteit, heel bewust. Bewegingswetenschappen direct gekoppeld aan de topsporters. We lopen het gebouw nog even door en zien allerlei sporten. 

We zoeken onze weg terug naar de bushalte en nemen hierbij een onbedoelde omweg, terwijl de zon vol op onze bolletjes schijnt. Onderweg zien we borden staan die waarschuwen voor de Coyote. Het is dus echt waar! We pakken de bus terug naar het winkelcentrum want daar moeten we overstappen. Dat flikken we allemaal maar even in een wildvreemde stad met een wildvreemd systeem, maar zonder bijzonder behulpzame Canadezen was dit vast niet gelukt. Om een uur of 6 zijn we terug op de camping waar de meiden direct in het zwembad duiken. Wij zoeken nog een camping voor morgen in Banff. Oeps….dat valt niet mee….maar gelukkig krijgen we het toch weer voor elkaar.

De avond is lekker en we drinken koffie en praten, onze Amerikaanse buren gaan helemaal los op muziek. Niet verkeerd dus we genieten gewoon even mee en vragen ons af hoe lang dit zal duren. Nu ik dit typ is het alweer 10 minuten stil. Ook wel lekker. De lichtjes van de stad gaan weer een voor een aan, dus ik kan zo gaan slapen. 

 

Reacties

Jan smit 30-07-2018 08:01 {{button-53729}}

Een hele toer om de weg te vinden. Knap om het zo voor elkaar te krijgen. En dan nog in die streek een oosterse maaltijd en die sushi een streekmvan de wereld dus.
Zelfs de wolf komt daar om de hoek kijken. En dan de sportieve eigenschappen van de Canadezen bewonderen. Met zulke sportieve meiden altijd interessant , zeker als daar ook de Nederlanders bewonderd worden.

Een prachtig gebied ligt aan jullie voeten. Wij hebben goede herinneringen aan ons bezoek aldaar met de trein vanaf Vancouver naar Jasper en dan terug met de bus . Vooral,Banff en Lake Louise hebben op ons een geweldige indruk op ons achter gelaten .
Veel,plezier verder.

Lenie Exaltus 30-07-2018 11:37 {{button-53750}}

Het was weer toppi!!!!

xxxxxxxx
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan