Page en Lake Powell

Ruud en ik staan vroeg op, we willen de zon op zien komen boven Monument Valley. We kunnen het vanuit ons bed zien maar zetten toch maar even koffie en genieten buiten van het uitzicht terwijl Robin nog even slaapt. Rond 8 uur rijden we weg van de camping, richting Page aan Lake Powell. Door het tijdverschil tussen Navajo reservaat en Arizona, winnen we een uur vandaag. De rit gaat weer voorspoedig, we rijden nog lang door een prachtig landschap dat veel weg heeft van Monument Valley. Als de zon doorbreekt is het zandsteen echt vuurrood, kleurt prachtig bij een blauwe lucht. Onderweg ook nog wel wat regen, we hopen dat dat niet te lang duurt. Voor morgen hebben we een reservering bij Antilope Canyon. Deze sluit bij regen ivm overstromingsgevaar. Duimen dus dat er niet teveel valt. 

Tegen 11 uur Arizon tijd zijn we in Page en we zoeken alvast onze canpground (Wahweap Lake Powell). We stappen even uit om de Glen Canyon dam te bekijken, wat een ding. Deze dam heeft in 1957 Lake Powell doen ontstaan. Alhoewel het er heel natuurlijk uitziet is dit stuwmeer dus niet natuurlijk. Onze camping ligt prachtig, net buiten Page. We rijden terug richting Page om te zoeken waar Antilope Canyon is, we willen graag weten hoeveel tijd we moeten rekenen voor de rit hiernaartoe. Blijkbaar heeft het toch teveel geregend of het is te warm, want de canyon is vandaag in elk geval gesloten, hopelijk morgen niet! 

Ondertussen is het flink warm geworden, we gaan een plekje zoeken om even te zwemmen, even afkoelen. Strandjes zijn er niet veel en het water ligt diep tussen de rotsen. Een vriendelijke ranger wijst ons de weg naar een plek waar je het water kunt bereiken. We parkeren onze camper en klauteren een stuk naar beneden en inderdaad, een geweldige zwemplek!!! Het water is heerlijk, net niet koud en een bodem van platte rotsen, superfijn. Uit het water, op de rotsen op de kant is het wed ik wel 40 graden en geen spatje schaduw. Dus als we uitgezwommen zijn toch maar weer terug naar de camper, we vinden te warm om op de kant te zitten. 

We gaan terug naar de camping om een wasje te draaien. Zo’n snelle machine wil ik thuis ook wel. Was duurt 45 minuten en een half uur later is het ook nog droog. Bovendien kan er ongeveer een hele kledingkast in die trommel. Handig! Ondertussen eten we een broodje en werkt Robin met wifi even haar contacten bij. 

Aan het einde van de middag is het iets afgekoeld en gaan we op zoek naar Horseshoe Bend, ook zo’n plek die je schijnbaar gezien moet hebben. Deze hoefijzervormige bocht in de Colorado River ligt net buiten Page. Kan eigenlijk niet missen want er staan ineens een berg auto’s geparkeerd langs de highway 89, hier moet het wel zijn. Met honderden andere mensen klimmen we het duin over, het lijkt wel een spoor mieren. Achter het duin gaat de weg weer een stuk naar beneden en dan staan we ineens op de rand van de canyon. Er staat een stukje hek maar het grootse deel van de rand is gewoon zonder hek. Officieel moet je een paar meter van de rand af blijven maar als je sommige mensen ziet... doodeng soms. Maar wel zeer indrukwekkend, wij zetten weer een vinkje!

Terug op de campground (we hebben plek B11 met uitzicht op het meer 😀) gooien we wat kolen in de firepit en roosteren wat hamburgers, met een goedgevulde salade is het weer een heerlijk maaltje. Als toetje weer wat marshmellows, we gaan nog missen thuis. We leggen wat houtblokken op het vuur en genieten nog even van een mooie avond.