Antilope Canyon en daarna naar Bryce Canyon

Door Ruud, Sas & Robin - 16-07-2018 08:10

Na een warme nacht worden we wakker met de zon in ons gezicht, dat belooft goeds vandaag. We staan om half 7 naast ons bed omdat we om 8 uur weg moeten, richting Antilope Canyon. Na een ontbijtje buiten in het zonnetje, met uitzicht op Lake Powell, onhooken we. Wat een geweldig systeem, echt in 3 minuten klaar voor vertrek. We rijden richting Antilope Canyon. Antilope Canyon hanteert Arizona time. En omdat we de laatste dagen zo vaak van tijdzone zijn veranderd, zijn we de draad enigszins kwijt. Normaal gesproken maakt dat niet zo uit, een uurtje vroeger of later. Maar we schrikken als de navigatie ineens 9 uur aangeeft terwijl wij denken dat het 8 uur is. Want Ken’s Tours, die de rondleidingen in Lower Antilope Canyon verzorgt, heeft aangegeven dat we er echt om half 9 moeten zijn om mee te kunnen met de rondleiding. Het zal toch niet zo zijn dat we ons nu een uur hebben vergist? Als we bij de canyon aankomen staan er al flink wat auto’s en we vrezen het ergste. Ik ren naar de kassa en vraag een vriendelijke schoonmaakster die ik tegen kom naar de tijd... pfff nog net geen 8.30 uur, gelukkig! 

De canyon is echt heel mooi, zo bijzonder! We dalen een eind af de grond in, met ladders. In het begin is het nog druk met verschillende groepjes. Ons groepje bestaat uit 3 gezinnen. Wij, een ander Nederlands gezin en een gezin uit scandinavie ofzo. Prima te doen. We vreesden erge drukte maar het valt echt mee. Na de eerste 20 meter in de canyon zien we groepen voor en achter ons ook niet meer. We hebben tijd genoeg voor mooie foto’s. De gids weet precies de plekjes waar je de mooiste plaatjes kunt maken. En hij maakt regelmatig met ons toestel een mooie foto. Het voordeel van Lower Antilope tov Upper, is dat je hier geen tegemoetkomend verkeer hebt. Daardoor lijkt rustiger. Goed dat we deze hebben gekozen! 

Na ruim een uur komen we weer boven de grond. Warm ineens, poeh! Vlug naar onze camper, airco aan, tanken (alweer, we tanken wat af) en op weg naar Bryce. Toch ook weer een kleine 200 mijl. Onderweg stoppen we bij een French Bakery voor koffie en een broodje. En we kopen een nummerplaat van Utah bij een rommelwinkeltje dat we tegenkomen. Robin koopt in elke staat waar we zijn een nummerplaat om thuis op haar kamer te hangen. Dat wordt een leuke verzameling. Deze vakantie sowieso 4.

Ondertussen verandert het landschap. Het gesteente wordt roder, meer bomen en prachtige rotsen. We rijden over een scenic highway 12, één van de mooiste wegen van ZW Amerika. En dat klopt helemaal. 

Ruby’s Inn campground, onze overnachtingsplek, is een Disneyachting nep cowboydorp. Lachen! We hebben niet de mooiste plek van de camping, net achter de receptie. Maar Robin is blij want er is wifi en omdat ze jarig is morgen wil ze graag haar digitale felicitaties van vrienden en vriendinnen in ontvangst kunnen nemen 😉. Om 16.00 uur is ze in Nederland al jarig dus van ons real life vast felicitaties. Morgen volgen de slingers en cadeautjes. Ze heeft wel een extra lange verjaardag dit jaar. 

Uiteindelijk nemen we om 16.30 uur de shuttlebus naar Bryce Canyon. Supergoed geregeld hier. We kunnen we camper gewoon laten staan, elk kwartier vertrekt er een gratis bus die bij de verschillende uitzichtpunten stopt. Wij stappen uit bij Bryce Point, het hoogste punt van deze canyon. En weer kunnen we een hoogtepuntje afvinken, weer zijn we onder de indruk. Wat groots en bijzonder dit landschap. Een vallei vol rotspilaren in verschillende kleuren rood, oranje en geel en roze. Met groene bomen en een blauwe lucht (met af en toe een grijze wolk maar oke). We hebben het al vaak gezegd maar het is weer prachtig! Na de nodige foto’s moeten we terug naar de bushalte. We hebben namelijk om 19.00 uur een reservering voor Ebenezers Barn and Grill restaurant. Een bbq restaurant met country muziek. 

We belanden aan een tafel met een echtpaar en een broer van de man, uit Australie. De ouders van de 2 mannen kwamen uit Montfoort in Limburg en zijn in 1961 naar Australie geemigreerd. Hele aardige mensen met een grappig Australisch accent. Het eten is oke, kip, pulled pork, puree, sla en iets van bonen. Met appeltaart toe. De muziek is erg leuk, country natuurlijk met veel bekende nummers. Aan de tafel naast ons zit een Amerikaan met een hoop sterke verhalen, hij is taxichauffeur geweest en beweert dat hij John Denver ooit in zijn taxi heeft gehad. Al met al een gezellige avond! Morgen een klein feestje voor Robins 15e verjaardag. We hebben een leuke verrassing denken we... spannend!

Reacties

Joost 18-07-2018 08:41 {{button-53138}}

Een Cliff hanger?? Wat is het?
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan