16 juli: Robin is 15!

Door Ruud, Sas & Robin - 20-07-2018 19:57

Vanmorgen om 6.30 uur ging onze wekker, vroeg op om wat versiering op te hangen en een verjaardagdagsontbijtje te maken, Robin is vandaag jarig! En we hebben een verrassing voor haar geregeld waarvoor we om 9.00 uur uiterlijk van de camping weg moeten. Het is koud, Bryce ligt hoog en alhoewel de zon vollop schijnt is het nog echt wel fris buiten. Om 7.00 uur hebben we haar wakker gezongen. De camper is vrolijk versierd niet aan de buitenkant want dat wil ze niet. De verleiding was groot maar we hebben het toch maar achterwege gelaten. Cadeautje uitgepakt En via Snap, Whatsapp en telefoon komen de nodige felicitaties binnen. Om kwart voor 9 al rijden we de campground af. Op naar.... Bryce Airport want we gaan helicopter vliegen!!! Robin is zeer verrast en dat was precies de bedoeling 😁. We gaan er een feestelijke dag van maken! 

De vlucht is geweldig, we kunnen heel ver weg kijken, de lucht is prachtig blauw en de kleuren van de rotswanden met de aparte vormen steken heel mooi af. Het is mooi weer, het gaat allemaal heel rustig en de piloot vertelt onderweg wat we allemaal zien. Echt heel mooi! 

We komen op het vliegveld nog wat andere Nederlanders tegen, we maken een praatje. Zij zijn met 4en en gaan 2 aan 2 vliegen. Net na ons. Toch bijzonder dat je overal Nederlanders tegenkomt en ze ook meteen als Nederlanders herkent. 

Na de helivlucht rijden we naar Zion National Park. Hier gaan we 2 nachten blijven. Morgen voor het eerst een dag dat we niet hoeven te rijden. Dat is ook wel eens fijn want het is toch vermoeiender dan je denkt, elke dag vroeg op een een kleine 200 mijl rijden. In Zion hebben we alle tijd om de omgeving te bekijken en misschien wat mooie wandelingen te maken. Alhoewel Robin liever meteen door zou rijden naar Las Vegas. Ze vindt het wel veel, al die parken achter elkaar. Maar ja, ze liggen nu eenmaal in deze volgorde. 

Onder een stralende zon, een strak donkerblauwe lucht, rijden we Zion binnen. Meteen al een spectaculair gezicht, de diep rode rotsen, groene loofbomen en de blauwe lucht. De mount Carmel Highway waarover we het park binnenkomen, is van rood asfalt en dat geeft nog eens een extra effect. Heel mooi. Bij de ingang van het park hebben we een permit gekocht om de tunnels te passeren. Bij de eerste tunnel die we tegenkomen is dit geen probleem, die is hoog en breed genoeg. Maar de tweede, een tunnel van 1,8 km lang, is aan de zijkanten niet hoog genoeg. Daarom wordt aan de andere kant het verkeer stilgezet zodat wij er in het midden van de weg kunnen rijden. Dan past het wel maar ik vind het toch eng. Stel je voor dat het dak van de camper toch de tunnel raakt omdat je iets te ver afwijkt van het midden! Maar het lukt en ongeschonden rijden we de tunnel weer uit. Wow, wat een natuurpracht! Over deze wondermooie weg rijden we langs de rotswanden, met een paar flinke haarspeldbochten. Robin kan het niet laten om wat flauwe opmerkingen te maken maar ja, aan opmerkingen als “diepe afgrond hè mama, zo zonder vangrail” en “kijk, hier is denk ik iemand uit de bocht gevlogen laatst” ben ik inmiddels wel gewend, haha. Goed dat we de camping (Watchman Campground) al gereserveerd hebben want alle campings in het park zijn vol. Dat is zo’n populaire plek dat we een half jaar vooraf, vanaf het moment dat we konden reserveren, met zweet in onze handen een plekje hebben bemachtigd. 

We hebben plaats A13R en de R staat voor riversite. Het is een mooi, niet al te groot plekje, met een boom voor wat schaduw. De rivier zien we vanaf onze plaats niet want die ligt echt wel dieper en bovendien zit er een wandelpad tussen de camping en de rivier in. Maar we staan weer prachtig met aan beide zijden uitzicht op de rode rotswanden. 

De camper kunnen we de komende dagen laten staan, in Zion is een goed systeem van shuttlebussen. We lopen naar het bezoekerscentrum dat naast de campground ligt. Zion heeft ongeveer 90 mijl aan wandelpaden en we willen graag The Narrows lopen. Dit is een trail door de rivier, de canyon in. Of dit veilig is hangt nogal af van het weer, als het stroomopwaarts ergens regent dan zou er een vloedgolf kunnen ontstaan. Dat wil je niet meemaken als je net tussen twee torenhoge rotswanden loopt en geen kant op kunt. Het risico op flush floods is vandaag 3, uit 4. Dat vinden we te veel risico dus we kiezen de trail naar Wheeping Rock, een korte wandeling naar rots waar water uit komt. Het is warm en Robin heeft niet veel trek om te wandelen. Dus na Wheeping Rock (inderdaad een hele korte wandeling) gaan we terug naar de ingang van het park. Omdat het nog steeds Robins verjaardag is zoeken we een leuk restaurant om te eten, graag met Wifi om verjaardagswensen te kunnen ontvangen natuurlijk. Na een rondje Springdale belanden we uiteindelijk vlakbij de camping, in de Zion Brewery. We kunnen buiten op het terras eten. Vooraf kiezen we een portie nachos met allerlei lekkers erop, die we samen delen. Ruud en Robin kiezen vervolgens een burger en ik de fish taco’s. Als toetje delen Robin en ik nog een portie sticky toffee pudding en dan is het echt genoeg. Zoveel hebben we de hele vakantie nog niet gegeten! Voor wie hier ooit in de buurt is, een aanrader. We hebben heerlijk gegeten. Bij de camper doen we 3 potjes pesten, we winnen er allemaal eentje. Daarna lekker slapen, het was een vermoeiende dag. Robin is 15!

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan