Tiogapas en bosbranden in Yosemite

Na een ontbijtje buiten in een heerlijk zonnetje, eerst op zoek naar een tankstation en een supermarkt. Beiden vonden we in Lee Vining, een paar mijl van de campground af. Terwijl Robin even wifiet bij het visitorscentrum gaan wij tanken en naar de supermarkt. Die is zo duur dat we de helft van ons lijstje maar even laten zitten, dat komt later wel. Dan door naar Mono Lake. Een heel zout meer, vlakbij Lee Vining waar we bij de south entrance de zgn tufa’s bewonderen. Een soort zoutafzettingen, een reactie van het calcium in het water met de alkali. Ruud vindt het meer lijken op koraal, daar lijkt het ook op, maar dan steekt het boven het water uit. Omdat het water dezelfde kleur heeft als de lucht, het windstil is en omdat het beetje wazig weer is, is het effect echt prachtig.

Daarna rijden we een paar mijl terug een slaan af richting Yosemite. De Tiogapas is maar een paar maanden per jaar open, voor de rest ligt er altijd sneeuw. Het is één van de hoogst gelegen wegen van Amerika. We mogen het park in met onze America the Beautyfull pas. We maken een stop bij Tenaya-lake. Daar zien we mensen door het bos richting een strand gaan, zwemmen! Snel onze zwemkleding voor de dag gehaald, handdoek mee en richting water. Brrr, toch nog fris. Robin en ik gaan tot onze navel, Ruud is dapperder en gaat kopje onder. Als je er eenmaal in bent is het toch heerlijk.

Na een uurtje gaan we terug naar de camper, we eten wat en vervolgen onze rit. Het valt op dat het wat mistig is. Van de mooie uitzichten die ons waren beloofd zien we eigenlijk niks. We hebben pas in de gaten wat er echt aan de hand is als we vlakbij de camping zijn. Er woedt een grote bosbrand 20 mijl verderop! Nu ruiken we het ook, door de hele vallei, waar de camping in ligt, hangt een dikke rook. Van al het moois om ons heen zien we niets en we krijgen er alledrie ook meteen hoofdpijn van, dit is niet leuk en niet gezond! We gaan op zoek naar wat informatie en horen dat er verschillende wegen afgesloten zijn, waaronder de weg naar Glacier Point, waar we morgen naartoe zouden gaan voor een hike van een dag. Die kan dus niet doorgaan, balen natuurlijk, we hadden ons daar erg op verheugd. Wat nu.

De informatievoorziening is ronduit slecht, het visitorcentre sluit om 17.00 uur, wifi is nergens te vinden dus we moeten het doen met wat informatie van iemand van een hotelreceptie en wat praatjes op een terras. Blijkt dat ook de Tiogapas is afgesloten omdat er een groot rotsblok op is gevallen! Die hebben we gelukkig net gemist. Moet net na ons gebeurd zijn! Dit betekent wel dat er nog maar 1 weg het park uit is, dat benauwd ons een beetje. Daarbij komt dat wandelen niet fijn is, er hangt echt veel rook en je ziet dus ook niets. Wel heel erg jammer, dit had een hoogtepuntje moeten zijn, maar ja, voor de mensen hier is het nog veel erger. En dan voor al die dieren! Hopelijk krijgen ze het vuur onder controle voordat het de vallei bereikt. We besluiten om geen 2 nachten te blijven hier, zoals oorspronkelijk het plan was, maar morgen al richting San Francisco te gaan. Als er tenminste plek is op de camping die we hebben gereserveerd. We kunnen echter niet bellen of mailen, we hebben nergens bereik. Lastig. Tegen 20.00 uur zijn we terug bij de camper. We maken een pizza in onze oven (luxe he, een echte vriezer en oven in de camper) en Ruud maakt snel een vuurtje. Eerder die middag kwamen we een houtverkoper tegen die tegen betaling van 10 dollar een doos hout bij onze camper heeft gezet. We eten de pizza bij het vuur. Als het hout op is spelen we nog een potje pesten (Ruud wint) en dan naar bed. Morgen kijken we wel verder, hier gaan we niet blijven in elk geval...