Universal Studio's

Vrijdag 20 juli gingen we op zoek naar beroemdheden. De Universal Studio's lag dicht in de buurt van ons hotel. We namen eerst een lekker ontbijt bij het zwembad waarbij er bij Esmee een aantal dingen opvielen. Ze heeft wat rode uitslag her en der op haar benen en armen. De vraag is nu of dit komt van al de donuts die worden geserveerd bij het ontbijt in Amerika of het feit dat Esmee al een aantal dagen geen chocopops meer eet bij het ontbijt. Dit doet ze al vanaf ze van de fles is. dat lichaampje is daarop getraind en heeft de slechte voedingsstoffen waarschijnlijk gewoon nodig. Robin liet zich dat geen twee keer zeggen en ging zelfs voor het ontbijt met Isis op zoek naar de chocopops. Triomfantelijk kwam hij ermee terug en met de halve supermarkt erbij natuurlijk. Het zou toch zonde zijn als je datgene net niet in je tas hebt zitten als je er net trek in hebt. Esmee besloot toch alleen voor de donut te gaan dus we nemen het pak gewoon mee in de camper. 

Om 9 uur stonden we te trappelen voor de deuren van het park. We hadden heerlijk geslapen en zaten goed in de make-up. Julia geeft tegenwoordig liever haar ontbijt op om haar gezicht te perfectioneren met haar Sephora make-up. Ze heeft in deze winkel een aantal uren gelopen en bij elk merk zichzelf vertroetelt met het effect op haar gezicht. Ze weet precies welke highlighter de beste is en welke lipstick het langst blijft zitten in de perfecte kleur. Uiteindelijk hadden Esmee en Isis letterlijk de hele zaak op het gezicht aangebracht (waarbij Isis echt schitterde met haar blauwe lippen met glans en bijpassende mascara ) waardoor Julia toch een aantal producten mocht kopen omdat het anders een beetje sneu was voor alles wat we daar al opgesmeerd hadden. Stiekem wilde Mamma gewoon ook een aantal producten hebben om weer een beetje mee te gaan met deze tijd. Hoe ouder je wordt, hoe meer je soms moet smeren om er nog een beetje lekker uit te zien. 

In het park hadden er opeens een heleboel mensen een laag make-up op. Je zag de ene ster na de andere ster en daar wilde Isis graag mee op de foto. Het was misschien een beetje noodgedwongen omdat de eerste attractie "Despicable me" een beetje tegenviel bij Isis. Het was gewoon een soort kwelling geworden. Hierna wilde ze in geen enkele rij meer staan. Ze was er klaar mee, dus gingen we op zoek naar beroemdheden. Isis had haar lippen fel rose gekleurd wat erg werd gewaardeerd door "the stars". Ze werd eigenlijk gevraagd om ook als figurant op te treden bij de walk of fame. Een half uurtje als een bepaald character poseren zodat de rest van de mensen de foto's kan schieten met hun kroost erop. De rest van het gezin wisselde af in de rijen die opliepen tot een uur bij sommige attracties. De eerste keer is dat nog leuk maar na "the Simsons, Jurasic Park, Harry Potter" worden de beentjes toch wat moe. Ook het hart heeft het aardig te verduren tijdens zo'n dag. Het is soms zo spannend en onvoorstelbaar eng dat je hart letterlijk in de handen beland van degene die naast je zit. Vaak heb je ook minuten lang geen lucht omdat je gewoon niet meer kan ademen. Wat een snelheid, wat een 3D acties en wat een fantasie. Het is een grote happening. 

Dat kan je ook zeggen van het eten in zo'n park. Overal eettentjes en snacks. Gelukkig hadden wij als Nederlanders onze eigen broodjes bij ons waardoor we bij het inchecken iets langer nodig hadden om binnen te komen, maar je kunt er misschien een helikopter vluchtje mee uitsparen. Ook liepen we wat sneller door het park dan de gemiddelde Amerikaan. Wat een maten en wat een variaties in omvang. Het is een attractie op zich. waarschijnlijk dachten ze dat ze omgetoverd konden worden in een andere hoedanigheid daar de toverstokjes van Harry Potter je om de oren vlogen. De ene toverspreuk was nog interessanter dan de andere en menig Amerikaan ging er dan stiekem voor staan. We hebben wat kikkers en konijnen zien rondrennen maar of dat nu de bedoeling was.

Over konijnen gesproken.......sommige mensen hebben het er maar druk mee. Er bereiken ons verhalen dat het een dagelijkse bezigheid kan zijn. Ook konijnen zijn niet voor 1 gat of kont te vangen blijkt nu. De meiden moeten erom gniffelen en denken toch dat er af en toe oneinigheid ontstaat tussen Woezel en Pip. De verklaring daarvoor hebben we nog niet. Toch te weinig water of misschien te lang alleen. Konijnjtes gaan ook op hun baasjes lijken, dus deze twee hebben heel veel liefde nodig en lekker eten....Succes Opa.....en we wachten natuurlijk weer op het volgende verhaal. 

Ondertussen hopen wij dat de branden geblust worden in Yosemite Park. Het moet heel hefitg zijn en mensen hebben al last van de rook als ze hier rondtrekken met de camper. Wij zijn er over ruim een week en de komende dagen kan het daar gaan regenen. Eerst morgen de camper halen en vertrekken de natuur in dan zien we wel verder. De schietgebedjes zijn in ieder geval al gedaan........