Early Birds

Door Fam van der Meer - 08-08-2018 03:57

Het was vroeg maandag 6 augustus. De vogels waren zelfs nog niet begonnen met fluiten. Wij gingen vandaag walvissen spotten in Montery en moesten daarvoor eerst door San Francisco heen rijden. Het leek Robin een goed idee om dit iets vroeger te doen dan normaal omdat we om 9 uur op de boot moesten zitten. De camper hadden we de avond ervoor al startklaar gemaakt zodat we direct konden vertrekken. Wekker, plassen, kleren aan, tandenpoetsen (toch altijd lekker) en gaan. Oh ja, vergeet niet de Tom Tom aan te zetten want dat heb je hard nodig in SF.

 

Nu is het blijkbaar zo dat heel Amerika vertrekt om 5 uur in de ochtend. Wat nu vroege vogels, het was gewoon file rijden op maandagochtend. Dat bedoelen ze waarschijnlijk met die lange dagen die Amerikanen maken. Je ziet ze nooit buiten. Ze werken de hele dag van ’s morgens 5 uur tot ’s avonds 7 uur. Ze werken, eten en kijken TV. Het liefst doen ze alles met de auto, behalve in SF want daar rent iedereen. Je moet ook echt elke dag rennen in dit land om een beetje een normaal figuur te behouden. Alles is echt supergroot, de hoeveelheid eten die je krijgt, de bekers drinken, de glazen bier. We hebben regelmatig om een doggybag gevraagd als we uit eten waren geweest. Deze hoeveelheden krijg je niet weggewerkt. Maar goed, daar reden we dan om 5 uur in de ochtend achter alle Amerikanen aan naar de walvissen. Tot San Jose was het 1 grote rode achterlichten kolone, daarna kwam er af en toe een stukje vrij op de weg. De meiden lagen nog heerlijk te slapen in ons bed en kwamen om 8.30 eens om het hoekje kijken. We waren aangekomen in Montery en daar lag de boot al klaar voor de walvistoer. Een klein lief wit bootje waar we met een man of 30 op zaten. Er was niet veel wind en het was helaas nog wel mistig. Er was goede hoop op het zien van deze reusachtige vissen want de ochtendploeg van 6 uur was het ook gelukt. De zee was rustig en de mist zou binnen een paar uur wel vertrekken. Wij hadden goede moed en hadden iets van 6 lagen kleding aan. Vooral Esmee die had haar hele kledingkast aangetrokken om te voorkomen dat ze maar ergens een kippenvel moment zou krijgen. Alle camera’s hadden we meegenomen en het was dringen voor de beste plek. De Birdy man (een stoere man met een echte hoed) ging als eerste de boot op want hij zou helpen spotten. Wij volgden gewoon en hadden een plek op het bovendek ingenomen. We vertrokken en 1 walvis ranger deed elke keer een praatje over de boot, wat te doen bij zeeziekte, hoe ze aangaf waar zich een walvis bevond etc. We luisterden half en speurden alleen maar het water af. De golven voelden we wel, maar het ging prima. Tot ongeveer een uur verder. De walvissen waren reeds ontdekt. Ze zwommen onder, naast, bij de boot en soms waren het er zelfs drie. Robin maakte foto’s tot die er letterlijk bij neerviel. De halve boot was inmiddels al naar het beneden gevlucht omdat ze ietwat geel begonnen te zien. Robin zag inmiddels lichtgroen en bewoog zich langzaamaan ook naar beneden. De golven waren niet groot, maar verschrikkelijk. Ze boot deinde op het neer. Een soort achtbaan waar je niet meer uitkwam terwijl je dat heel graag wil na 3 uur. De birdy man zat al vanaf 15 minuten beneden en hing daarbij ook constant over de railing. Het was een bijzonder tafereel waar Robin intensief aan meedeed. Wij bleven boven en hebben van alles gespot voor de birdy man, maar die had geen interesse. Hij heeft alleen maar naar het water gestaard vlak onder hem en zelfs dat was te veel. Het was echt afzien, maar de walvissen waren rijkelijk aanwezig. Soms zagen we zeeleeuwen meezwemmen, soms pelikanen en soms zeehonden. We vonden het allemaal prachtig. Na 4 uur was iedereen het zat en mochten we terugkeren naar de haven. Dit was een soort marathon op zich geweest, maar dan intern. Wat waren we blij de haven te zien en gelukkig na het voelen van het vaste land was ook bij Pappa het misselijk makende gevoel verdwenen. We hebben nog heerlijk gegeten, daarna naar de camping en dit was een klein paradijsje. De zon deed ons goed en hopelijk kunnen we die morgen nog een keer zien. Een beetje relaxen kan geen kwaad deze dagen. 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan