Dag 12 - West Yellowstone & Grand Prismatic Spring

Een roadtrip begint altijd met één idee. Dat wordt dan aan de voor- en achterkant voorzien van nieuwe ideeën en zo kom je dan uiteindelijk tot een route waarvan je denkt 'zo, da's nog eens een mooie route!'. Zo ging het althans bij ons, pak 'm beet 15 maanden geleden. Dat centrale idee was Yellowstone, een van Amerika's bekendste nationale parken en al op het verlanglijstje sinds begin van dit millennium. In beide voorgaande USA-trips was Yellowstone echter niet opgenomen in de planning, vanwege 'past niet', 'te ver weg' en nog wat van die ongetwijfeld geldige redenen. Nu moest het er dan toch van komen en al fantaserend bouwden we de meest fantastische routes eromheen. De een nog onhaalbaarder dan de ander. Na veel strepen, verscheuren en opnieuw beginnen kwamen we uiteindelijk tot de route van dit jaar, beginnend in Vancouver en eindigend helemaal in Los Angeles. Met ongeveer in het midden: Yellowstone!

En vandaag is het dan zover: we rijden weliswaar nog niet tot ín Yellowstone maar we bivakkeren noodgedwongen (want meer dan een jaar van tevoren waren alle campings al volgeboekt!) vanavond in West Yellowstone, net buiten de westelijke ingang van het park. Morgen en overmorgen staan we gelukkig wel op een van de parkcampgrounds aan de zuidelijke loop. We zwaaien Arco gedag en rijden weer via Highway 20 eerst naar Idaho Falls. De RV's moeten volgeladen worden, want we moeten voor drie dagen proviand hebben om Yellowstone te overleven. We bezoeken daarom weer een Walmart Supercenter, niet omdat dat nu zo bijzonder is maar meer omdat de parkeerterreinen daar prima geschikt zijn voor grote bakken zoals die van ons én omdat de Goudse kaas er (af en toe) op voorraad is.

We lunchen in een mooi parkje in Rigby, op de weg tussen Idaho Falls en West Yellowstone. Het laatste stuk van de reis verloopt voorspoedig en we rijden iets na kwart over drie 's middags Grizzly RV Park op. Een nette campground met veel groen gras en ruim bemeten plekken. In de loop van de dag is het plan ontstaan om vanavond alvast de Grand Prismatic Spring te bezoeken (de welbekende blauwgroene warmwaterbron). We weten dat het overdag nauwelijks te doen is om daar een parkeerplek te vinden, laat staan met een 10 meter lange campert. We kijken het weer nog even aan, besluiten snel om de RV's los te koppelen en voor we het weten rijden we dan eindelijk in Yellowstone National Park.

Iedereen is meteen in de hoogste staat van paraatheid vanwege de mogelijkheid tot het spotten van wildlife. Verschillende boomstronken worden aangezien voor beren, elanden en hertjes, maar verder dan een moederhert met kind en wat kleine zwijntjes (gezien door Stefan de Spotter) komen we vanavond niet. De stoet auto's die het park alweer verlaat is eindeloos, wat ons goede hoop geeft op het vinden van een plekje. De realiteit is echter anders: bij de Prismatic Spring staan we gewoon weer in de rij... Uiteindelijk lukt het om naast een touringcar met Japanners te parkeren en we lopen via de boardwalk naar de Excelsior Geyser en verderop naar de Grand Prismatic Spring. De ondergaande zon zorgt voor spectaculair licht en ondanks dat je de bron niet in volle kleurrijke glorie kunt zien (daarvoor zou je in de lucht moeten hangen) vallen de mooie kleurschakeringen op. De dampen die uit de bron komen ruiken gelukkig niet naar rotte eieren en zorgen voor een weldadige warmte die wel lekker is in de afkoelende buitenlucht.

We maken miljoenmiljard foto's en zijn allemaal zwaar onder de indruk van wat moeder aarde ons hier voorschotelt. De zakkende zon zorgt steeds weer voor een andere lichtinval: op een bepaald moment zien we onze eigen schaduw in de opstijgende dampen. We hebben vanavond pas één van de vele natuurfenomenen gezien die Yellowstone rijk is, we verheugen ons op wat ons nog meer te wachten staat de komende dagen. We rijden in het bijna-donker terug naar de camping, kokkerellen in recordtempo de uitgestelde avondmaaltijd in elkaar en om een uur of half elf gaat alles en iedereen onder zeil. Morgenvroeg vertrekken we om half zeven om de noordelijke loop van de 'acht' (Yellowstone heeft een wegennet dat de vorm heeft van een acht, in totaal ongeveer 270 kilometer lang!) te gaan rijden. We komen dan uiteindelijk rechtsonder in de 'acht' uit bij Bridge Bay Campground, onze stek voor 2 nachten.