Ucluelet: Ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is zwart

Vannacht een kort nachtje gehad want om 5 uur ging de wekker. We moesten namelijk om 6.30 uur in Tofino zijn voor de Bearwatch. Waarom zo vroeg? Nou de beren ontbijten meestal tussen 7 en 9 uur, dus dan komen ze naar de waterkant om eten te zoeken . Of zou het iets met het getij te maken hebben? Om in Tofino te komen moesten we door de Tsunami Hazard Zone. Gelukkig stonden er ook bordjes met Tsunami escape route en was het Tsunami code groen. Niks aan de hand dus.

De motregen was helaas nog niet opgehouden maar dat vinden ze hier wel prettig. Het is hier namelijk ook een tijd droog geweest en we hebben al 2 bergbosbranden gezien. Eerst de horse shoe bay fire (vlakbij de veerboot) die ontstaan is doordat campers hadden ge-bbqt. We zagen de helikopters met grote zakken water vliegen die ze vlak boven het vuur open lieten gaan. Ook hebben we tussen Parksville en Ucluelet een brand die net ontstaan was gezien. Hier waren nog geen blushelikopters bij en we zagen de vlammen omhoog komen. 

Maar goed keurig op tijd kwamen we in Tofino aan. Daar kregen we een heel modern rood pak voor het geval we te water zouden raken (eh dat hadden we niet afgesproken toch?) en daarover nog een gele regenjas. Nog een leuk zwart mutsje op en daar gingen we als Kowet Minions de Zodiac op. Vervolgens gingen we full speed naar de baaien waar de beren zaten. 

We hadden geluk het was Bear Morning zei de gids. We hebben heel wat zwarte beren gezien. 1 die zich aan het wassen was, 1 die rotsen opzij gooide om eten te zoeken, 1 die van een boom at en zelfs ook een moeder met kind. Op de terugweg kwamen we nog wat Seals (nee Roel geen Navy Seals) tegen en een Adelaar (Harly was ook op vakantie in Canada).

Om even bij te komen hebben we in Tofino bij de roasted company koffie gedronken en daarna terug naar ons hotel voor een middagdutje/even ontspannen in de hot tub.

In Ucluelet ligt het National Park Pacific Rim en‘s middags hebben we de Lighthouse Loop van de Wild Pacific Trail gelopen. Dit was een route van ongeveer 3 kilometer. We begonnen langs de kust en al snel liepen we door een donker bos met af en toe mooie uitkijkpunten op rotsachtige baaien. De nevel boven het water en de misthoorn van de vuurtoren op de achtergrond zorgden voor een extra ‘spooky’effect. Bij inspiration point zei Roel “aha hier doen ze dus inspiratie op voor enge films”. Opeens was het ruisen van de zee weg en liepen we een rainforrest in. Ironisch genoeg ging toen net de zon schijnen en omdat het pad heuvel op en heuvel af ging kreeg Frank het erg warm. Zijn jas ging uit en toen zijn vest. Op de achtergrond hoorde ik Aniek al ‘shirt uit en zwaaien’zingen. O ja als jullie Roel en Aniek wat chagrijnig op foto’s zien kijken, dan is dat geheel mijn schuld. Ze vinden namelijk dat ik iets te veel foto’s maak. Valt best mee toch?

Na deze wandeling besloten we in een floated restaurant (boot dus) te gaan eten. Omdat het inmiddels weer aan het regenen was gingen we daarna terug naar ons hotel om nog even te kaarten en te genieten van de hot tub (ook leuk in het donker met alle lichtjes om je heen). 

Morgen rijden we naar de andere kant van Vancouver Island, naar het plaatsje Vicotria. En de dag daarna gaan we een whale watch doen. Dus als iemand voor de komende dagen nog een leuke catchy titel weet, we horen het graag!