Dag 12 en 13: Banff National Park

Maandag 20 augustus: Banff

Gisteravond was de weersvoorspelling voor de nacht en ochtend niet al te best. Er zou regen en storm richting Glacier komen. We werden inderdaad ‘s nachts wakker van het gekletter van de regen op ons camperdak en het was ook weer flink afgekoeld, dus de lange onderbroek kon weer aan in bed. Bij het ontwaken keken we tegen een grauw/grijze en natte omgeving aan. Wat een geluk dat we gisteren al het park bezocht hebben.

Na het opruimen van de binnenkant en van het infuus halen van de buitenkant van de camper (lees: de waterslang, elektrakabel en de afvoerslang loskoppelen), verlieten we het natte Glacier. We zouden vandaag de grens van Canada oversteken, dus gisteren hebben we al zoveel mogelijk al het vlees, fruit en zuivel opgegeten. Op internet stonden verhalen dat je geen voedsel over de grens mee mag nemen, en ook op het tv-programma Border Security zie je flinke boetes voor Chinezen die tassen vol etenswaar mee willen nemen.

We waren echter nog geen 20 minuten onderweg of de TomTom gaf al aan dat we de Canadese grens naderden. Oeps, zo snel hadden we dat nog niet verwacht, want er lag nog een complete fruitmand in ons keukenkastje, wat we van plan waren onderweg VOOR de grens op te eten. Snel nog allemaal een banaan en mandarijn naar binnen gewerkt, terwijl Sylvia als een dolle de ananas en perziken ging schillen. De kipfilet in de vriezer moesten we dan maar als verloren beschouwen, want om die nou nog even bevroren op te eten zagen we eigenlijk niet zo zitten.

Het lukte niet meer om al het fruit op te eten, snel stopte Syl de laatste stukken in een schaal in de koelkast terwijl Fabian het raam al open deed bij het grenshokje. Na het overhandigen van de paspoorten en de vraag waar en hoe lang we in Canada zouden blijven, volgde alleen nog een vraag of we alcohol, tabak of een vuurwapen bij ons hadden. Buiten een paar flesje Coors bier in de koelkast konden we hier ontkennend op antwoorden, en met een glimlach wenste de douane dame ons een prettige vakantie. Wat nu, niks geen vraag of controle over vlees, fruit of ander eten? Hadden we ons voor niks zo druk gemaakt.

Wat een verschil in dorpjes waar we doorheen reden. Sommigen met mooie huizen met karakteristieke veranda’s en keurig bijgehouden tuintjes, terwijl bij een ander dorp de armoe er vanaf straalde met huizen waar de verf van de houten wanden bladdert en er meerdere autowrakken in de voortuin staan.

Na een flink stuk highway gereden te hebben, kwamen we aan bij Calgary, de bekende stad van de Olympische Winterspelen. Vanaf de highway kon je de hoge ski-springschansen zien liggen, een wat vreemd gezicht zo tegen de groene hellingen. In de winter ligt het hier waarschijnlijk allemaal onder een dik pak sneeuw.

Vanaf Calgary was het nog zo’n uur rijden naar het Banff National Park, en na betaling van een tijdelijke parkpas bij de toegangspoort mochten we het prachtige park inrijden, op weg naar onze camping Tunnel Mountain Trailer Court. Hier kregen we onze plaats toegewezen, een plek tussen de bomen met een geweldig uitzicht over de bergen. Helemaal top.

Vanaf onze camperplek staken we na het eten zo de Icefields Parkway over, om op nog geen 100 meter vanaf onze camperplek, uit te komen  bij het uitkijkpunt van de Tunnel Campground Loop. Deze trail hebben we nog even gelopen ’s avonds, waarbij we onderweg nog een grote groep Elks tegenkwamen, die zich rustig (op gepaste afstand) lieten fotograferen.

Tegen de tijd dat het donker werd kwamen we terug bij onze “vier windjes”, waar we nog even wat gedronken hebben bij onze picknicktafel, maar inmiddels koelde het alweer flink af, en zijn we maar naar binnen gegaan. Hier hebben we in de informatiefolders gekeken en doorgenomen wat we allemaal kunnen gaan doen hier in Banff,  zodat we morgen met de shuttlebus bij de juiste bushaltes uit kunnen stappen.

Dinsdag 21 augustus, Banff

Vandaag stond een volledige dag in het nationale park Banff op het programma. We waren met de weersvoorspelling op voorhand al voorbereid, maar het was toch even wennen toen we ’s ochtends wakker werden met een gevoelstemperatuur rond het vriespunt, gemeten met de neus van pap die als enig lichaamsdeel boven het dekbed uitstak. Voor het eerst hebben we ’s morgens de kachel even aangezet en iets later dan gebruikelijk hebben we in een heerlijk verwarmde camper lekker ontbeten. Vervolgens spullen voor de dag ingepakt en naar de halte van de shuttlebus gegaan, die vlak bij onze camping ligt. Daar kwamen we voor het eerst deze reis Nederlanders tegen, namelijk een jong stel wat net begonnen was met een rondrit door Canada. Ook zij hadden het koud gehad vanmorgen en gingen ook vandaag Banff verkennen.

De shuttlebus bracht ons naar het centrum van het kleine plaatsje Banff, wat midden in het park zelf ligt. Het plaatsje zelf lijkt een beetje op een toeristische boulevard met winkels en restaurants. Wij moesten overstappen op een andere shuttlebus die ons naar de Banff Upper Hot Springs zou brengen, een soort zwembad met water dat verwarmd is in de bergen van Banff. Na er kort rondgelopen te hebben, zagen we dat de Upper Hot Springs niet veel meer was dan een simpel zwembad. Wat wel opviel was het bord met de watertemperatuur, deze was zo’n 40 graden. Dat had vanmorgen vroeg goed van pas gekomen…

We zijn daarna een stukje verder gelopen naar de Banff Gondola, waar men tegen betaling met een gondel naar de top van Sulphur Mountain gebracht kan worden. De top kon ook bereikt worden door de Sulphur Trail af te leggen, een wandeltocht 5,5km met een stijging van zo’n 1,5km. Verder was het verplicht om bij deze trail de zogenaamde ‘bear spray’ bij je te hebben, een soort pepperspray waarmee je bij het tegenkomen van beren, deze kunt verdoven. Met deze informatie besloten we dat de Sulphur Mountain misschien iets teveel van het goede was en dus keerden we terug naar het centrum van Banff.

Vanuit het centrum zijn we nog even naar de Banff Cave en Basin gegaan. Dit was de ‘top thing to do’ volgens het boekje wat we bij binnenkomst in het park hadden gekregen. Los van wat stromend warm water en de lucht van rotte eieren van de zwavel viel hier weinig te beleven. We besloten vanuit hier door te gaan naar het grote Lake Minnewanka, volgens Sylvia gekscherend Lake Willy Wonka genoemd. Dit is een groot kunstmatig meer in het park waar men onder andere een wandelroute kan lopen, een bootje kan huren of een rondvaart kan maken. Onder het meer liggen de resten van een dorpje wat er was voordat men besloot om het op te vullen met water van de verderop liggende dam. We hebben een stukje rondom het meer gelopen, waarbij we een aantal mooie plaatjes hebben kunnen schieten. We zijn uiteindelijk gestopt bij een brug, na de brug was het weer verplicht om bear spray bij je te hebben. Blijkbaar lopen er momenteel erg veel beren in de omgeving, die op zoek zijn naar besjes om hun wintervoorraad mee aan te vullen. Natuurlijk wil je zo’n dier niet tegenkomen tijdens een wandelroute, maar stiekem hopen we er binnenkort nog wel eentje te spotten vanaf een veilige afstand.

Na het nabijgelegen en kleinere Two Jack Lake bezocht te hebben was het alweer etenstijd. We hebben ervoor gekozen om wat te gaan eten in het centrum van Banff. Daar hebben we ook nog even een verrekijker op de kop getikt, kunnen we de komende dagen de bosrand een beetje in de gaten houden. In onze zoektocht naar een lekker restaurant kwamen we terecht bij The Park, een grill-restaurant waar men ook zelf sterke drank stookt. Ze schijnen er behoorlijk wat prijzen mee gewonnen te hebben, maar wij hebben het gewoon bij een ‘coke’ en een biertje gehouden. Het eten was echter prima en met onze maagjes goed gevuld hebben we voor de terugweg naar de camping nog een lekker ijsje gehaald.

Op de camping onder het genot van een drankje nog even de foto’s teruggekeken en de verrekijker uitgeprobeerd. Helaas lieten de dieren zich niet zien. We hebben nog wel even onze Koreaanse buurman geholpen met het vullen wat zijn watertank. Dit was de eerste dag met de camper voor hun. We beginnen bijna op ervaren kampeerders te lijken…

Morgen staat de Icefields Parkway op het programma met als bestemming Jasper, het volgende nationale park.