vrijdag 31 augustus

(PS. Dt bericht wordt op zaterdagochtend om 7.30 uur geschreven, maar we hebben lekker geslapen en zijn goed uitgerust.)

Het eerste wat we zagen toen we onze ogen opendeden was, dat het zonnetje al weer scheen. Na het ontbijt hebben we nog even genoten van de prachtige omgeving op de campground. Ons "buurjongetje" maakte mij er op attent dat er Elken in de buurt rondliepen. Nou, die hebben we inderdaad gezien. Ook bij de uitgang van de camping liepen er een paar. (zie foto's)  Rond 9.00 uur zijn we vertrokken naar onze volgende bestemming, n.l. Scottsbluff. Het eerste stuk van de rit was overweldigend mooi. Een prachtige nieuwe weg met vele bochten in een soort kloof tussen massieve rotsachtige bergen door met een snel stromend riviertje. Op een prachtige plek langs de weg hebben we de camper tot stilstand gebracht en genoten van een heerlijk kopje koffie. De stoeltjes die we bij de camperverhuurder hebben gehuurd kwamen hier goed van pas. En ze zitten heerlijk! Nadat we uit dit adembenemende landschap reden, kwamen we in een gebied met enorm uitgestrekte graslanden in de staat Wyoming, het land van de cowboys. Je kunt zien dat ook hier het land van de doogte te lijden heeft. De mais staat er treurig bij. Er staan wel enorm grote sproeiinstallaties in de landerijen maar we hebben er geen één in werking gezien. Misschien verboden? Bij het naderen van onze bestemming kregen we weer een ander landschap te zien. Hopelijk kunnen jullie  er op de foto's wat van zien. In Scottsbluff nog even naar de supermarkt voor de benodigde boodschappen, o.a. wat producten om vanavond lekker nasi te kunnen eten. En dat is weer gelukt, zij het een beetje improviseren met 2 gaspitten. Maar een mens kan meer dan hij denkt. We hebben heerlijk buiten kunnen eten. Bij iedere plek staan n.l. altijd mooie picknictafels. De campground (niet gereserveerd) had nog plekken genoeg. Toen ze ons nr.11 aanwezen zeiden we dat dit getal in Nederland het "gekkegetal" wordt genoemd. We konden een ander nummer krijgen, maar dat was natuurlijk onzin.De campingbaas ging ons voor met ziijn karretje om de weg te wijzen. En hij kwam regelmatig over de camping om evt. te helpen bij problemen met het aansluiten van water en elektra. Ook konden we hout van hem krijgen om 's avonds een vuurtje te maken, maar daar wachten we maar mee tot we van de winter in ons eigen huis de kachel weer aansteken  We hebben heerlijk gedoucht (zeer schoon sanitair) daarna de koffie buiten gedronken en even genoten van het kampvuur van de buren (Zwitsers) Het is hier erg ruim en kennelijk loopt er vlak langs de camping een spoorlijn, want we horen constant een getoeter van treinen. Heel blij zijn we dat we hier eindelijk wifi hebben, zodat we eindelijk wat van ons konden laten horen.

N.B. De datum van donderdag moet zijn 30 augustus en niet 31. Als jullie foto's bekijken, klik dan op de foto om de bijgaande tekst te lezen.

Een zonnige groet uit Nebraska, USA