zaterdag 1 september

Het is zaterdagavond 20.15 uur.

We hebben eerst geprobeerd om een aantal mooie foto's te uploaden en ze in  het album te plaatsen, maar dat is helaas nog niet gelukt. We proberen het later op de avond nog een keer. (slechte internet verbinding).

Vanmorgen, na de camper losgekoppeld te hebben van water en elektra, zijn we om 9.30 uur gaan rijden, op naar de Badlands.  Eerst nog even naar de dichtsbijzijnde winkel om voor morgen (zondag) nog wat te halen,o.a. iets lekkers voor bij de koffie. Nog maar net  weer verder gereden, moesten wij wachten voor een spoorwegovergang en dat duurde even. Er kwamen n.l. goederenwagons met kolen voorbij, en dat waren er maar 133. Twee locks voorop om te trekken, één erachter om het spulletje op te duwen. Een heel eind van de rit reden we langs de spoorlijn en hebben nog diverse wagons met kolen zien rijden. De eerste helft van de reis ging over eindeloze vlakten met hier en daar een zwarte veestapel in het land. Dit keer hebben we wél verschillende sproeiinstallaties in werking gezien. We vroegen ons af waar de mensen, die hier ergens achteraf wonen, hun boodschappen halen. Daar moeten ze echt heel ver voor rijden. En niets vergeten, want even de fiets pakken en naar de supermarkt rijden is onmogelijk. Aangekomen in een dorpje (Hay Springs)  was het tijd voor de lunch. We hebben de camper geparkeerd op het parkeerterrein van een kerkje en konden heerlijk buiten in de schaduw onze maaltijd nuttigen. Daarna nog een lekkere mandarijn toe. In die van mij (Karin) zaten pitjes, en wel 31 stuks, maar in die van Jaap zaten er ...............0   Hoe is het mogelijk! Langs de wegen zagen we weer veel doodgereden dieren liggen, niet zo leuk. Ook passeerden we hele velden met zonnebloemen en voor de liefhebbers van oud ijzer: er is hier zat te halen. Bij elke huis ligt wel een autokerkhof .Wat een troep.  Kennelijk kan men het ijzer hier nergens kwijt en rondom huis is plek genoeg. Maar het is bepaald geen mooi gezicht in het landschap. Voor we er erg in hadden reden we door Wounded Knee, een plaats waar Indianen in het verleden massaal zijn afgeslacht. Het landschap werd afwisselender, we reden door meer heuvelachtig gebied en het werd steeds mooier. Begon een beetje op klein Zwitserland te lijken. De weg ging bergje op en bergje af. Ik, (Karin) was de gelukkige die dit deel van de rit mocht rijden. Om 15.30 uur was het tijd voor een theestop. In één van de weinige dorpjes die we passeerden de camper maar weer geparkeerd en wat denk je waar????? Juist, weer bij een kerkje. Dit gebouwtje leek veel op het kerkje uit "het kleine huis op de prairie". Om 16.45 uur arriveerden we op een KOA camping in de buurt van de Badlands om hier twee nachten te verblijven. En wat zagen we op de campground: een beer met een jong (hoop dat het alsnog lukt om meer foto's te versturen, o.a. van de beer).