Dag 1 de vlucht

Ik zit dit nu 10 augustus om 20.50 lokale tijd te typen (11 augustus 05:50 nederlandse tijd). Vandaag, eigenlijk dus gisteren en vandaag, zijn we van huis naar San Francisco gereisd. Vanuit Zuidoostbeemster naar het station gebracht door opa Louis en door met de trein naar Schiphol. Emma werd naar Schiphol gebracht, dus rond 07:30 konden we inchecken. Nou ja, Mirjam had iedereen al ingecheckt en boardingpassen geprint, behalve voor Arjen want die had een "random"controle. Bij de incheckbalie bleek dat de arbeid thuis voor niets was geweest, want we moesten toch weer alle boardingpassen opnieuw printen op Schiphol. Braaf gedaan natuurlijk, waarna het via zelfbediening inchecken van de koffers vlotjes verliep. Daarna door de douane. Sommige mensen mochten alles in hun tas laten zitten, anderen moesten alle elektronica er uit halen. Riemen af, alle metaal af, en dan wordt je soms alsnog gefouilleerd. Toen konden we lekker gaan zitten wat drinken en broodjes van de Lidl eten. Op tijd weer naar de instapruimte voor het vliegtuig, want Arjen moet nog langs de extra controle. Nadat iedereen de instapruimte was uitgestuurd voor een extra paspoortcontrole, mocht we er weer een1 voor een1 in. Arjen direct naar de extra controle, niks aan de hand natuurlijk, maar die mocht wel de rest van de tijd in eenzaamheid wacht tot het instappen begon.

 

In het vliegtuig mooie plekken. 3 om 2 stoelen achter elkaar. Emma en Anoek voor en Jens, Mirjam en Arjen er achter. Vooral Jens had zich erg verheugd op films kijken in het vliegtuig. Uiteraard, net bij Jens, bleek de aansluiting van de koptelefoon niet te werken. Een steward om hulp gevraagd (bij American Airlines moet je trouwens bijna met pensioen gaan om als steward(es) te mogen werken), maar die leek er geen zin in te hebben ons te helpen. Of hij had zelf nooit een koptelefoon gebruikt, dus snapte het concept niet. Mirjam en Jens hebben toen maar van plek gewisseld. Even later was een andere steward wel bereid om te helpen en na een reset bleek de USB-lader (ja die deed het ook niet) en de koptelefoonaansluiting weer te werken. Verder prima gevlogen. Regelmatig eten en drinken gehad, veel film gekeken en soms wat naar buiten. Arjen deed zelfs een tukje in het vliegtuig. Om 14:25 landden we in Dallas (22:25 NL tijd).

 

Het vliegveld van Dallas is een beetje saai. Wel netjes, maar verder niet veel te beleven. Eenmaal bij de paspoortcontrole gingen we bij de APC staan. Ja, dat hadden we in het vliegtuig van een filmpje geleerd. Dat is een Automatische Paspoort Controle, dat scheelt tijd. Daar scanden we voor ons allemaal ons paspoort, vingerafdrukken en gezicht (oh nee, een foto), waarna onze toegangsbonnen werden geprint. Ja jammer. Op alle vijf stond: "Hardware error". Konden we dus alsnog achter in de rij aansluiten. Mirjam werd al een beetje zenuwachtig of we nog op tijd zouden zijn voor de aansluitende vlucht, maar na zo'n 15 minuten waren we er doorheen. Daarna ging het vlot. De koffers konden we snel oppikken, vlak daarna weer inleveren voor de transfer, en met een ...rail werden we naar de vertrekhal gebracht voor onze vlucht van Dallas naar San Francisco. Daar hoefden we maar 20 minuten te wachten voordat we gingen instappen.

 

Ook in dit vliegtuig zaten we weer 2 om 3 in dezelfde opstelling. Alles werkte deze keer, dus geen stress. Totdat we in de lucht waren en een uiterst vriendelijke gezagvoerder, of co-piloot, ons wel 7 keer vertelde dat er helaas in deze tijd van het jaar regelmatig turbulentie is, waardoor iederen moest blijven zitten en we dus geen eten of drinken kregen. Na 18 uur reizen, je lichaam denkt dat het nacht is, je hoofd denkt dat het tijd is voor avondeten, wordt het dan toch wel een beetje zeuren. Gelukkig vond de piloot uiteindelijk wel een rustig stukje lucht en konden we vlak voor de landing nog wat eten en drinken. Tijdens het laatste stukje slaapt Jens nog een klein uurtje. De meiden zijn nog steeds wakker.

 

Eenmaal geland in San Francisco ging het zeer voorspoedig. Omdat we nu een binnenlandse vlucht hadden, werd er niets gecontroleerd. We moesten even op onze koffers wachten en daarna direct naar de plek waar we zouden worden opgehaald naar het hotel. Daar komen heel veel van die busjes langs, dus wel even goed opletten welke we moeten hebben, maar na 15 minuten zaten we er in. In het hotel werden we geholpen door een zeer vriendelijke receptionist, die zorgde dat we twee kamers naast elkaar kregen en dat een1 van de kamers inderdaad twee bedden had (zodat we niet met 3 personen in een king size bed hoefden te slapen). 

 

Iedereen was intussen wel heel erg moe. Snel allemaal naar bed, want morgen willen we San Francisco bekijken en moeten we de camper ophalen. Bij Arjen was de dop van de douchegel open gegaan, dus die mocht eerst nog alle toiletspullen afsoppen. Rond 21:00 uur plaatselijke tijd slapen we allemaal (dat is dus een dag later rond 6 uur 's ochtends in Nederland) dat was een lange dag van ruim 24 uur.