Dag 8 Bryce NP
Door Familie van Eerde - 22-08-2018 02:41Vanochtend denkt Emma even lekker te gaan douchen, o ja, dit was een camping in het National Park en dus zonder douches. Oeps, dan maar even wassen bij de wastafel en vanmiddag op de volgende camping lekker douchen.
Tijdens het ontbijt ontdekken we dat er toch wel veel kleine
prikkende miertjes op de plek lopen. Omdat buiten ontbijten toch
fijner is dan binnen, zitten we met stampende voeten te eten, zodat
de mieren niet op onze slipper en voeten komen.
Om 9 uur rijden we weg. Lekker op tijd zodat we straks in Bryce nog
tijd hebben voor een mooie wandeling. We rijden eerst nog een mooi
stukje door Zion en dan door de Mount Carmel tunnel. Door deze
tunnel kunnen campers alleen over het midden van de weg omdat de
wanden schuin omhoog lopen. We hebben geluk, na een krabbeltje van
de beambte voor de tunnel kunnen we meteen doorrijden. We hebben
gelezen dat hier regelmatig hele files staan voordat je als camper
door de tunnel kunt. Daar hebben wij dus geen last van, maar als we
de tunnel uitkomen zien we dat er aan de andere kant wel al een
hele file staat. De tunnel is vooral erg lang en donker. Na de
tunnel lijkt het wel groener, er staan in ieder geval meer bomen.
Ook op dit stuk stoppen we af en toe nog om foto's te
maken.
Nadat we Zion uitrijden wordt het landschap direct anders, groener
en glooiender. Het blijft een mooie omgeving maar lang niet zo
indrukwekkend als in Zion. Na een tijdje verandert het landschap
wederom en komen we bij de Red Canyons van Dixie National Forest.
Nooit van gehoord, maar ook erg mooi. Nu is het nog een klein
stukje naar Bryce NP. We stoppen nog even om te tanken en broodjes
voor de lunch te kopen en rijden dan naar de camping. Het is pas 12
uur dus we hopen dat we er al op kunnen. Gelukkig kan dat, dus we
kunnen lunchen op onze eigen plek.
Na de lunch trekken we onze wandelschoenen aan, lopen nog even naar
het complex bij het hotel dat bij de campground hoort om te kijken
of we moeten reserveren voor het restaurant vanavond en we kijken
even in de general store waar ze voor op toeristen gericht zijn en
heel veel souvernirtjes verkopen. We kopen zelf ook een dingetje
gemaakt van de rotsen uit de omgeving. Reserveren voor het
restaurant hoeft niet je kunt 's avonds gewoon komen.
Dan is het wandeltijd. We stappen op de shuttlebus voor het hotel
en rijden eerst naar Bryce Point. We genieten van het prachtige
uitzicht en lopen een klein stukje naar een aangrenzend
uitkijkpunt. In de verte zien we het regenen. Mmmm als dat maar
niet naar ons toe komt. Als we uitgekeken en gefotografeerd zijn,
pakken we de bus naar Sunset Point om daar aan onze wandeling te
kunnen beginnen. We lopen de Navajo trail, een wandeling naar de
bodem van de canyon. De wandeling is 2,2 km lang met een
hoogteverschil van 170 meter. De wandeling is echt prachtig! Zo
indrukwekkend om tussen die bergwanden door te lopen. We gaan eerst
een heel stuk over een slingerend pad naar beneden. Onderweg horen
we de donder van het onweer in de verte. Als we op de bodem van de
canyon zijn aangekomen, begint het toch te regenen. Eerst denken we
nog een paar druppels, maar dan zet het echt door. We proberen
onder een boom te schuilen, maar omdat het allemaal naaldbomen
zijn, helpt dat niet heel veel. Als het weer wat droger lijkt,
beginnen we aan onze klim naar boven. We schuilen regelmatig als
het toch weer wat harder gaat regenen en eigenlijk is dat wel
lekker want dan rust je meteen wat uit van het klimmen. Omdat de
zon nu niet meer schijnt is de klim ook niet zo warm, zelf af en
toe een beetje koud door de wind op je natte huid. Eigenlijk valt
de klim verder erg mee en komen we nat maar voldaan boven om met de
shuttle weer naar de camping te gaan.
Op de camping aangekomen besluiten we meteen even een was (oke het
zijn er al 2) te draaien. Daarna alles in de droger, hopelijk kan
alles daar tegen. En dan hebben we weer allemaal schone
onderbroeken en sokken.
Ondertussen hebben de meiden en Arjen ook nog even lekker kunnen douchen en gaan we naar het restaurant. Grappig is dat dit al de tweede keer is dat alleen Jens een kinderkaart krijgt en Anoek niet meer, terwijl de kinderprijs tot en met 12 geldt. Meestal eet Jens trouwens ook gewoon een volwassenen portie, maar in dit geval kiezen we voor het cowboy buffet en eet Jens dus lekker goedkoop. Op de plaatjes op internet zag dit restaurant er erg gezellig uit, maar in werkelijkheid is het een echte vreetschuur met weinig sfeer. Jammer, het eten is wel redelijk maar veel vet en veel peper.
Na het eten is het alweer bijna 10 uur. Iedereen is moe en we
moeten morgen erg vroeg op om tijd bij de gereserveerde excursie in
Page te zijn, dus we gaan snel naar bed.
Reacties
l.Weerman 22-08-2018 08:41 {{button-55121}}
Ook zien wij dat Arjen breed inzetbaar is. De wasmachine gaat hij ook goed mee om. Grapje.XXX