Dag 14 Dinosaur

Vandaag weer een beetje bijtijds opgestaan want we hebben een redelijk lange rit voor de boeg en willen aan het eind van de dag ook nog in Dinosaur rondkijken. We hebben niet een goed idee waar we daarvoor moeten zijn, dus dat wordt nog een verrassing. Om te beginnen zetten we het centrum van het dorp Dinosaur als bestemming in de Tomtom.

De route is weer erg mooi met lange rechte wegen. De kinderen willen graag nog een keer een foto maken waar ze midden op de weg gaan zitten en dan de foto van de weg maken. Daarvoor doet zich nu de uitgelezen mogelijkheid voor. Ze zijn niet helemaal tevreden over de middenstreep, die is namelijk onderbroken en ze willen liever een dubbele ononderbroken gele streep, maar verder is de plek goed. Arjen en Mirjam gaan op de uitkijk staan en de kinderen gaan omstebeurt midden op de weg zitten voor de perfecte foto. Er is zo weinig verkeer dat we tijd genoeg hebben. Na de foto's eten we meteen een donut en drinken we wat en dan gaan we weer verder. 

We rijden over een mooie bergweg met helemaal niets, als we constateren dat we niet zo heel veel brandstof meer hebben. Oeps! Het lijkt er op dat we de eerstkomende 80 km geen benzinepomp gaan tegenkomen en we moeten best nog wel een stukje klimmen. Het wordt erg spannend! Met nog 35 km te gaan gaat het benzine lampje branden en het lijkt erop dat we vooral nog moeten dalen. Het lijkt er op dat het goed komt, maar voortaan moeten we echt eerder tanken want dit is niet grappig. We halen het inderdaad. We tanken meteen 3 keer, zodat de tank echt vol zit. Het lijkt er op dat in Amerika je iedere keer voor een maximum bedrag kan tanken, hier is dat voor max $75,-. Vandaar dat we 3 keer tanken, 2 keer voor 75 dollar en dan nog een klein bedrag zodat de tank weer helemaal vol is. Bij het tankstation halen we ook meteen wat te eten voor de lunch. Ze hebben hier pizza slices, burgers en hotdogs. Het is maar goed dat we veel wandelen anders kwamen we hier met heel wat kilootjes extra vandaan.

We rijden nog 2 uurtjes verder en komen in het dorp Dinosaur. Dit is een uitgestorven plek, dus hier geen Dinosaur National Monument. Gelukkig staat het nu wel al op de borden, we moeten nog ietsje verder. We komen in het dorp met een wel heel mooie naam, Jensen. Dat moet natuurlijk ook op de foto gezet worden. In dit dorp is het bezoekerscentrum van het Dinosaur National Monument. Vanaf het bezoekerscentrum rijdt een shuttlebus naar de Exhibit Hall. Daar is een grote rots wand waarin je heel veel botten van verschillende dinosaurussen ziet die hier in dit gebied gevonden zijn. Erg indrukwekkend en vooral Jens kijkt zijn ogen uit. 

Bij deze hal zit gelukkig ook weer een toilet voor Jens want hij moet zijn dagelijkse grote boodschap doen. Alleen deze toilet is zo vies.... Het is natuurlijk niet aangesloten op het riool en alles drijft zo hoog dat hij er bijna met zijn billetjes in hangt. Bah!! Maar het is weer gelukt.

Nadat we de tentoonstelling goed bekeken hebben gaan we met de shuttlebus weer terug naar het bezoekerscentrum en onze camper. We rijden nog een half uurtje naar de camping via een mooie binnenweg. De camping is een mooie KOA-campground maar hij is erg rustig. De beheerder van de camping brengt ons keurig naar onze plek en vertelt over de omgeving. We vragen meteen waar we hier kunnen eten en hij legt ons uit waar we in het stadje kunnen eten. Helaas is het niet op loopafstand dus we moeten weer met de camper op pad. 

Anoek en Jens gaan nog even zwemmen in het zwembad van de camping. De beheerder heeft verteld dat de verwarming van het bad 2 dagen geleden is stuk gegaan, dus dat het misschien wel erg koud is, maar dat deert ze niets. Ze zwemmen heerlijk, maar na een half uurtje moeten we toch echt richting restaurant want we hebben op internet gezien dat dat al om 9 uur sluit en het is alweer bijna 7 uur.

Vernal is een leuk stadje en Anoek ziet zichzelf hier over 6 jaar wel samen met Emma gaan wonen. Het liefst zou ze direct op zoek gaan naar een makelaar. We parkeren de auto voor een law firm, dus met de werkgelegenheid zit het waarschijnlijk ook wel goed. En verder heeft ze genoeg andere ideeen van bedrijven die ze hier kan opstarten. Samen met Emma natuurlijk. Op een gegeven moment komt er een gezin het restaurant binnen waarbij we horen dat de zoon net examen gedaan heeft. Hij wordt direct aan Emma gekoppeld, tot we hem zien en we toch echt moeten toegeven dat dit geen match is.

We eten in een typisch Amerikaans familie restaurant, Quarry. Tv's in elke hoek, veel herrie van kleine kinderen. Maar wel prima eten en vriendelijk personeel. Dus op zich goed geslaagd. Na het eten rijden we weer naar de camping en gaan we lekker slapen. Morgen weer een lange rit voor de boeg!