In the middle of nowhere

Maandag zijn we van Clearwater naad La le Jeune gereden. Dat was maar 160 km dus ,s ochtends hebben we de watervallen in Wells Gray Park nog bezocht, nl. Dawson Falls en Helmcken Falls. Dawson Falls wordt de mini Niagara waterval genoemd vanwege zijn breedte.

Naar Lac le Jeune reden we richting Kamloops en naar mate we daar dichterbij kwamen veranderde het landschap drastisch. Het werd een soort maanlandschap, dor en droog en je ziet ranches en verder eigenlijk niks.. Bijzonder om te zien maar niet uitnodigend. Het moet een hard bestaan zijn om hier te leven. Er word ook vaak gewaarschuwd voor een harde zijwind die over de berg valt. Het was er ook verschroeiend heet.

Nadat we bij Kamloops richting Lac le Jeune reden werd het landschap weer ineens groen binnen 15 km. Prachtig. 

Lac le Jeune is geen dorpje oid maar een gebied zoiets al ze Veluwe maar dan toch weer heel anders, want dit is geen park maar gewoon zoals het hier is.  Je waant je alleen in de natuur. Iets wat in Canada eigenlijk overal is maar omdat je nu naar je overnachtingsadres rijdt toch wel bijzonder. En het was bijzonder. We kamen terecht bij 2 meren met daartussen in bij de “brug” een “hotel”. Wally, een hele aardige man (gepensioneerd zo te zien) begroette ons met heel veel bijzondere vogels, bergmarmotten en kleine eekhoorns, ze noemen ze anders. We kregen er s avonds een diner dat voortreffelijk smaakte.  Ook al waren er maar 6 gasten (2 uit België) was er vers gekookt. Heerlijk.

Morgen naar Whistler.