Grand Canyon, groter dan Delftse Hout

Vroeg op (wat overigens helemaal vanzelf gaat). Om zo snel mogelijk naar de Grand Canyon te gaan. Ontbijtje langs route 66. Je weet wel, een van de bekendste routes van Amerika en voor de jonge lezers, waar de animatie film Cars zich afspeelt. Super vriendelijke bediening. En heerlijke zwarte koffie. En een ontbijtje waar je normaal een hele dag op zou moeten kunnen leven. 1800 calorieën doet gewoon mee. Per persoon wel te verstaan. Maar goed. Luna vond het het beste ontbijtje ever. Ei, American pancakes, worstjes. Finn had Cinamon Pancakes, maar bedankte halverwege het bord omdat zelfs bij hem het glazuur van zijn tanden knalde.

Route 66. Heerlijke route, weinig verkeer, paar verlaten dorpjes en vooral veel oude auto’s (lees schroot). Commerciële trekpleister. Dat ook. Gert-Jan heeft de camper inmiddels wat beter door. Hij draait nog net geen donuts op de parkeerplaats. Maar tuft lekker door. 

Vervolgens de Grand Canyon in. En dat is prachtig. Foto’s spreken voor zich. De trails zijn voor de kleine benen van Luna aan de pittige kant. Freerunner Finn wil liever off track. Daar balanceren we een beetje tussen in. We hadden meegekregen dat om 19.36 uur de zonsondergang is en dat Yaki Point een heel mooi en minder druk punt is om deze goed te bekijken. Met de gratis shuttle bus (top systeem) waren we op tijd en hebben een mooi plekje opgezocht om het spektakel te bekijken. Fantastisch! Morgen weer en dan nemen we statief en andere shit mee om nog mooiere foto’s en een timelapse te maken. 

Overigens vragen wij ons af of er nog wel Nederlanders in Nederland zijn, want volgens ons zitten ze allemaal in de Grand Canyon. Hele invasie. 

Na een spelletje pesten vroeg het mandje in. Morgen weer een track wandelen en vooral veel foto en film materiaal schieten. Zin an!

Op het moment nog geen wifi dus de berichten komen wat later door. Ook hebben we nog geen foto’s kunnen uploaden maar ook dat gaat vast nog lukken.