Yosemite machtig mooi!

Een hele dag Yosemite. Daar heeft iedereen van ons naar uitgekeken. Lekker een dag met z'n vieren dat park bewonderen. Parchtig park met veel te doen. Het heeft bijna een beetje een festival sfeer. Er heerst een goede vibe. En ondanks dat het mega druk is, voelt het niet zoals bijvoorbeeld bij Zion dat toch meer commercie uitstraalt. Gert-Jan was als eerste op en verkende rennend het eerste stukje van het park. Heerlijk 7km door de prachtige bergen heen. Daarna kon het familiefeest beginnen.

We kwamen er alleen niet uit wat met z'n vieren te doen. Fietsen. Hiken. Nog net voordat de derde wereld oorlog uitbrak ontstond het idee dat Yoka en Luna wederom het park op de fiets verkennen en Snip en Snap een hike gaan doen. Prima goed.

Snip en Snap hadden geleerd van de vorige keer. Dus netjes de rugzak die voor vier personen was ingepakt verdeeld. Dus er was zowaar eten en drinken mee. Later bleek dat de heren toch wel weer een leerpuntje hadden. Ze kozen voor een lange en na afloop bleek loodzare hike naar twee watervallen. Vernal en Nevada. Steil omhoog en bijna loodrecht naar beneden. De eerste waterval is voor veel mensen nog wel te doen. Dus een tikkie drukkig. Maar niet minder mooi. Zie de foto met de regenboog in de waterval. De route naar de tweede is pittig. Daar haakt bijna 95% af en keert om. Maar niet Snip en Snap. Die lopen vol in de zon in record tempo omhoog. Halen links en rechts iedereen in en zijn vrij rap, onderweg genietend van het uitzicht, boven op de waterval. Inmiddels staat er al 20km op de teller van Gert-Jan. En komen de heren er achter dat er in de rugzak van de meiden zonnebrand zat. Dat merkt Snip vooral aan zijn kuiten die zo rood zijn als een tomaat. En de nekken van heren doen ook een goede gooi naar zonnesteek van het jaar. Maar goed. Ze gaan terug door de schaduw naar beneden. Tenmiste, dat vertelde de ranger beneden die de route voorstelde. Die blijkbaar die rit al een tijdje zelf niet gelopen had, want vol in de zon deed ook hier lekker mee. Eenmaal beneden staat er 30 km op de teller. En zijn de heren wederom goed op. Zeg maar gerust: gesloopt. Ze crashen even bij Curry Village. Dat is een gebied met rentals, cafeetje, restaurant, supermarkt, ontbijtzaal, waar de klimmers smorgens en smiddags weer verzamelen. Drinken wat. Eten wat. Kopen het hout om op te koken bij de tent. Krijgen links en rechts een paar goed bedoelde adviezen van medewandelaars: 'ik zou als ik jullie was morgen je nek en kuiten wél insmeren' en lopen naar de camper. 

Luna en Yoka hadden inmiddels een fiets op de kop getikt. Omdat er geen fiets meer beschikbaar was waar Luna op paste werd het een fiets achter een fiets. Je weet wel, zo'n kleine fiets op een wiel die je achter je eigen fiets kan hangen. Ja die voor kinderen die nog niet kunnen fietsen... Na een tactiek te hebben afgesproken zodat ze beide niet steeds omlazeren hebben de dames de smaak te pakken. De tactiek is dat Luna gewoon blijft fietsen wat er ook gebeurt zodat ze evenwicht blijft houden. Yoka verzorgt het remmen en de bochten nemen en trapt intussen ook gewoon mee. Eerste missie is om naar Mirror Lake te fietsen. Dat gaat best lekker alleen zien we na 5 minuten een museum en zij denken: airconditioning! Hup naar binnen en het blijkt nog een leuk museum te zijn ook. Er is van alles te zien over de indianen stam die hier honderden jaren (misschien wel langer) heeft gewoond, ook kan je er een indianendorp bewonderen. Luna besluit honger te hebben dus er wordt inkopen gedaan bij de naastgelegen supermarkt annex giftshop. Dat hadden meer mensen bedacht en het blijkt dat de mensen die er werken ook een lunchpauze hebben genomen. Zucht. Wachten maar. Na eindelijk betaald te hebben, het eten opgepeuzeld te hebben en weer energie voor tien te hebben springen ze weer de fiets op en meanderen door Yosemite naar Mirror Lake. Luna neemt daar een heerlijke verfrissende duik en daarna gaan de dames even langs de camper om droge kleren voor Luna op te pikken. Natuurlijk weet Yoka wel de weg van de camping naar Yosemite Lodge waar de fietsen moeten worden ingeleverd. 'Nee hoor, komt goed Luna, hier naar links, of wacht toch naar rechts, of zullen we rechtdoor gaan?'. Eigenlijk met een soort van toeval staan ze ineens bij Yosemite Lodge, dat is perfect. Inleveren dat ding en met de shuttle weer terug. Oeps, de fietshelm (was voor Luna verplicht) ligt nog bij de camper. Tuurlijk, we zullen eens niet iets vergeten. Geen paniek, dat regelen we later wel (lees: morgen wanneer we met de camper weer verder gaan). Terug naar de camper, nog een plons in het ijskoude riviertje voor de deur en voor de rest van de dag doen ze zo weinig mogelijk.

Voor het avondeten gaan we weer een vuurtje maken. Finn en Yoka staken de fik er goed in. Ons fikkie was nog nooit zo heet en de worsten die we erop bakten helemaal top. Zo lekker hebben we nog niet van de BBQ gegeten deze rit. Finn trekt er savonds nog op uit om mooie fotoos te maken. Die worden laten gepost, omdat hij ze eerst nog even bewerkt. Snip lag allang te pitten. En de meiden ook. En gelukkig de beren ook. Want Snap had wat cola buiten laten staan. Morgen verlaten we de natuurparken en gaan we San Fransisco in. Daarna trekken we in twee dagen langs de kust en eindigen de westcoast in Los Angeles. Daarna toppen we de rit af in New York.