Vrijdag 19 juli – Bryce Canyon National Park

Vrijdag 19 juli – Bryce Canyon National Park

Hans ging ’s morgen direct naar het bakkerswinkeltje voor verse broodjes. De broodjes zagen er echter niet lekker uit, dus kocht hij cinamon brood. Zag er uit als een taartje en smaakte naar wentelteefjes. Niet verkeerd dus.

Voordat we Capitol Reef verlieten, reden we nog even naar een rots met petrogliefen, tekeningen van indianen.

We namen weg nr. 12 naar Bryce. Deze was aangemerkt als een mooie route. Dat was hij zeker.

Eerst reden we door bossen, vervolgens  rotsen en later werd de weg steeds smaller met een daling van 14% en aan beide kanten een afgrond met gele rotsen. Beneden liep volgens ons een rivier, want er slingerde een hele groene strook door het dal. Daarna maakte de natuur weer plaats voor de rode rotsen. Vervolgens kwamen we Kiva Coffee shop tegen. Hiervan hadden wij gehoord dat deze echt lekkere koffie had, dus stopten we er. De koffie was werkelijk goed (smoothie voor Joyce trouwens ook) en het uitzicht mooi.

Niet lang daarna kwamen we aan op de camping. Lunchen en lekker relaxen. Zwemmen en ….

Hans had de hele vakantie al verschillende ATV’s (open terreinwagen, buggy) zien rijden en er smachtend naar zitten lonken. En ja hoor, in Bryce wilde hij toch ook wel graag zo’n wagentje huren. Joyce wou niet mee en ik had al snel ja gezegd, al kreeg ik er later wel steeds meer spijt van. Vond het toch wel wat angstig. Iets voor zevenen liepen wij naar onze gids. Samen met hem en nog een stel reden we richting de canyon. We reden over wild terrein, door een watertje, diepe kuilen. Hans genoot en ik ook. De gids liet ons ook nog een kudde antilopenhertjes zien en de stieren die gebruikt worden bij de rodeo, vertelde verhalen over het ontstaan van Ruby’s inn. Na het ritje snel douchen en vervolgens eens uit eten. Niet verkeerd voor een keer.