Vliegen, vliegen en Capilano Suspension Bridge

De laatste volle dag in Vancouver is een dag geworden om niet gauw te vergeten. Als eerste stond een vlucht met een watervliegtuig op het programma. Met 9 personen melden wij ons bij de gate om naar het vliegtuig te gaan. Vervolgens de handbage e.d. inleveren want die moesten in het ruim, Gordels om en het vliegtuig vaart langzaam naar de startbaan. Dat is natuurlijk water maar toch. Klein bochtje en het gas erop. De vlucht gaat over Stanley Park richting Whistler. Grappig om vanuit de lucht te zien waar we gisteren hebben gefietst. Vervolgens vliegt hij over Vancouver. Na een zachte landing weer teug naar het dok. Het was prachtig om de oceaan en de baai eens vanuit de lucht te zien. 

Na de vlucht heerlijk geluncht aan het water met uitzicht op de Volendam uit Rotterdam! Zover van huis en dan een cruiseschip uit Rotterdam zien liggen. Vervolgens stond de volgende attraktie op het programma namelijk Fly over Canada. hierbij hang je in een soort van kermisachtig stoeltje en zie je Canada aan en onder je voorbij vliegen. Het is net of je over de bergen en het ijs vliegt, Je vlieg over de Niagara watervallen en je voelt de druppels in je gezicht, Over de bergtoppen en je bent even bang om uit je stoel te vallen. Het eindigt veel te snel met de aurora borealis ofwel het noorderlicht. Echt een bijzondere ervaring want Canada is echt het mooiste land dat ik ooit heb gezien en we hebben nog niet eens veel gezien. 

Na deze veel te korte ervaring gaan we weer naar buiten. Wauw hier praat je nog wel even over na. Het is nog vroeg, pas 14.00 uur dus kunnen we nog iets anders doen de volgende keuze: naar de Liqidator Jeff van de tv of naar het Capilano Park. Uiteraard kiezen we voor het park. Dus na het betalen mogen we in de gratis shuttelbus plaatsnemen. Weer een nieuw avontuur. Bij aankomst is de Suspensionbridge best wel lang en heel diep. Maar ja we moesten zo nodig dus vooruit. Vreemd. Alsof je een krat bier ophebt. Het zwabbert en wiebelt en de helden van mannen kunnen ook heel stoer de brug laten schommelen. Het valt als je aan de overkant bent echt wel mee en we gaan vrolijk verder. Weer een keuzemomentje. Of bovenin de bomen of langs een rand en op dunne plankjes verder. Je raad het al we doen beiden. Tijd genoeg en voor dat geld wil je wel alles zien. We zijn niet voor niks Nederlanders.  Alles valt achteraf wel mee maar ik denk dat we de enige in ons gezin zijn die dit lef op kunnen brengen, 

We zien nog geen beren maar wel een paar eekhorns. Hele tamme wel te verstaan. Na weer over de zwabberbrug te zijn gegaan gaan we weer richting het hotel waar we in de kast onder de trap even op bed uitrusten. Straks nog even eten en morgen de camper ophalen. Eindelijk gaan we beginnen aan ons nieuwe avontuur. We hebben al veel gedaan en gezien maar we gaan nog veel meer zien.