Onze trip naar New Mexico

Hoi allemaal,

Het leek ons leuk om via een blog jullie op de hoogte te houden van onze camperreis door Amerika, dus bij deze de 1e versie.
We hebben een prima reis gehad en mochten afgelopen vrijdag een bijna nieuwe camper (9.200 mijl) in ontvangst nemen. 1e stop was de Walmart, waar we zeker 2,5 uur rond hebben gedwaald om inkopen te doen. Als je op Sint Maarten woont, is de Walmart een paradijs, alles is er te krijgen. Hij is zo groot dat we nadat we onze twee karren even hadden “gestald”, ze niet meer terug konden vinden :) En als je dan bij de kassa voor 2 propvolle karren 240 dollar afrekent, wordt je helemaal vrolijk. Daarna eind van de middag naar onze 1e campground net buiten Phoenix in het White Mountain Tank park geslapen. Prima plek in de heuvels met een prachtig uitzicht op Phoenix waarvan de lichtjes ‘s avonds mooi te zien zijn. 
De volgende ochtend maken we een korte ochtendwandeling, voordat we naar het Organ Pipe Cactus Park rijden. Als we daar in de loop van de middag aan komen vinden we een schitterende plek aan de rand, met een overkapping tegen de zon en een schitterend uitzicht over de vallei met cactussen. Niet zo moeilijk om een mooi plekje te vinden als er van de 200 plekken maar 2 bezet zijn. De temperatuur is tegen de avond aangenaam en nadat we lekker buiten gegeten hebben gaan we op tijd naar bed. 

De volgende ochtend is het tijd voor de scenic drive door het park en om 6:45 uur gaan we op pad. De weg is een gravelweg van 35 kilometer lang en eenrichtingsverkeer. Hij is alleen toegankelijk voor auto’s en campers tot 25 ft. Wij hebben een 22 ft dus dat moet kunnen enne als we er eenmaal aan beginnen, is er geen weg meer terug!!! Op de gehele route zijn 18 scenic points en we hebben een foldertje bij ons waarin ze allemaal omschreven worden. De route is echt prachtig, midden door de verschillende soorten cactussen. We hobbelen behoorlijk heen en weer en in een camper merk je dat veel meer dan in een auto. Het bestek, de borden, alles wat we bij ons hebben laat van zich horen, wat een herrie. Op een gegeven moment gaan we  via een smalle bochtige weg ook nog de bergen in. Gelukkig is dit stukje weg van asfalt voorzien. Bobby is aan het filmen en roept op een gegeven moment dat ik meer naar haar kant moet gaan rijden omdat aan mijn kant de afgrond is. Maar ook aan mijn kant heb ik genoeg ruimte dus geen reden voor paniek. 
Halverwege de route maken we nog een wandeling naar de Canyon Arch. Even de benen strekken is wel lekker. 
Daarna rijden we weer verder en besluiten we bij een volgende stop, waar we de camper aan de rechterkant van de weg kunnen parkeren, even te pauzeren. Deze stop is bij de Chain Fruit Cholla cactussen. We zetten koffie en thee, klappen het zonnescherm van de camper uit en installeren de stoeltjes in de schaduw. We hebben een prachtig uitzicht en Bobby leest de informatie over deze stop voor. De Chain Fruit Cholla cactus bestaat uit allemaal bollen met stekels, met aan het uiteinde een soort vruchtjes die als een ketting aan elkaar zitten. De cactus plant zich op een bijzonder manier voort. De bollen met stekels springen als het ware van de cactus op langs lopende dieren en blijven aan de vacht of de huid hangen. Na een tijdje laten ze los en op de nieuwe plek groeit een nieuwe plant. Bobby vindt het een interessant verhaal en daagt de cactus uit om op haar te springen. En warempel dat doet hij...als een soort magneet voelt hij zich tot Bobby aangetrokken. Je zou denken gelukkig tegen haar lange broek, maar nee hoor, gewoon door het stof heen in haar been.... auw!!! Wat nu.... we proberen het stof van haar been af te trekken, zodat de stekels uit de huid worden getrokken, maar de cactus is erg volhardend, dit werkt dus niet. Na een aantal mislukte pogingen is Bobby het zat en pakt stoer een van de stekels vast om  de cactus los te trekken. En ja hoor, het lukt de cactus verplaatst zich van het vel in haar knie naar het vel op haar hand en duim.... wederom een auw kreet en een volgend probleem om op te lossen. Ik pak twee lepels uit de camper en vouw deze om de bol met stekels heen. Na een paar verwoede pogingen verplaatst de cactus zich op haar hand richting de pols..... maar gelukkig lukt het bij de volgende poging om het bolletje van haar hand te verwijderen. Nu nog met een pincet de overgebleven stekels uit het vel van Bobby trekken en het Chain Fruit Cholla avontuur zit erop. De beschrijving van de cactus klopte helemaal en een volgende keer hoeft Bobby het niet meer uit te proberen.... Na dit hachelijke avontuur rijden we het laatste gedeelte van de drive en gaan we terug naar de campground. Deze hebben we vannacht voor ons alleen, want ook de andere 2 campers zijn vertrokken. Vlak voor zonsondergang maken we nog een korte wandeling, om vanaf de heuvel de zon onder te zien gaan. ‘S Avonds maakt Bobby het 1e kampvuurtje en we kijken terug op een paar geweldige eerste dagen. Nu gaan we op weg naar het Chiricahua National Park, heel anders dan de dessert maar blijkbaar ook erg mooi. We gaan het zien.