Bisti Badlands, Canyon de Chelley en Petrified Forest

Na Angel Peak staat de Bisti / de Na-Zin Wilderness op het programma. Hier liggen de zogenaamde Hoodoo's, rotsformaties uitgesleten door zand, water en wind. Het gebied wordt maar weinig bezocht, omdat er geen wandelpaden zijn en je een GPS nodig hebt om de verschillende Hoodoo formaties te vinden.  Verder verandert het gebied tijdens regen in een grote modderpoel en zijn de wegen niet meer begaanbaar. We checken dan ook de weersvoorspellingen en die zijn goed. De GPS coördinaten van de parkeerplaats en de scenic spots hebben we op internet opgezocht en van Hans hebben we een Garmin kunnen lenen. Thx Hans.
Via een gravelpad van meerdere kilometers komen we op de parkeerplaats van de Bisti’s. We gaan hier overnachten (dat mag) zodat we morgenvroeg als het nog niet zo warm is op pad kunnen. Begin van de middag betrekt de lucht en krijgen we regen. We gaan er maar vanuit dat het in de loop van de middag wel verder op zal klaren en het allemaal niet zo een probleem zal zijn. Echter in de loop van de middag wordt de lucht alleen maar donkerder en vallen er nog een paar korte buitjes. Dat kunnen we wel aan. Maar in de avond als het donker wordt gaat het harder regenen en onweren. Nu begint de stress wel een beetje toe te slaan. Er staan nog een paar auto’s op de parkeerplaats en de mensen zijn nog te voet in de Badlands. That sounds Bad.... 
Wij besluiten op de voorspellingen te vertrouwen en blijven waar we zijn. In het donker over een gravelweg terug naar de hoofdweg rijden is eigenlijk ook geen optie, wat als we ons vast rijden en waar moeten we naartoe als we bij de hoofdweg zijn. Een uurtje later stopt het met regenen en niet veel later zien we dat de lucht open trekt en er weer sterren tevoorschijn komen. We kruipen ons bedje in en de volgende ochtend staan we op met een strakblauwe lucht, perfect om de Bisti’s te gaan verkennen. De GPS coordinaten van de bezienswaardigheden zijn ingevoerd en Bobby loopt als een volleerde gids door de Badlands. Onze 1e stop is de Arch, de 2e Petrified Logs, de Cracked Eggs en dan bekijken we of we ook nog naar Hoodoo City gaan. We kunnen helaas niet gewoon de pijl van de GPS volgen en moeten behoorlijk klimmen en ons door canyons wringen om de route van de GPS een beetje te volgen. Ook doet de GPS soms vreemd en voor alle zekerheid zet ik regelmatig met een stok een pijl in het zand, zodat we eventueel de weg terug kunnen vinden. Soms klim ik naar een hoger punt, want we hebben een aantal herkenningspunten waaronder een gebouw wat verder achter onze parkeerplaats. Maar goed, na meer dan anderhalf uur buffelen, waarbij we soms twijfelen of we nog de goede kant op gaan, komen we bij een grote inham vanaf de wash, helemaal vol met Hoodoo’s. We moeten nog zeker een half uur zoeken om een weg naar beneden te vinden om tussen de Hoodoo's door te lopen. Wat is dit geweldig!!!! Alleen maar Hoodoo’s om ons heen. We volgen de GPS verder in de richting van de Arch, want ook die moet hier in de buurt zijn. Maar helaas geen Arch te bekennen. Dan voert Bobby de coordinaten van de Cracked Eggs in. We wandelen een stukje in volgens ons de goede richting, maar zien ze niet. Als we op zoek gaan, want het moet hier echt zijn, zien we ineens de Petrified Logs liggen.  Klopt, die ligt vlakbij de Cracked Eggs dus we zitten goed. Dus verder zoeken maar de Cracked Eggs zien we niet, alhoewel, als we er bijna over struikelen zien we ze pas. We keken te ver weg, terwijl ze aan onze voeten lagen. Nu komen we er ook achter dat de inham met Hoodoo’s Hoodoo City was. We zoeken nog even naar de Arch maar die is ons echt niet gegund. Waarschijnlijk klopten de coordinaten niet. Nu hebben we gezien wat we zien wilden en is het zaak weer bij de parkeerplaats uit te komen. Bobby voert wederom de GPS coördinaten van de parkeerplaats in en ook dit gaat goed. Na een klein uurtje zijn we weer bij ons campertje en gaan we moe en voldaan een heerlijke boterham met aardbeien eten. Wat een ochtend, wat was dit mooi en ja voor mij (Jolande) was dit qua natuur het hoogtepunt van onze reis.
Onze een na laatste stop is Canyon de Chelly. Deze Canyon  heeft een Noord en een Zuid rim route met uitzichtpunten. De Canyon bestaat uit bijna rode wanden met op de bodem een stromende rivier en daardoor een groene vruchtbare strook. Uiteraard rijden we beide routes en de uitzichten zijn prachig. Vooral de Spider Rock, een rots die meer dan 100 meter de lucht in steekt. We worden bijna duizelig als we over de rand naar de bodem van de Canyon en de Spider Rock kijken, wat een diepte pfpfpf. Er is ook nog een trail die we kunnen lopen en die afdaalt de Canyon in en uiteraard gaan we ook die uitdaging aan. Het is ook een aparte ervaring om na de afdaling in de canyon te wandelen en via de steile wanden omhoog te kijken. Al met al was ook Canyon de Chelly de moeite waard om te bezoeken.
En dan komt het einde van de vakantie nabij, onze laatste stop, het Petrified Forest. Een mooi Badland gebied met zoals de naam het zegt versteende boomstammen. Ook door dit park loopt een mooie scenic route met een aantal korte hikes. Ook weer bijzonder om te zien. En dan rijden we naar onze laatste overnachtingsplek met een Hollands tintje, het Lost Dutchman National Park. We staan er met nog een andere camper terwijl er 79 plaatsen zijn. We hebben een mooi uitzicht op de rode bergen en zonsondergang en konden ons geen betere plek voorstellen op amper 10 mijl van Phoenix. 
De volgende ochtend leveren we ons campertje in en vliegen we naar SXM. We worden opgehaald door vrienden en er staat in de auto een koelboxje met verse haring, vanuit NL ingevlogen, voor ons klaar. Beter thuis komen kan niet !!!!