Dag 14 Van Clearwater naar Pinantan Lake

Dag 14 Van Clearwater naar Pinantan Lake

Een redelijk rustige dag was het met een korte reisafstand van 140 km, wat in dit megagrote land een kippeneindje is dus niet te vroeg opstaan, douchen eten en de groeten aan Dutch Lake en op naar het volgende Lake. Geen idee waar we terecht zouden komen maar op de plaatjes zag het er mooi uit. De wegen zijn zo rustig dat je bijna alle auto’s kan tellen die ons inhalen en we tegemoet komen en dan kom je in anderhalf uur niet boven de 25!! Soms rijd je écht alleen op de highway. Wel blijft het allemaal even mooi en we reden langs de North Thompson rivier door het dal. Het dal werd steeds breder en er waren steeds meer boerderijen te zien en met echte Nederlandse koeien, ik weet natuurlijk niet of ze in het Nederlands boe roepen …. Na 1,5 uur met 90 km/u over de highway te hebben gereden zei mw. TomTom dat we over 1 kilometer linksaf moesten (en dat allemaal in het Engels) maar ik zag wel een afslag maar alleen maar industrie, dus ik dacht wáár komen we nu weer terecht?!?!?!? En toch maar eens, geheel tegen mijn natuur want ik weet het áltijd beter dan             mw. TomTom, de aanwijzingen gevolgd en we werden keurig door het industrieterrein geleid en we gingen omhoog de bergen in en wel 35 km slingeren bergje op en daarna bergje af. En we waren weer helemaal alleen en er was niemand om de weg aan te vragen maar dat hoeft eigenlijk niet want er is maar één weg J Na een minuut of 35 zei de aanwijsmevrouw dat we er bijna waren en we rijden onder een mooie poort door en ineens staan we aan de rand van een prachtig meer, genaamd Pinantan Lake dus camper achteruit inparkeren en weer gelukt in zes keer heen en weer emmeren en vooral dankzij de aanwijzingen van Yvon, maar ik doe niet altijd wat zij aangeeft hihi.

De campingbaas is er niet maar wel zijn brother in law, Barry een hele aardige Canadees die van alles te vertellen heeft en dat is reuze gezellig. Als ik het wifi wachtwoord ga ophalen raak ik met Barry en Mick (een geëmigreerde Engelsman) in gesprek en een uurtje later wist ik het wachtwoord, ijzersterk A1234B1234 hahahahaha. Niet te moeilijk gelukkig.

Ook bleken er twee onwijs leuke honden te wonen die achter iedere bal aanrennen die ik gooi en maken van iedere worp een wedstrijd wie het eerste terug is. En ze komen met ballen aanlopen maar ook met grote dennenappels en stokken, onwijs leuk. De zon scheen heerlijk dus rustig lezen aan de onvermijdelijke picknick tafel en een kopje koffie erbij en zicht op het meer, wat wil een mensch nog meer. Na de lunch even het dorp  ingelopen, een bijzondere ervaring, soms liggen er hele mooie huizen met prachtige tuinen, en daarnaast een gammele caravan met dekzeilen erover om het waterdicht te houden, met een tuin vol oude roestige en kapotte auto’s, een autokerkhof of sloperij en dat is wel gek. Ook nog even de plaatselijke supermarkt ingelopen en Lay’s chips gekocht en het is erg apart en alle mensen willen weten waar wij vandaan komen. Mischien toch eens zonder de Nederlandse vlag in mijn hand op pad gaan …… Na die wandeling maar eens aan het avondeten denken en Barry, de vervanger van de campingeigenaar vertelde dat hij iedere avond om 7 uur een campfire aansteekt maar vandaag al om 5 uur. Reuze gezellig met de Engelsen, Canadezen en er was er ook een van Novo Scotia en die heeft een vreemde Zwitserse vrouw maar goed en alles sprak door elkaar heen en de honden speelden gezellig hun ren-achter-de-bal-spel ;-)

Het was uiteindelijk een rustige dag en eigenlijk lijkt het wel vakantie :-)

Morgen of straks meer recenter nieuws

De groeten Fritzel

En dank voor alle reacties