Dag 18 Whistler op de fiets en hoe.......

Dag 18 Whistler op de fiets en hoe.......

Vanmorgen niet te laat wakker geworden en er scheen een waterig zonnetje. Maar even snel douchen en dan ontbijten. De koffie even aan de picknicktafel gedronken maar het ontbijt binnen genuttigd. Even het nieuws doornemen en een paar appjes sturen, want het internet werkt geweldig hier!! Dan krijg ik ook meteen foto’s van mensen op het strand terwijl ik er nog maar een truitje bij aantrek, een frisse wind en 13 C. Maar de camper vrijgemaakt van alle snoeren, alles opgeruimd en de kastjes dicht anders vliegt er onderweg, met mijn rijstijl, van alles door de SRV wagen en dat moet niet dus je rijdt altijd in een opgeruimde wagen. In Whistler aangekomen zagen wij meteen een Information bord dus even de camper wegzetten op een camperplek, eigenlijk op twee plekken, wat maakt het uit…. Bij het VVV (Vop Vreemde Vogels later wordt dit duidelijk!!!) was een mevrouw werkzaam en zij vertelde dat we met de skiliften omhoog konden en daar konden wandelen, lift omlaag en een andere weer omhoog en weer wandelen maar er was veel gesloten ivm de sneeuwval van de laatste dagen maar het was mooi weer vertelde de mevrouw, en ik keek op de webcam achter haar en zag dat de toppen in de mist zaten en het was er 5 C of nog wat kouder :-( En ik zag dat een dagje in de liften meer dan $ 160 kostte. Wij blijven Nederlanders en ik heb al in zoooooooveel skiliften gezeten, en toen vroeg ik , kunnen we in Whistler ook fietsen??? Yes offcourse zei de mevrouw en toen vroeg ze wat voor taal spreken jullie? Ik zei Nederlands, en ze zei écht, een dialect zeker (en ik deed echt geen Limburgs na!) maar ik zei misschien Amsterdams, Rotterdams en Haags door elkaar maar verder keurig ABN (omdat ik daar ook werk) De VVV mevrouw kwam uit Gent (dat ligt in België voor de mensen die iets minder goed in de blinde kaart van Aardrijkskunde zijn) en zij was geëmigreerd en had nu twee paspoorten, ze is afgestudeerd aan de Universiteit van Gent en is ingenieur maar nu geeft ze skiles in de winter en in de zomer VVV mevrouw. Onwijs leuk en ze vertelde waar we fietsen konden huren. Even koffie bij Tim Hortons en daar was een doofstomme jongeman die onze koffie klaarmaakte, tenminste hij hoorde ons wel maar zei niets, dat was de eerste keer in Canada dat we een hork achter de kassa troffen. Wij naar de fietsen verhuurwinkel en wij twee mountainbikes gehuurd van een Australische vrolijke jongeman en even naar de camper gefietst om rugzakken, eten, drinken en gereedschap, want je weet het maar nooit en beter mee verlegen dan …….inderdaad!!

Nu vergeet ik te vertellen dat heel Whistler vol zat met allerlei volk op downhill mountainbikes dus de fietsen met vering vóór én achter zodat ze de berg af kunnen racen. Dan mannen dragen integraal helmen en een Americam Football protectie alsof ze een turtle zijn. Voor de trouwe lezers, dit soort volk zagen we ook in Sun Peaks. En dan denk je alleen stoere jochies tussen de 15 en 25 maar nee, hele kleintjes gaan de berg af maar ook mannen die ouder zijn dan ik. En natuurlijk stoere meisjes en vrouwen ook, kortom een drukte van jewelste maar wel leuk om er te zijn.

Wij komen terug bij de camper en zien we ineens een parkeerautomaat, jaja ook hier, dus weer een gevecht met zo een automaat maar gelukt en nee ik sta NIET in twee vakken dus de auto een beetje naar voren gezet, en voor één vak betaald J De Belgische dame vertelde dat er een mooie tocht was onder een tunneltje door en dan langs twee of drie mooie meren. Hoe moeilijk kan het zijn. Het tunneltje gevonden en langs de golfbaan en zo richting meren. Mijn richtingsgevoel is best aardig maar ik herkende niets van waar wij reden op de kaart die ik mee had. En ik maar roepen om de hoek komt een heel mooi meer, nou wat er ook kwam, vooral GEEN meer!! Ik baal enorm als ik de weg niet kan vinden en ook al niet kan kaartlezen en helemaal niet als het allebei niet lukt. Gelukkig zagen wij drie dames wandelen en ik zei LOST, en gaf de mevrouw de kaart, ik dacht aan de linkerkant van de kaart te zitten maar de mevrouw zei dat we rechts zaten maar dat het ook leuk was…… Goed richtingsgevoel ouwe!! Nou toen maar doorfietsen en we kwamen uiteindelijk bij een meer naar een prachtige golfbaan. In het meer lagen watervliegtuigen en dat is best leuk, maar 350 dollar pp voor een half uurtje vonden we iets te gortig dus maar verder fietsen, bijna weer verkeerd maar nu stonden er duidelijk borden en kwam er een volgend probleem. Het grindpad waar wij op belanden ging ineens steil omhoog. Dus wij snel terug schakelen op de fietsen maar Yvon stapte af, haar versnellingen deden niet meer mee, dus zij liep een steil stuk waar ik kon blijven trappen. Wat een feest ……. Mijn subtiele aanwijzingen vielen op dat moment ook niet in goede aarde dus zachtjes vooruit blijven fietsen was mijn idee. Op een vlakker gedeelte stapte ze weer op en liet horen hoe haar tandwielen en derailleur ruzie maakten, maar beter de techniek dan wij samen dacht ik!! Uiteindelijk kwamen we bij een klein meertje, daar een paar reepjes eten en wat water drinken en verder en toen zagen het Lost Lake maar wij hebben het gevonden. Dat het een andere bestemming werd dan dat we van plan waren maakte niet uit. Daarna mochten we naar beneden fietsen en hadden we een koffie en cake stop. Daar nog eens de kaart bestudeerd en nu wist ik hoe we naar de meren moesten fietsen, de weg oversteken en een beetje links en rechts en dan moest het goedkomen. Zo gezegd zo gefietst en weer geen meer dus ik een andere fietsende dame aangesproken en je raad het nooit, wéér de verkeerde kant op gefietst en dat voor de tweede of al derde keer. Ik word maar geen fiets gids! Weer terug en ja hoor het werd donker en de Buienrader voorspelde vanaf 3 uur regen en het was twee uur dus maar terug. Nou toen nog twee keer fout gereden. Toen vond ik uit dat de Canadezen net als de Belgen de bordjes links- en rechtsaf voorbij de kruising zetten en dat is best onhandig. Uiteindelijk na drie keer over dezelfde weg heen en weer terug en toch weer heen zijn gereden zagen wij het Whistler monument en konden we de fietsen inleveren toen het begon te spetteren. Alweer een avontuur maar zonder wilde dieren.

Toen eens even door Whistler lopen en het leek ook weer op de Efteling, zo leuk, mooi en schoon allemaal. Winkels met alleen maar truien, jassen en broeken met Canada erop, echt leuk en veel sportwinkels maar de prijzen zijn net zo hoog als de bergen hier en soms hebben ze mijn favoriete merk (SALE) wel dan valt het nog tegen. Maar het was leuk wandelen en uiteindelijk besloten we bij de Beacon Pub buiten te gaan eten. De mevrouw zei nog het is Happy Hour dus alle Ale en Lager was spotgoedkoop, was er eens iets goedkoop, drink ik het niet L Het eten was geweldig en na het eten en drinken vooral veel, allebei een emmertje cola en ice-tea. En toen terug via de supermarkt waar een langharige cassiere uit Australie van het mannelijk geslacht wist dat wij uit Nederland kwamen en hij vertelde mij van alles over keuken en wat er op rijmt. De cursus Nederlands voor beginnens over de grens werpt duidelijk zijn vruchten af hahaha. Uiteindelijk toch weer op de campground beland en het was ondanks het doolhoffietsen een erge leuke en welbestede dag. Morgen weer een dag en wat we dan gaan doen weet ik nog niet :-)

Tot later

Fritzel