Donderdag 11 Juli: van Seligman naar de Grand Canyon

Onze eerste nacht in de camper is goed verlopen, het was niet te warm en hebben allemaal best aardig geslapen.Na een heerlijk ontbijtje zijn we vertrokken richting de Grand Canyon. Het si niet druk op de weg en binnen 2 uur komen we al aan. Aan de ingang van het park kopen we een America the Beautiful pas omdat we nog naar andere Nationale Parken gaan. Zo hoeven we verder geen entree meer te betalen en kunnen we nu een jaar lang (hmmm) genieten van al het moois dat deze parken te bieden hebben 

Rond 11 uur zijn we bij onze camping aangekomen en als het goed is zou de voorganger al weg moeten zijn en daarom mogen we gelijk doorrijden naar onze plaats. We staan op de Fir Loop (derde ring) op nummer 95. Het toiletgebouw is vlakbij en we hebben ook nog een beetje schaduw door een grote boom, prima plaats dus ! 

We maken onze lunch klaar en lopen dan naar het begin van de camping om met de shuttle bus naar de rim te gaan. De rim is het gedeelte waaar je op de rand van de canyon staat en daar de mooiste dingen te zien krijgt. We rijden een minuut of tien met de bus van de blauwe route en stappen uit bij de start van de Bright Angel trail. Dave en de meiden kijken hun ogen uit, ik heb dit natuurlijk al een keer mogen zien. We lopen een stukje verder en eten onze lunch op met wel een heel bijzonder uitzicht. 

Een stukje verderop begint de rode buslijn, deze rijdt helemaal door tot aan de linkerhoek van de Grand Canyon, we besluiten om deze kant op te gaan en daar van alle uitzichten te gaan genieten en beginnen vol goede moed aan de wandeling naar de tweede bushalte. Het bussysteem is gratis en je kunt overal waar je maar wilt in- of uitstappen. De bussen rijden een minuut of 10 achter ekaar aan dus je hoeft nooit echt lang te wachten totdat je door een bus opgepikt kan worden, 

De lucht is ondertussen een beetje dreigend geworden, het was mooi weer maar de bewolking wordt steeds dikker en het lijkt erop dat we nog een flinke regenbui gaan krijgen. Helaas blijkt niet veel later dat het geen regenbui is maar een flinke onweersbui die het toch wel een paar uur volhoudt. Het begon met onweren toen we nog net niet halverwege de eerste en tweede busstop waren, er zat niets anders op dan snel naar de eerste bushalte terug te gaan. We wilden de busroute gelijk afrijden en dan an het eindpunt terug naar voren te komen maar helaas stopt de bus op de terugweg maar 3 keer in plaats van een stuk of 10 keer op de heenweg. Jammergenoeg begon de bui steeds opnieuw inclusief belachelijke stormwind,

 op het punt dat we uitstapten en we hebben zelfs nog even getwijfeld om terug naar de camping te gaan. Dat hebben we uiteindelijk toch maar niet gedaan en dat is maar goed ook, we hebben prachtige locaties bezocht en ook al liep het een beetje anders dan gepland we hebben er van genoten. 

Toen we terug op de camping aankwamen, bleek familie Cornelissen (die gelijk met ons de camper opgehaald hadden) net aangekomen te zijn en ongeveer 25 meter van onze plaats te staan, dat is toch toevallig. Nou ja eigenlijk niet want ze maken bijna dezelfde reis dus de kans is aanwezig dat we ze onderweg vaker gaan tegenkomen.

Niet veel later zijn we gaan eten en kort daarna gelijk weer met de bus terug naar de canyon om de zonsondergang te bekijken. We wilden eigenlijk aan het einde van de rode route gaan kijken maar daar was geen tijd meer voor en dus zijn we aan de rechterkant van de blauwe route gebleven. We stonden op Yaki Point en ondanks dat het best druk was hebben we de zonsondergang toch goed genoeg kunnen zien.

Bij een ander uitzichtpunt hadden we misschien wel wat meer kunnen zien maar ja je kunt niet alles hebben ! Na de zonsondergang gaan we terug naar de camping maar rijden stoppen eerst nog even bij de supermarkt. We worden een half uur later weer met de bus opgehaald en teruggebracht naar de camping. Het was ondertussen al helemaal donker en dan is het best lastig oriënteren maar het lukte en niet veel later doken we allemaal moe maar voldaan ons bed in !