Vrijdag 19 Juli: van Las Vegas naar Mono Lake

Vandaag hebben we onze langste route op de planning staan, we rijden van Las Vegas naar Mono Lake, vlakbij Yosemite National Park, De route geeft net geen 600 kilometer aan dus we zijn wel even onderweg, 

We rijden 's morgens rond 9 uur weg van de camping maar moeten eerst nog even boodschappen halen, helaas loopt dat een beetje uit de hand waardoor we pas om 10 uur aan onze lange reis gaan beginnen. Op zicht niet erg maar we moeten zeker voor 17.00 uur op de volgende camping zijn anders is er kans dat onze plaats weggegeven wordt aan iemand anders en dat zou niet zo heel fijn zijn want alle camping waar we gestaan hebben zijn volgeboekt ! 

Net voorbij Las Vegas ligt de Edwards Airforce base, hier was wel wat te zien. We hebben zo'n grote drone zien landen, helaas geen foto van. Na een uur of twee ontzettende oersaaire lange rechte snelweg stoppen we even bij het Area 51 alien center, aangezien Kirsten wel eens zegt dat ze een alien is moeten we hier even langs natuurlijk.

We kopen wat leuke dingen en gaan snel weer verder en helaas voor mij geen verandering wat betreft de snelweg .... cruise control aan en rijden maar, het is dat de weg af en toe wat slecht is anders zou je niet eens je stuur vast hoeven te houden. 

Na een uur of wat zijn we het weer even beu en slaan af op een zandweggetj, uhm een beetje klunzig want alle borden, pannen en glazen stonden te springen in de kast. Aan het einde van dit weggetje ligt het international car fores, grappig om te zien want hier zijn een aantal auto's en bussen half in het zand ingegraven. Leuk maar verder niet echt bijzonder, even wat foto's maken en weer door rijden. Het plaatsje wat hierbij hoort is Goldfield en dit is een ghosttown, ook leuk voor wat foto's .... en weer door ! 

We blijven maar doorrijden en beginnen een race tegen de klok, door de stops die we onderweg gedaan hebben gaat het er nog om spannen of we op tijd bij de camping zijn. De weg wordt gelukkig wat afwisselender en dat maakt het weer een stuk leuker om te rijden. We gaan langzaam uit de woestijn, rijden lnog lngs een zoutvlakte, weer even stoppen ...

 Het landschap veranderd dssrna snel, we zien in de verrte de bergen en zien even later zelfs sneeuw. Hoe gek is dat dan, vanmorgen was het nog 42 graden toen we in Las Vegas waren en nu rijden we richting de sneeuw. Niet veel later rijden we Californië in en krijgen we een soort border security controle. Ons brandhout wordt in beslag genomen dat mag de staat niet in, gelukkig mogen de boodschappen in de koelkast blijven liggen

Vlak voor 17 uur komen we aan op de camping, we checken snel in en krijgen een mooie plaats onder de bomen. Het weer is heerlijk, niet te warm gewoon een graag of 25. Na het eten gaan we nog even kijken bij Mono Lake, de South Tufa Area. We hadden het al eens eerder gezien op foto's maar in werkelijkheid is het nog veel mooie. We lopen een rondje vanaf de parkeerplaats en zien daardoor bijna alle zoutpilaren die op en rond het strand staan. We zijn precies op tijd want de zon is net aan het ondergaan en de lucht kleurt prachtig roze. We schieten de ene foto na de andere, lang leve de digitale fotografie, want hier waren anderes veel rolletjes doorheen gegaan. 

Wanneer het net donker is rijden we terug naar de camping en dan is het echt tijd om na deze lange en vooral vermoeiende dag te gaan slapen. Maar eerst nog even naar de sterren kijken, we hebben er nog nooit zoveel gezien. We kunnen zelfs de melkweg zien !