Dag 22- Grand Canyon

De wekker gaat om 7.30. We kijken naar buiten en zien dat het bewolkt is. We zijn erg blij dat we de wekker niet heel vroeg hebben gezet om de zonsopgang te bekijken. Daar zouden we niks van hebben kunnen zien. Voor vandaag willen we een trail gaan lopen. Gisteren tijdens ons bezoek aan het bezoekerscentrum hebben we onderzoek gedaan naar een leuke wandeltocht.  We hebben thuis al gelezen dat de trails van de Grand Canyon erg zwaar zijn en dat je het snel onderschat. Dit heeft te maken met de terugweg. Deze duurt twee keer langer dan de heenweg, omdat je tegen de kloof op moet lopen. Dit is behoorlijk stijl. Vandaar dat we kiezen voor een korte tocht van 2-4 uur. De hele tocht heet Bright Angel Trail (een hele dag) en het gedeelte dat wij gaan lopen heet mile-and-a-half. Dit betekent dat we de lesbische stampers weer aan mogen trekken. Mijn (Alfred) schoenen zijn eindelijk weer droog na het raften in Moab. We parkeren de auto bij het bezoekerscentrum en trekken onze potteuze ANWB-schoenen aan EN onze matchende wandelsokken. Van de onderkant, de voeten en enkels, zijn wij een welbekend ANWB-stel. Alleen de fleecetruien en bodywarmers ontbreken nog… Wellicht over een paar jaar… 😉

Vanaf het bezoekerscentrum vertrekt een gratis shuttlebus die ons naar het startpunt brengt. Onze buschauffeur heeft veel weg van wijlen Prins Bernhard. We verwachten elk moment dat hij in zijn vrije tijd neushoorns afschiet. Dit blijft uit, want hij is onze buschauffeur van korte duur. Tijdens één van de stops stapt hij uit en wenst ons veel succes met een vrouwelijke buschauffeur Elisabeth. Hij vraagt ons een groot applaus te geven om haar aan te moedigen. Als volgzame slaven klinkt een flauw applaus met wat geroep. Elisabeth lijkt net uit bed gestapt te zijn en stapt heel verward de bus in. Gelukkig hoeven wij niet langs met haar mee, want een aantal haltes later stappen we uit. De stemming van de chauffeuse lijkt aanstekelijk, want hij stappen heel verward de bus uit. Waar moeten we heen? Geen idee! Gelukkig staat ‘Lizzy’ er nog met haar bus en vraagt: ‘You two! Can I help you guys?’ Ze geeft ons een korte instructie en zegt dat het 5 minuten lopen is naar de start. We wensen haar een goede dag en lopen vol goede moed, als twee padvinders, naar de trail.

We beginnen met veel energie en met een gezellig humeur aan onze trail. We stuiven iedereen voorbij in ons moordend tempo. Wat een eitje is dit! Het zonnetje schijnt en af en toe lopen we in de schaduw. Het pad daalt snel en we ontdekken verschillende aardlagen. Het is dus echt een reis door de tijd! Na drie kwartier komt er een eind aan de mile-and-a-half. Dit wordt gekenmerkt door een huisje waar zich toiletten bevinden. We nemen een korte pauze en pochen dat we nog veel energie hebben. Na een pauze van 15 minuten lopen we tegen de steile hellingen op. Onderweg komen we een Nederlands gezin tegen met een jochie van 7 jaar. Het jongetje is heel teleurgesteld, want blijkbaar hebben zijn ouders verteld dat het oude gebouwtje, spectaculair zou zijn. Hij moppert behoorlijk en wil dat zijn ouders opschieten. ‘Geen foto’s maken!’, roept hij. Vermakelijk lopen wij verder en zijn dankbaar dat we zonder kinderen op stap zijn. We snappen überhaupt niet wat kleine kinderen aan een reis als deze hebben. Maar goed, we lopen verder. Na wat flinke steile paden zijn we enorm verhit en vervloeken we deze trail. Er is geen zuchtje wind en we voelen onze kuiten. We snappen nu dat je je makkelijk overschat. We laten ons niet kennen en stappen chagrijnig door. Ik (Alfred) heb mijn tong op de grond hangen en heeft overduidelijk een zuurstoftank nodig. Hij hijgt als een paard. We passeren een militair van middelbare leeftijd en klaagt tegen een Amerikaans stel dat de jongeren hem voorbij lopen. We zijn blij. Blijkbaar zijn wij niet de enige mensen die het zwaar vinden. Na 3 kwartier…ik herhaal…NA 3 KWARTIER bereiken we het eindpunt. Alfred barst nog net niet in tranen uit dat hij het heeft gehaald. In anderhalf uur hebben we de trail gelopen! Dit is echt een fantastische tijd! We vieren deze overwinning met een hotdog en een watertje. Na deze pauze hebben we het gehad en gaan terug naar ons hotel.

In het hotel hebben we lekker gerelaxt. We zijn gaan zwemmen in het buitenzwembad en hebben heerlijk op een bedje in de zon gedommeld. Na een uurtje zijn we toe aan de volgende ontspanning: de jacuzzi binnen vlakbij onze kamer. Heerlijk! Onze kuiten vinden het gebubbel fijn en we komen daardoor lekker tot rust 😊 We gaan terug naar de komen om ons op te frissen. Inmiddels is het etenstijd en hebben we trek gekregen. Na het debacle van gisteren bij het buffet in het hotel kiezen we voor iets veiligs: de Wendy’s. Dit is een fastfoodketen die wij niet in Nederland hebben. Ze serveren vooral hamburgers. Wat ons hier opvalt is dat er minder calorieën in de hamburgers zitten dan bij de McDonald’s! Natuurlijk is het nog steeds hartstikke vet, maar voor ons gevoel zijn wij VET gezond bezig. We nemen allebei een menu met een kipburger. We hebben honger dus we bestellen een groot menu. Vervolgens krijgen we twee lege bloembakken om ons drinken in te doen. Deze bloembakken kun je gerust met 1 liter frisdrank vullen en het opdrinken zul je met twee handen moeten doen. Gigantisch! De frisdrankenautomaat is ook bijzonder. Je hebt namelijk de keuze uit meer dan 100 verschillende frisdranken. Als je kiest voor cola krijg je wel 10 verschillende smaken: cherry, vanilla, light, zero sugar enz. We kiezen allebei voor zero sugar. Ook deze variant heeft weer ontelbare smakelijk. Erg verantwoord!
De hamburgers zijn overheerlijk en smaken echt lekkerder dan bij de McDonald’s. Dit is echt een aanrader! Dit wordt niet de laatste keer dat we hier eten….

Na het eten gaan we terug naar het hotel en kijken een komediefilm, die we al eerder hebben gezien. Het is de film ‘Vacation’ (2015) en het is een hilarische film waarin een familie een roadtrip door Amerika doet. Het is een vervolg op de National Lampoon’s films. Om half 11 gaan we slapen en we zetten de wekker lekker laat voor ons doen. Morgen hebben we namelijk een korte reisdag naar Sedona…

Hotel: Grand Canyon Plaza Hotel
Gereden: 11mijl (18km)
Gelopen: 8,4km

p.s. fotos's volgen later, wifi is te traag.