Snorkelen in John Pennekamp State Park, Key largo

Door Sabrina Van Mol - 15-07-2019 04:46

Zaterdag, 13 juli 2019

Met pijn in het hart vertrekken we uit Miami. Zelfs de GPS wil ons hier houden (zoals onze Cubaanse Maria van de balie). Waze wist het niet goed in Miami, dat komt niet veel voor.

Kort na de middag komen we aan in Key Largo, het 1ste eiland van de Keys. Ons hotel is mooi gelegen aan een marina, een haventje voor yachts. Het is er bloedheet. Na het inchecken en uitpakken rijden we even terug naar het John Pennekamp State Park, er ligt naar het schijnt een scheepswrak voor de eens zeeewierkust, waar je naar toe kan snorkelen.

Eerst een stop in de Publix, den Delhaize hier, je kan hier zowaar echte smoskes laten maken ! Het zijn hier ‘subs’. Je kan ze volledig op maat bestellen. Ze vinden onze selectie maar aan de magere kant 😊. Als saus kan je zelfs kiezen voor mayonaise, je wil niet weten hoe ik daarnaar snak, na ontelbare dressings zoals ranch, bleu cheese, balsamico, vinaigrette, ketchup, ... Een schotel vers fruit, gewassen en in stukken gesneden (grab & go) was het gezonde dessert. Dit is af en toe nodig, want anders ... Op de parking van het state park hebben we dus eerst gepicknickt.

Op naar het scheepswrak ! Onze uitrusting hebben we bij de Decathlon gekocht, watersloefkes inclusief. Dit is nodig, we hebben al eens onze tenen helemaal opengehaald aan de koraalsteen (in Curaçao). Alleen de kleurkeuze kon beter, volgens dochterlief. Zoonlief vond het niet stoer, de sloefkes. Totdat ze naar het water gingen kijken ! Er lagen idd vele stenen, maar ook heel veel zwart zeewier. Hier ging ik (en de rest) niet in zonder sloefkes. De sloefkes waren in één keer goed, zelfs de zalmroze :D Op het water lag ook nog eens zeewier, soms kwam je terecht in een hele zwerm/nest plantenresten, en dat in water van 35 graden. Verfrissing moest je er ook niet zoeken. Na een opgelegd door mezelf zen-momentje ben ik toch doorgezwommen. Ik wilde het wrak zien. Na 30 meter zwemmen vond je kanonnen onder water, en een gedenksteen. Een schip kon je er niet van maken. Het was vergaan, overdekt met koraal en planten. Er zwommen visjes rond, en kleine kwallen.

Mirte griezelde van zichzelf, na de plons in het zeewier. Ik zocht met haar het badhuis op : douches, wc’s, kleedruimtes waren er voorzien. Een frisse, propere douche was het, zalig !

In de marina kon je gaan eten bij Skippers. Een leuke bar+restaurant, je kon er je eigen vangst laten klaarmaken onder andere. Wij bestelden gewoon van de kaart, snapper en mahi mahi, allebei lekkere vissen van hier. De dag zat er weer op, helemaal gevuld als altijd.

Foto's onder water staan bij afbeeldingen, rest op mijn FB, voor de geïnteresseerden.

Reacties

oma en opa 15-07-2019 10:25 {{button-58326}}

jullie hebben het daar wel naar je zin ! al lijkt het water toch aan de troebele kant ! gelukkig kan je lekker douchen nadien . groetjes

Annie 15-07-2019 15:03 {{button-58334}}

Ja zo te zien al goed dat je die sloefkes aan had.En inderdaad een douchke zal wel goed doen nadien.
Op naar het volgend Amerikaans avontuur.
Groetjes Annie

Bompa 15-07-2019 17:56 {{button-58340}}

Tof al jullie verhalen zo te lezen 👍 op naar de volgende belevenissen 🐕
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan