Dag 16 - de 3e dag in New York - Dumbo, Brooklyn Parc, Brooklyn Bridge, Chelsea market, High Line

Vandaag gaan we tegen 11 uur op stap. We volgen het schema van Esther. Esther de dochter van Jetske en Bennie gaat namelijk begin september ook naar new York en had al een mooi schema met hoogtepunten voor NYC samengesteld. Hierin stonden de highlights die wij ook graag wilden zien dus we maken er dankbaar gebruik van. Vandaag starten we met de Brooklyn Bridge. Gj wil vandaag graag een foto bij Dumbo maken. Hier worden mooie bekende kiekjes geschoten van de Manhatthan Bridge op de achtergrond. Als je op de kruising Water Street, Frint Street staat zie je het Empire State Building namelijk door de pijlers van de brug. Maar de mannelijke Dollies zijn dat fotomaken een beetje zat en willen maar 1 ding. Naar de Brooklyn Bridge. Best begrijpelijk maar Gj gaat er vanuit dat ze maar 1 keer in NYC is en wil toch echt dit mooie kiekje maken. Ik verzeker ze dat ze er geen spijt van zullen krijgen als ze met mij mee gaan. Ik beloof ze een prachtige uitzichten. Met enige tegenzin gaan ze mee. Zaak voor mij is nu wel, om goed de weg te weten zodat we niet hoeven te zoeken anders slaat de Dollie-muiterij zo weer toe. Met een beetje geluk en veel wijsheid (gewoon even de weg vragen !) lopen we vanuit de metro zo naar de hoek van de straat waar het om te doen is. En daar heb je dan ook een prachtig uitzicht op de stalenbrug die naast de Brooklyn Bridge ligt. Er worden weer mooie kiekjes gemaakt als herinnering. Familie Dol is in goede stemming en heeft geen spijt om op Gj te vertrouwen vandaag. Nu gaan we opweg naar het Empire Fulton Ferrie Park waar je een mooi uitzicht hebt over de East River op de skyline van New York met de Brooklyn Bridge op de voorgrond. Tussen de pakhuizen door zien we de beroemde brug opdoemen. Het is inderdaad een erg leuk parkje. Hier ervaar je eindelijk een beetje weidsheid. Heel fijn om even te ontsnappen aan de wolkenkrabbers van Manhattan. We gaan zitten op een trapje met achter ons de vrolijke muziek van de beroemde Jane's Carousel. We blijven er een poosje genieten van alles wat zich hier rondom afspeelt. Dan gaan we opzoek naar de trap die ons op de Broolklyn Brindge zet. We lopen terug naar de "hoofdweg" en kunnen de bordjes volgen. Na een 30tal traptreden staan we dan aan het begin van de brug. We staan op 2 rijstroken. Een voor voetgangers en een voor fietsers. Het is best wel druk. We lopen richting Manhatthan. En alle verhalen in reisgidsen zijn waar: Het is spectaculair. Wat een uitzicht. Jetske, ik en de 2 kleinen stoppen iets voor de helft en gaan op een bankje zitten. Geen puf om verder te lopen. De 2 Bennies en de tweeling willen graag naar de overkant. Van ons mogen ze. Wij maken wat foto's en genieten aan al het pluimage wat aan ons voorbij trekt. Vloggers, bloggers, tuitlippen, stelletjes, gezinnen, allerlei nationaliteiten komt voorbij. Het is een aardigheid om te aanschouwen. Onder ons rijden auto's en de gele taxi's op en neer naar Manhathan. Dan zijn de mannen weer terug. Prachtig vonden ze het. We hebben wat gemist ! Tja nu thuis denk ik wel eens: Was nou even in ieder geval tot voorbij de eerste stenen pijler gelopen .... Maar ja, te laat. Inmiddels allen in een opperbeste stemming gaan we weer met de metro terug naar Manhatthan. Op zoek naar de volgende trekpleister. Bennie D. die wel een paar keer zegt: Ik heb al veule meer ezien in disse daag'n dan mit de jongens, is ook weer helemaal in zijn sas. We gaan opzoek naar High Line Park. Dit ligt in de wijk Chelsea wat met pieren en kades aan de Hudson River ligt. De High Line is een langgerekt, hoogliggend stadspark in Manhatthan. Hier liep vroeger een goederenspoorlijn overheen. Onderweg komen we zo waar op goed geluk langs Chelsea Market. Jetske en ik springen een gaatje in de lucht dat we dit in de schoenen geworpen krijgen. We hadden er over gelezen en kunnen dit nu mooi mee pakken. Je zou het ook zo voorbij lopen want het is een draaideur in een gebouw zoals die er allemaal staan. Niets bijzonders of grote etalage's. We gaan naar binnen. Tjonge wat een drukte. het is er donker en benauwd. lage plaffonds en het lijkt wel een doolhof. We lopen wat rond op zoek naar een wc want er is hoge nood en die zal hier toch wel ergens zijn? En dan voel ik in mijn tas dat de telefoon over gaat. Ach hier in de drukte is het niet handig om op te nemen ik kijk als we buiten zijn wel even wat het was. We lopen nog wat verder en dan voel ik weer dat de telefoon over gaat. Hmmmm weer? Ik denk: Zou er iest zijn? Thuis? in NL?  Laat ik toch maar even voor de zkerheid kijken. Op het scherm zie ik: Rosan. Hmmmm ???? Rosan ? Ik kijk om me heen en zie haar nergens. Gelijk gaat me een lichtje branden. Rosan is niet meer bij de groep !!!!!! Waar is ze ? Paniek slaat gelijk toe. Hoe vind ik haar hier in die drukte? Waar is ze?  Waar zijn we haar kwijt geraakt? De verbinding valt ook gelijk weer weg want we zitten al best ver in het grote gebouw. Tegen de rest snauw ik: Blijf staan, hier blijven. Ik loop dezelfde route terug en vind haar gelukkig al snel dichtbij de ingang. Ahhhh even samen een klein traantje gelaten. Rosan en Stefan had ik vanaf het begin geinstrueerd: B;ijf bij ons. Mama kan niet telkens kijken waar je bent, zelf ons in de gaten houden of melden dat je ergens heenloopt. Meestal liepen ze gedwee achter Ben of mij met de groep mee. En net toen we op straat voorbij de Chelsea Market liepen liep Rosan al wat vooruit. Ze had gehoord over: Goh kijk hier Jets: Chelsea Market ...... zij was doorgelopen en wij hadden de draaideur genomen. Toen ze ons miste was ze gelijk in paniek. gelukkig had ze haar telefoon bij zich. Ze oefende in haar zelf al haar beste engels: i miss my mother and father. Were can i find them? Ze dacht laat ik dat gebouw maar binnen gaan daar zijn ze vast. maar toen ze zag dat het er zo druk was wist ze niet meer wat ze moest doen. Maar gelukkig hebben we elkaar snel gevonden. Na het drogen van de tranen snel naar de groep. En de afspraak: Ben je ons kwijt? Blijf staan. Wij lopen de route terug en dan vinden we elkaar altijd weer. Het drukke Chelsea market is ook niet aan ons besteed. En we besluiten snel weer naar buiten te gaan. Op zoek naar de High Line. We vinden een ingang van een trappenhuis en dan staan we bovenop de oude line die lijkt op een langgerekte tuin. We lopen hem een stukje af en gaan bij een tentje wat eten en drinken het is al half vier en de maagjes zijn hongerig. Dan overleggen we wat we gaan doen. De Dollies willen naar de waterkant. Wij willen naar de Apple-store. We besluiten elk onze weg te gaan en elkaar te treffen in het hotel om dan samen weer ergens te gaan eten. De Dollies wandelen uiteindelijk de Highline en zien het  Defensie Museum met vliegtuigen, boten en al wat nog meer. Wij gaan met de kinderen opzoek naar de Apple store die hier ook in de buurt moet zitten. Erg leuk om eens in deze wereldstad zo'n winkel te bezoeken. Je kijkt je ogen uit.  We zijn moe en gaan terug naar het hotel. Stefan en Rosan hebben zin in iets lekkers. Bennie had gister op een straathoek bij 1 van de mobiele wagentjes een kipstik gekocht. Dat smaakte bijzonder goed. Op de hoek in de buurt van ons restaurant staat er ook een en Ben en Steef maken er beiden 1 soldaat. We lopen nu eens de achterzijde van ons hotel binnen. Het is best leuk om zo even in de buurt van het hotel rond te lopen. We ploffen allemaal op bed en gaan even chillen voordat we tegen achten naar Galaxy gaan. Volgens Jestke is dit een heel goed restaurant waar voor ieder wat wils iets te krijgen is. Tegen achten dus weer op pad. het is een leuke buurt waar we doorlopen met veel pizzeria's en gezellige kleine tentjes. Op de hoek vinden we Galaxy. Er zijn nog twee tafeltjes aan de straat vrij. We hebben een mooi plekje waar zich het leven in de de Grote stad die nooit slaapt aan ons voorbij trekt. Tegen half 11 gaan we terug. Wat was dit weer een leuk dagje !