Wildlife en een chill(e) vibe

Zaterdag - 27 juli 2019

YES! Het regent niet meer en de zon begint een beetje door te breken. Op naar Tofino en het walvis spotten.   

Zoals ik al eerder heb geschreven zijn Canadezen erg geïnteresseerd. Op straat, in parken en in winkels spreken ze ons aan of raken we aan de praat. Als we vertellen waar we vandaan komen zegt vrijwel iedereen dat ze zelf een Nederlandse achternaam hebben of Nederlandse voorouders/familie hebben. Dat was wel erg opvallend. Ergens wisten we dat natuurlijk al, want veel Nederlanders zijn net als ome Jaap (papa’s oom en dus mijn opa’s broer) na de tweede wereld oorlog naar Canada geëmigreerd. Toch zijn het meer Canadezen die een link met Nederland hebben dan we dachten.   

Aangekomen bij het verzamelpunt voor het walvis spotten hadden we al een prachtig uitzicht over de haven, de oceaan, eilanden en de beboste bergen. We zouden in een open speedboot gaan en dat betekende dat de temperatuur op de oceaan tien graden koeler zou zijn. We kregen daarom dikke pakken aan met een muts, handschoenen en een bril voor de wind. Na eenmaal geïnstalleerd te zijn, mochten we in de boot. Wat een gave ervaring was dat. Stuiterend, springend en vliegend over de golven en waterspetters in ons gezicht. De onderbuik kriebels voelden net alsof we in een achtbaan zaten. Alleen de golven waren een prachtig gezicht, maar er was zo veel meer moois te zien. Aan de kant van het land hele fluffy wolken die laag hingen en aan de andere kant een strak blauwe lucht. Adelaren die hoog boven ons hoofd vlogen en vogels die leken op pinguïns vlogen vlak boven de golven in zwermen. Af en toe stopten we voor wat uitleg of als er weer dieren waren gesignaleerd. We kwamen natuurlijk voor de walvissen, maar we hebben zeeleeuwen, zeehonden, zee-otters met jongen en veel verschillende vogels (waaronder dus de adelaren en de pinguïn achtige vogels) gezien. Tussen alle groene eilanden door kwamen we op de oceaan met in de verte de horizon waar we walvissen konden tegenkomen. En ja hoor! Het begon met een paar rookwolken van water waarna er een stukje lichaam en als laatste een staart achterna kwam. Continu 360 graden om je heen kijken, omdat ze snel van plaats veranderen. We hebben een humbeck walvis en meerdere grijze walvissen gezien. Echt een prachtig gezicht. De tijd vloog voorbij, maar na drie uur moesten we echt weer terug. Op de terugweg kregen we nog een cadeautje, namelijk een jonge grijze walvis die zijn rookwolken van water een meter voor onze boot omhoog blies en waarna we hem vlak naast onze boot zagen zwemmen. Onze schipper was verrast. Ook hij had nog nooit een walvis van zo dichtbij gezicht. Ruim drie uur hebben we genoten van het stuiteren over de golven en al het moois wat we tegen zijn gekomen.       

Aangezien we vrij laat terug kwamen hebben we even lekker gezeten, waarna we naar Long Beach zijn gegaan dat bekend staat als goede surfspot. Ik had zelf ook graag willen surfen, maar we moesten keuzes maken en kozen voor het walvis spotten. Gelukkig staat het surfen in Sylvan Lake nog op de planning. Bij Long Beach aangekomen waren er blijkbaar enorm goede golven om te trotseren, want er lagen veel surfers in het water. Wij dachten even leuk op het strand te gaan zitten, maar dat werd vooral zandhappen. Wat een harde wind stond er. Nu snapten we waarom er zulke goede golven waren. Nadat we even hadden gezeten en over het strand hadden gewandeld, gingen we weer terug naar Tofino.  

Tofino is echt echt een surfers dorpje. Dat is te merken aan de vele surfshops, de originele (souvenir)winkeltjes, de typische restaurantjes met bijpassende beachvibes, de vele foodtrucks, de mannen met langer haar en de outfits bestaande uit shorts, tanktops, wijde shirts en slippers. Een heel relaxt sfeertje. Iets buiten Tofino gingen we naar een foodtruck genaamd tacofino die we van onze achternicht als tip hadden gekregen. We bestelden een watermeloen-basilicum sapje, gember cola’s en burrito’s en wat was alles goddelijk. De enorm grote burritos waren gevuld met bonen, rijst, coleslaw, salsa, heerlijke saus en pulled pork (Stijn) of pulled fish (papa en ik). Omnomnom, dat was nog eens een goede tip. Met gevulde buikjes gingen er weer terug naar de camping om daar even lekker in de hottub en sauna te ontspannen en al het zand (dat na ons bezoekje aan Long Beach overal zat) weg te spoelen.