1, 2, 3 actie

Zondag - 11 augustus 2019

De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik was vanmorgen om tien uur ‘s ochtends nog niet uit bed. Papa heeft mij daarom met een zachte hand over mijn arm en wang wakker gemaakt uit een zeer diepe (winter)slaap. Ik denk dat ik dit bed maar meeneem naar Nederland, want ik heb als een prinsesje geslapen. Door mijn uitslapen heb ik helaas wel een eland in de tuin van de Sabo’s gemist waar papa van heeft kunnen genieten. 

Toen ik beneden kwam stond er een heerlijk ontbijtje klaar. Teresa, Dean, Willy en papa hadden natuurlijk al gegeten. Na het ontbijt gingen we naar de basement die te bereiken was met een trap, glijbaan of lift. Ja een lift, inderdaad een LIFT! Het huis is zo groot dat ze voor de drie verdiepingen een lift hebben, maar ook met uitzicht op de toekomst. Maar goed we gingen naar de basement en ik ging uiteraard via de glijbaan die (vrij)!snel ging. Ik rook zelfs een branderige geur, omdat mijn handen langs de railing gingen. In de basement gingen we met de flipperkasten spelen. Man wat is dat verslavend. 

Nadat we heel wat punten bij elkaar hadden gesprokkeld bij de flipperkasten zijn we met de defender over het terrein van de Sabo’s gaan rijden. Een defender is een soort quad, maar dan met een dak en waar zes personen in kunnen zitten. Het terrein van de Sabo’s is echt enorm groot. Veel land, bossen en beken. En ja we zijn overal doorheen gegaan. Heuvels op en af, door de beken, takken tegen alle ramen en keien op de “paden” (die er eigenlijk niet waren). Helemaal niet verkeerd voor ons als snelheidsduivels. En dat was onze volgende activiteit ook niet. We gingen namelijk naar een dirtbikerace waar Jackson, Kendra en Marek (Kendra’s man) moesten aan een dirtbikerace meededen. Allereerst reden we het terrein op waar enorm veel trailers, trucks, dirtbikes en tenten voor de dirtbikes stonden. Het was net een film. Dan de races: wat onwijs gaaf. Als ik kon en mocht dan was ik zo op een dirtbike gestapt. Alhoewel, het terrein was ruig en er waren extreem hoge jumps die leken op een ski-schans. Dus het bleef gelukkig bij kijken. 

 Na de dirtbikerace gingen we weer naar huis om weer even met de defender op pad te gaan, want we hadden het hele terrein nog niet gezien. We gingen ook naar een broer van Dean die samen met Dean zijn huis aan het bouwen was. En ja dit was ook een kasteel. In Canada bouwen ze de huizen met houten frames, waarna ze een laagje met piepschuim en vervolgens een laagje cement en verf over de muren doen. Zo kunnen ze in een korte tijd een huis bouwen wat erg handig is gezien de korte periode met geschikt weer in Canada. Toen we daar aan het kijken waren was een neef van Dean met twee kinderen. De kinderen worden de filistijnen genoemd en dat werd al snel duidelijk. Ze renden door het hele huis en klommen op een halve klimwand, in een basketbalpaal en een stijger. Papa en Teresa vonden het nogal eng aangezien nergens railing was en ze overal af konden vallen. Op een gegeven moment floot papa, wees hij naar de kinderen en riep hij “d’r uut, d’r uut of ik skop je d’r uut” (ook iets van de familie de Jong). Uiteraard begrepen ze dat niet. Papa vertaalde het voor ze “get out, get out, or Teresa kicks you out”. En ook de kinderen vonden dat maar al te grappig. 

Bij thuiskomst gingen we eten bestellen en heb ik even gebruik gemaakt van een massagestoel. Na het eten kwamen Marek, Kendra, Jackson en zijn vriendin Paiton ook langs. We hebben de hele avond en deel van de nacht foto’s gekeken van 25 jaar geleden toen papa en mama samen om Canada waren, twaalf jaar geleden toen de hele familie DeJong naar Nederland was gekomen en acht jaar geleden toen wij in Canada waren. We hebben verschrikkelijk veel gelachen met tranen rollend over onze wangen. De familie DeJong is altijd al lekker gek, maar Teresa en papa (en mama en Dean)zijn wel echt een gouden combinatie.