Silly

Maandag - 12 augustus 2019

Vanmorgen had ik maar een wekker gezet aangezien ik weer in dat mega fijne bed mocht slapen. En dat was maar goed ook, want mijn wekker maakte mij weer uit een diepe winterslaap wakker. Ik was zelfs geen één keer ‘s nachts wakker geworden. Vanmorgen gingen we weer met z’n allen ontbijten en deze keer stonden er een aantal deers in de tuin van de Sabo’s. Morgen dus weer hopen op een beer?    

Na het ontbijt gingen Teresa, papa en ik naar de Edmonton mall waar Kendra, Willy en Ellie ook naar toe zouden komen. We gingen methode sportieve rode camaro van Teresa. Helaas was het niet mooi weer en kon het cabrio dakje dus niet open. De Edmonton mall is een van de grootste malls van Albera en heeft naast gewone kleding-, woon- en andere winkels ook een zwembad met veel glijbanen, een achtbanen speel park, minigolf, een zeeleeuwenshow en nog veel meer. Na een dag heb je nog niet alles gezien. We hebben daar wat gewinkeld en rondgekeken. Kendra en ik waren in een winkel kleren aan het passen toen Teresa belde en zei we moesten komen, omdat ze met papa, Willy en Ellies iets grappigs aan het doen waren. Dus Kendra en ik hebben onze kleren daar laten liggen en zijn uit de winkel gelopen. En ja hoor, daar kwamen een biggetje en een kalfjes met Teresa, papa en de kids aangereden. Hilarisch! Totaal niet wat we verwachtten. Kendra en ik mochten ze terug rijden nadat papa even een paar rondjes door Victoria Secret met Willie had gereden... Op onze terugweg bleven we maar rondjes rijden om mensen, stoelen en fonteinen. Op een gegeven moment was de batterij van Kendra haar biggetje leeg en pakte ze het staartje van het kalfje waar ik op zat en hebben we de eindstreep toch nog kunnen halen...

Na de Edmonton Mall zijn we richting huis gegaan. We zijn nog even bij een John Deer winkel gestopt om een vest/Jack voor papa te scoren, omdat hij die van gisteren zo fijn vond. Helaas was hij uitverkocht. Daarna zijn we doorgereden naar een Costco om een groot stuk tenderloin te scoren om te roken en barbecuen voor vanavond. Op de terugweg hebben we toch gebruik gemaakt van de cabrio. Jassen, verwarming, stoelverwarming en lekkere oude hitjes aan en gaan met die banaan. 

Bij thuiskomst gingen we het eten voorbereiden, want Jack en Dianne kwamen ook eten en om papa gedag te zeggen. Oh, oh, oh. Papa en Teresa zijn al gek, maar met Jack en Dean erbij is het één grote zooi. Jack heeft een slecht gehoor en Dean en hijzelf een harde stem en op één of andere manier wordt er in dit gezelschap misbruik van gemaakt. Tijdens het eten werd er daarom veel gezongen en geschreeuwd in context en zonder clou. We gingen van happy birthday naar Merry Christmas en weer terug naar happy birthday. Jack is minimaal twintig keer uit het niets begonnen te zingen (of eigenlijk schreeuwen). Ook nu rolden de tranen weer over onze wangen van het lachen. 

 Helaas moest er vandaag ook weer afscheid worden genomen.  Deze keer waren het Jack en Dianne van papa, omdat hij woensdag vertrekt naar Nederland. Ook hier rolden de tranen over veel wangen. Nadat Jack en Dianne waren vertrokken Dean, Teresa, Kendra, Marek, papa en ik gaan bowlen en kegelen. Yes, won alle potjes! Ook hadden we lekker hard muziek opgezet zodat we lekker mee konden zingen en dansen. De lichtjes dansten ook mee op de muziek. 

Tijdens het kegelen was ik weer een keer aan de beurt. Tijdens mijn tweede worp gingen de kegels ineens omhoog. Doordat ik schrok en er geen gaten in een kegelbal zitten, gooide ik de bal omhoog, stuiterde hij op de baan en belande hij aan de andere kant van de basement onder de pooletafels. Oeps... Gelukkig barste iedereen uit in het lachen.

Na het bowlen en kegelen belandden we nog in een zwem-hottub waar we lekker naar de dierengeluiden in de omgeving hebben geluisterd, wat frisse licht konden inademen en daarna als roosjes te gaan slapen.