Wellsgray

Na een goede nachtrust, het lezen van de appjes die aan de andere kant van de aarde gepost zijn vannacht, besluiten we om het provinciale park Wells gray te bezoeken. De zon schijnt gelukkig weer en we gaan met broodjes en koffie op pad. We bezoeken eerst het toerist centre waar de vrouw zegt dat we genoeg eten en drinken ,en benzine in de tank moeten hebben, je weet hier nooit wanneer er weer een pomp komt. Na 10 minuten zijn we al bij de Spahats falls. Een 75 meter hoge waterval die door een canyon van 122 meter diepte gaat. Het is elke keer weer speciaal om te zien. Dan komt de moulfalls, het begint met een breed pad en eindigt in een smal steil glibberig pad. We komen puffende mensen tegen op de heenweg en al gauw weten we op de terugweg waarom. Bij de waterval kun je er achter langs lopen maar het is erg nat en glibberig, je waait zo al nat van het stuiven van de waterval. Maar prachtig om te zien. Weer zes km in de benen. Dan komen de Dawson falls, deze wordt ook wel de kleine Niagara falls genoemd omdat hij heel breed is. Het water denderd op nog geen meter van ons af naar beneden. Er ligt nog 1 waterval waar we naar toe kunnen, de rest ligt aan een gravelroad en daar mogen we niet op rijden. De Helmckenfalls is 144 meter hoog. We vinden een trail maar weten niet hoever deze gaat, we vragen onderweg meerdere mensen maar niemand weet het. We lopen vlak langs de afgrond, en zien in de diepte de Clearwater river stromen, het is een prachtig uitzicht maar na drie kwartier keren we toch maar om, als er eindelijk een bord staat met daarop de mededeling dat het eind punt nog een half uur lopen is en dan nog terug....we bewonderen nog even de waterval en gaan dan ons motel weer opzoeken. We kijken naar een geschikte plek om te eten, dat wordt een duits restaurantje waar je buiten onder een afdak kunt eten of het meenemen. We eten de maaltijd met een heerlijke snitsel en veel salade in onze kamer op.