Dag 14: Campbell River – Tofino

Neem de tijd, we hebben veel te vertellen vandaag!

De dag begon vandaag erg vroeg. Er stond namelijk een 9 uur durende Grizzly tour op het programma waarbij we misschien ook nog wat walvissen zouden spotten. De wekker ging dan ook om 5:45 uur. Snel opgefrist – geen parfum hier kom ik later op terug – en een muesli reep en appeltje voor onderweg gepakt.  Het zonnetje begon al heel lichtjes op te komen en om 6:15 uur vetrokken we richting de haven. Hier moesten we ons om 6.30 uur melden. Het was gelukkig niet te koud en een beetje bewolkt. Om 7:00 uur werden we voorgesteld aan onze gids voor de dag: Dave. Geboren en getogen in Campbell River, verschillende banen gehad – onder andere 30 jaar gewerkt voor de plaatselijke “lodging company”, dit zijn grote houtkap bedrijven. Na een korte safety briefing konden we rond 7.30 uur het water op. 

Voordat we bij Toba Inlet aankwamen, waar onze Grizzly Tour zou plaatsvinden, moesten we eerst ongeveer 2 uur per boot overbruggen. Bij het verlaten van de haven zagen we al wat zeeleeuwen. Niet veel later spotte we de eerste walvissen: 2 zwarte vinnen en omhoog spuitend water verraadde de locatie van de walvissen. Onze Dave stuurde de boot richting de walvissen en we konden vanaf het achterdek genieten van deze mooie beesten. Het blijft zoooooo bijzonder om deze beesten in het wild te zien. Voor we verder gingen gaven de walvissen nog even een klein showtje. Ze kwamen een aantal keer prachtig met hun staarten boven het water, echt super gaaf!

Alsof dat nog niet genoeg was zagen we tijdens onze tocht over de Pacific Ocean nog een groepje walvissen. Weer een kleine 10 minuten later spotte we weer een walvis. Maar hé, wacht eens even, deze heeft een veel hogere vin. En ja hoor: HEBBES! Het was een orka. Het komt niet vaak voor, maar deze was alleen. Natuurlijk jammer, want een grote groep orka’s is wel de droom van ieder mens denk ik zo. Maar ook deze orka was echt absoluut fantastisch. We hebben de orka een paar keer boven zien komen totdat deze verdween. Waarschijnlijk had de orka de boot gespot en besloot om een diepe duik te nemen. Aangezien orka’s wel 10 minuten onder water kunnen en je dan echt niet weet waar hij weer boven komt, vervolgden we onze reis. 

Op naar Toba Inlet. Tijdens de tocht gaf Dave nog uitleg over de houtkap bedrijven en kwam hij met een leuk weetje over een 35 mijl lang eiland. Dit eiland is eigendom van Bill Gates. Er is verder niets op dit eiland behalve natuur en mooi strand. Een paar jaar geleden heeft Bill Gates er een feest gegeven, en natuurlijk alles zelf ingevlogen. Tegenover het eiland van Bill Gates staat voor de iets rijkere medemens onder ons een ander eiland te koop voor een slordige 29 miljoen Canadese Dollar. Uiteraard zit hier wel een aanlegsteiger en een huis van 16.000 m2 bij. Je krijgt natuurlijk wel waar voor je geld.

Hoe dichter we bij Toba Inlet kwamen, hoe meer watervallen we aan de randen van de baai zagen. Rond 9.30 uur kwamen we aan in Toba. Toba is niet bewoond, maar vroeger woonden hier de Indianen. De Indianen zijn – helaas – verdreven door de Canadese overheid. Inmiddels ligt hier voor het seizoen een tijdelijk onderkomen voor de gidsen aangemeerd. Wil je als gids op Toba werken? Dan zal je waarschijnlijk 1 week op het eiland verblijven en daarna weer een week thuis. We werden welkom geheten door het plaatselijke stamhoofd van de stam die hier vroeger leefde. Hij vertelde kort wat over de geschiedenis van zijn stam en over hun taal (waar je dus echt niks van snapt. Chinees is er niets bij).

Na het verhaal konden we eindelijk aan boord van het busje met gids dat ons richting de Klite River zou brengen. Dit is een goede plek om Grizzly beren te spotten aangezien er veel zalm zwemt in deze rivier. Van begin september tot half oktober is de beste tijd om Grizzly’s te spotten. Waarom? De rivier zit dan vol met zalm en de beren moeten zich vol eten voor de aanstaande winterslaap. Langs de rivier zijn uitkijktorens geplaatst bij zogenaamde ‘hotspots’. De bus zou ons in de buurt brengen van deze torens en vervolgens konden we lopend naar de toren. Aangezien beren ongeveer 1200 keer beter kunnen ruiken dan mensen was het niet toegestaan om parfum op te spuiten of eten bij je te hebben (dus ja, we hebben de hele dag gestonken!). Een mueslireep zou in dit geval al fataal kunnen zijn. Zoals gezegd maken de beren zich klaar voor hun winterslaap en is elke vorm van eten een prooi voor ze. 

Vol goede moed reden we over een bospad door het regenwoud naar het eerste uitkijkpunt bij een brug. Onze gids ging eerst even op ontdekking uit met zijn berenspray en zijn mes. We konden komen. Het was erg belangrijk om dicht bij elkaar te blijven en niet te hard te praten. Dit zou de beren kunnen afschrikken, maar ook boos kunnen maken. 

Aangekomen bij het eerste uitkijkpunt zagen we een slagveld van de vorige dag: stukken staart, vin en zelfs hele zalmhoofden zagen we hier langs de kant van de rivier liggen. Er zitten dus duidelijk Grizzly beren in dit gebied. Helaas, op dit moment niet. Op naar het volgende uitkijkpunt dan maar.

Hier hadden we meer geluk! Op zo een 100 meter afstand kwam een vrouwelijke Grizzly beer uit de bosjes om te gaan vissen. We hebben zo een 45 minuten van dit schouwspel kunnen genieten. Wat een prachtige beesten zijn het toch! Na een tijdje kwamen zelfs nog 2 andere Grizzly beren ons begroeten. Normaal leven Grizzly’s alleen en dulden ze geen andere beren in hun omgeving. Echter gezien het feit dat hier zoveel zalm zit, gedogen ze elkaar. We konden dan ook zien hoe de beren de ene na de andere zalm uit het water opviste en lekker ging oppeuzelen. Grizzly beren kunnen (en moeten) wel zo een 18 tot 20 zalmen per dag eten om aan hun calorieën te komen.

Na dit uitkijkpunt besloten we nog een keer terug te gaan naar ons eerste punt. En dat was niet voor niks! Toen we aankwamen was er één Grizzly te zien die lekker aan het zwemmen (en aan het eten) was. Na een paar minuten kwamen er twee Grizzly beren samen een kijkje nemen. Ze kwamen letterlijk een strandje opgelopen op nog geen 20 meter van ons vandaan. Zoals jullie hebben kunnen lezen leven de meeste Grizzly beren alleen. Daarom was het ook ‘vreemd’ dat deze twee beren samen aankwamen. Al snel leerden we dat dit een tweeling was.  Tweelingen leven vaker samen. Met z’n tweeën waren ze het eerder geziene – jonge – Grizzly mannetje aan het wegjagen zodat ze de rivier voor zich alleen hadden.

De jonge Grizzly dook echter weer op, recht voor onze neus. Hier kwam ook nog een wat oudere, slimme Grizzly uit het bos gelopen. Deze Grizzly liet zich lekker meesleuren door de rivier en nam af en toe een (dood of half opgegeten) zalmpje mee. Ondertussen kwam ook nog even de visarend kijken of er nog wat te knabbelen viel. 

Al met al: we hebben geluk gehad vandaag met de beren! Acht verschillende Grizzly’s spotten is echt bijzonder. 

Rond 12.30 uur gingen we terug en was het tijd voor een heerlijke lunch. Nadat de buikjes gevuld waren was het tijd voor de tocht terug. Bij het wegvaren begroette we nog wat dobberende zeehonden. Inmiddels was het water wat ruiger geworden en na de lunch zaten de meeste mensen in de boot dan ook te knikkebollen (ja, ik ook). Dat knikkebollen was snel over toen Dave riep om naar rechts te kijken. Hier zwom een grote school (ongeveer 20) tuimelaar dolfijnen. Nog bijna unieker om te zien dan de orka’s in dit gebied. Wat een geluk! Dave zette de boot uit en we konden even genieten van de dolfijnen, die bijna in slowmotion langs onze boot zwommen. Het zijn niet voor niets één van mijn lievelingsbeesten, en dat zijn ze na vandaag weer ietsje meer!

Wat een dag! Rond 15.30 uur kwamen we moe maar voldaan aan in de haven. Maar wat zijn we blij dat we gisteren hebben besloten de route om te gooien om deze excursie te doen. Meer dan de moeite waard.

Helaas hadden we wel nog een rit van ruim 300 kilometer voor de boeg naar Tofino. Inmiddels is het 19.30 uur en zijn we aangekomen op de camping. We gaan snel wat eten, een douche pakken en op tijd naar bed. Morgenochtend staat er namelijk nog een whale watching op het programma. Dit keer gaan we met een Zodiac (zoek maar op!) het water op. Ik weet 1 ding zeker: die reisziekte pilletjes gaan van pas komen!