Dag 16: Tofino - Victoria

Na weer een prima nachtrust waren we klaar voor een nieuwe dag. Vandaag stond er niks speciaals op het programma, anders dan het laatste échte lange stuk met de camper. Normaal wordt het verlangen naar huis sterker naarmate het einde van de vakantie nadert, echter niet vandaag. Bij ons beide leefde het gevoel dat we het jammer vinden om afscheid te nemen van de camper en dit prachtige land, al hebben we nog 3 mooie dagen voor de boeg. In de afgelopen weken zijn we toch wel erg gehecht geraakt aan ons huisje op wielen en het lekker rond reizen met elkaar. 

Na een rustig ontbijtje waren we klaar voor de laatste etappe, zo een 320 kilometer richting Victoria. Het eerste stuk was een bekende route, aangezien er maar 1 weg is van Nainamo naar Tofino (en terug). De tweede helft zou weer nieuwe uitzichten opleveren. Omdat Danique gisteren tijdens de laatste vrije training al een goede tijd had neergezet was het vandaag tijd voor de kwalificatie. Danique dus achter het stuur. Als een echte Niki Raikkonen werden er toptijden neergezet (maar niet heus). Nadat we Nainamo gepasseerd waren was het tijd voor een lunch, als het goed is de laatste in de camper. Met gevulde buikjes en een wisseling van chauffeur waren we klaar voor het laatste stuk. Als een echte Rodger Verstappen werd de laatste 150 kilometer uitgereden. (Waarschijnlijk een betere tijd dan Max in Singapore, maar dat terzijde.) 

Vandaag helaas geen wildlife maar wel weer prachtige natuur, zeker het laatste stuk vlak langs het water van Vancouver Island. Ofja, geen wildlife is niet helemaal waar. Uit het niets moest onze Rodger Verstappen vol op de rem. Een ambulance en een paar auto’s versperden de weg en leken achter iets aan te rennen. Een baby beer? Een hond? Een kat? We weten het niet. Het was is ieder geval zwart, klein en het bewoog snel. Gelukkig wist de ambulancebroeder ‘het beest’ te vangen en werd hij in een deken meegenomen. Wij konden onze weg vervolgen. 

Eenmaal aangekomen in Victoria was de missie een tankstation te vinden waar we zowel konden tanken – dit zou te doen moeten zijn – en de propaan tank konden bijvullen. Dat eerste bleek inderdaad geen probleem. Op elke straathoek is wel een tankstation te vinden. Dat tweede bleek een onmogelijke opgave. Na 3 tankstations bezocht te hebben bedachten we dat het misschien handig was om eerst even in te gaan checken bij de camping en daar te vragen waar we propaan konden vullen. Zo gezegd zo gedaan. Helaas wist men ook hier niet waar dit kon. Vooruit: Google weet alles. We kwamen bij het eerste tankstation wat volgens Google propaan zou vullen. Helaas, geen propaan. Tankstation 2 dan: helaas, ook geen propaan. Hier waren gelukkig wel leuke Canadezen die ons te hulp schoten en even gingen bellen om te kijken waar we propaan konden vullen. Uiteindelijk een adres gekregen en 5 kilometer verderop was een tankstation waar we terecht konden. Onderweg moesten we nog even omrijden want er was een ‘crime scene’. Helaas konden we niet blijven kijken wat er aan de hand was …

Alsof het geluk ons meezat konden we bij het door onze Canadese vrienden opgegeven tankstation propaan tanken. Dit werd voor ons gedaan (wat een luxe) en kostte welgeteld 16 Canadese dollar (ongeveer € 12,00). Koopje toch voor 2,5 week propaan gebruiken??

Nu de tanks weer vol waren konden we echt naar onze camping. Misschien wel een van de mooiste uitzichten van alle campings. Oordeel zelf maar. We hebben uitzicht op Victoria, maar ook op de haven en cruiseschepen. We hebben besloten om morgenavond in Victoria te eten zodat we onze camper niet meer vies hoeven te maken. Vandaag was dus ons laatste diner in eigen huis: pasta con restjes. Hij was heerlijk. Ook een wijntje die we tijdens de wijnproeverij gekocht hadden werd burgemeester gemaakt. 

Skip-Bo is inmiddels weer uit de kast gehaald en morgen staat een dagje sightseeing in Victoria op de planning. Helaas is het dan ook onze laatste dag met ‘ons huis’. We zullen jullie op de hoogte houden van onze avonturen!