Van zeemist, zeeleeuwen en HOHO

Door Familie Borst - 08-09-2019 15:08

donderdag 01 augustus 2019, San Francisco, Verenigde Staten

Hoezo jetlag? Heerlijk geslapen vannacht en tegen 7 uur wakker. Eerst willen we even lekker douchen........althans, als je langer bent dan 1,65 m vraagt dat om wat lenigheid in de vorm van limbodansen op de vroege ochtend: de douchekop zit namelijk wat laag. Bijkomende uitdaging: de lange kraanhendel zit op ellebooghoogte; als je daar tegenaan stoot, moet je tijdig opzij springen om te voorkomen dat je getrakteerd wordt op òf gloeiend heet òf ijskoud water. Al limbodansend en heen en weer springend weet Alex toch zijn haar te wassen.

Het 'ontbijt' kunnen we ophalen bij de receptie. Zoals verwacht is het wat karig, maar prima om de dag mee te beginnen. Kopje koffie, sapje, een stuk fruit en een paar keuzes in zoetje broodjes. Zo kunnen we redelijk bijtijds een dagje toeristen in San Francisco. We wandelen richting Fisherman's Wharf in ongeveer 15 minuten en om Russian Hill heen, dus goed te doen. We krijgen van een 'local' een tip om ergens lekker te ontbijten (en nu goed!) bij Beach Street Grill. De eerste pancakes zijn dus genuttigd. Die kan afgevinkt worden op de wensenlijst van Jasper! ;-)

Na het ontbijt op naar Pier 39 en als eerste natuurlijk naar de zeeleeuwen. Er zijn er niet heel veel, maar degenen die er wel zijn produceren genoeg rare geluiden en vreemde luchtjes. Het is maar goed dat de foto's en filmpjes geurloos zijn.

   

   

De wolken hangen nog erg laag (zeemist), dus de Golden Gate Bridge is vanaf deze pier (nog) niet goed te zien.
Bij World's First Magnet Shop scoren we zowaar de eerste souvenirs (iets wat we anders eigenlijk nooit doen): Elisa een pet, Alex een T-shirt en Jasper een sleutelhanger. Al met al vinden we Fisherman's Wharf een bijzonder gezellige wijk.

En dan naar de HOHO-bus: de Hop-On-Hop-Off-bus.
Een luie manier om een rondje San Francisco te doen langs de bekende trekpleisters.
We krijgen ieder een setje 'oortjes' om in de bus aan te sluiten op het geluidssysteem voor tekst en uitleg van een live of recorded guide.
We starten op het open upperdeck van de bus met een recorded guide.

Vanuit de bus zien we goed hoe de top van de Transamerica Pyramid in de bewolking "verdwijnt".

Het eerste deel van onze route voert ons o.a. door het Financial District.
Ook de kantoorkolossen in dit district, zoals het Embarcadero Center, kunnen fotogeniek zijn!. 

Even later bij de Painted Ladies stappen we uit voor een foto-, drink- en snaaimomentje.
Vanaf het parkje voor de Painted Ladies heb je een mooi uitzicht op de skyline van San Francisco met de Ladies op de voorgrond.

   

Ondertussen krijgen we al een aardig beeld van San Francisco: een vriendelijke, heuvelige stad!
In de loop van de ochtend merken we wel dat het zonnetje stukje bij beetje begint door te breken.

De volgende etappe met de HOHO brengt ons ("benedendeks" zittend) naar de overkant van de Golden Gate Bridge. Daar stappen we weer uit (zoals de meeste toeristen) voor een schitterend uitzicht op DE brug en de skyline van SF. We zien duidelijk hoe een laaghangende wolkenlaag vanaf zee over SF hangt en de top van de hoogste wolkenkrabbers in nevelen hult, terwijl daarboven een strak blauwe lucht te zien is.

 

En door met de volgende HOHO. Deze keer treffen we een live guide aan boord: een enthousiaste vent, die met iets te veel consumptie zijn verhalen produceert. Maar door de harde wind (vooral op de brug, waar Elisa last had van wapperende wimpers) klonk deze man als een dronken Donald Duck op een storende radiozender....... m.a.w. niets van verstaan, maar wel gelachen.

Op de halte op Lombard Street (vlak bij ons hotel) stappen we uit en kopen we eerst iets te eten: we kiezen eensgezind allemaal voor een roasted chicken sandwich. De beste man, die het winkeltje runt, neemt alle tijd voor het vers bereiden van de broodjes. We gaan nog niet terug naar het hotel, want we willen uiteraard nog even een kijkje nemen bij het beroemde stukje Lombard Street: the crookedest street in the world (het bochtigste straatje ter wereld volgens de SF tourist information). Om daar te komen moeten we Russian Hill beklimmen: toch een serieuze exercitie!
Overigens is het duidelijk dat de Amerikanen gek zijn op superlatieven en 'baas boven baas zijn': iets is altijd wel de langste, oudste, grootste, bochtigste, hoogste ter wereld.
Bovenaan dit stukje Lombard Street staan de auto's in de rij om af te dalen, bij voorkeur hangt er dan iemand uit het raam om te filmen. Tevens vind je boven- en onderaan deze straat drommen toeristen, die foto's maken en filmen. En natuurlijk gingen we er lekker toeristisch tussen staan.

   
Omdat ondertussen de vermoeidheid (toch een beetje jetlag?) toch begint op te spelen, besluiten we Chinatown te laten voor wat het is. We lopen via Fisherman's Wharf, waar we even een terrasje pakken, terug naar het hotel. Alex bedwingt nog een keer de Russian Hill om nog wat foto's van de Cable Cars te maken: iets wat typerend is voor SF.

Bijtijds zijn we weer in het hotel om een paar uurtjes rustig aan te doen voordat we morgenochtend vroeg worden opgehaald door de transfer naar El Monte om de camper op te halen!
Voor nu: welterusten!

Reacties

Anja 10-02-2020 15:59 {{button-61081}}

Zo ontzettend leuk om jullie verslag te lezen het brengt heel veel herinneringen weer tot leven.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan