Halsoverkop en dikke jongens
Door Familie Borst - 08-09-2019 15:18dinsdag 06 augustus 2019, Yosemite Valley, Verenigde Staten
De wekker gaat alweer vroeg. Snel opstaan, kleren aan en de boel
rijklaar maken voor een snel vertrek vanuit Upper Pines Campground.
Dat betekent: zonder ontbijt en met de slaapjes nog in de ogen gaan
rijden. De reden dat we zo “halsoverkop” vertrekken is dat we de
Giant Red Sequoias in Yosemite willen zien. Van deze mammoetbomen
waar deze omgeving ook bekend om staat, staan er een dozijn langs
de Tioga Road waarover we vandaag naar het oosten gaan rijden. Er
werd van te voren gewaarschuwd dat de parkeerplaats bij deze
wandeling vanaf een uurtje of negen ’s ochtends vaak al vol staat
en omdat ons huis op wielen nou niet echt heel klein is, wilden we
graag bijtijds daar aanwezig zijn.
Gelukkig zijn we op tijd om een plekje te bemachtigen (net op tijd,
want niet veel later staat de parkeerplaats inderdaad vol) en
kunnen we ter plekke alsnog de slaap uit onze ogen poetsen en even
rustig ontbijten. Dan is het wel weer handig dat je je huis en
alles wat erbij hoort gewoon bij je hebt.
Daarna op weg naar Tuolumne Grove. Het zou een niet zo lange
wandeling zijn, maar wel een stukje naar beneden. Met behulp van
kniebraces voor Elisa, wandelstokken en geregeld even rust hebben
we genoten van dit stukje bijzonder natuurschoon. Wat voel je je
klein bij deze giganten. Wat een dikke jongens! Weer onderweg naar
boven was het duidelijk nóg drukker en we waren dan ook blij dat we
weer bij ons huisje waren en onze reis verder konden vervolgen over
de Tioga Pass (9945 feet = 3031 meter).
Onderweg blijven we ons verbazen over de veranderingen in het
landschap. Het ene moment rijden we in het bos, dan weer langs
massieve rotspartijen (voornamelijk lichtgrijs graniet) en
prachtige meadows waar we een aantal keren een hert spotten. Bij de
diverse uitkijkpunten kijken we weer uit over de pieken van
Yosemite en zien we bijvoorbeeld Half Dome prachtig liggen.
Aan de andere kant van de Tioga Road zien we voor ons ineens een
grote vlakte liggen met als eye catcher het prachtige Mono Lake.
Mono Lake is een zoutmeer dat bekend staat om haar grillige
zoutpilaren ook wel tufa’s genoemd.
Na een snel boodschapje (vooral drinkwater), kunnen we mooi nog
even bij het meer kijken, voordat we inchecken bij Mono Vista RV
Park. Weer een heel andere campground dan de afgelopen dagen in het
bos. Dit keer keurig aangelegd. Grind en grasplekken. Douches (met
muntjes) ruim aanwezig en netjes én weer volledige aansluiting. We
kunnen mooi de tanks legen en we hoeven wat minder zuinig te zijn
met het water. Marjolijn draait een wasje, dus we zijn weer
helemaal klaar voor de komende dagen.
Als wij onze gedachten van de dagen ervoor nog op een rijtje aan
het zetten zijn, komt er naast ons nog een camper aansluiten (het
is ondertussen zo goed als donker). Een Koreaans gezin die nog
helemaal moest installeren. Ze vroegen ons van alles, we zagen er
blijkbaar als zeer ervaren camperaars uit. We gaven maar zo goed
als ging antwoord.