Halsoverkop en dikke jongens

Door Familie Borst - 08-09-2019 15:18

dinsdag 06 augustus 2019, Yosemite Valley, Verenigde Staten

De wekker gaat alweer vroeg. Snel opstaan, kleren aan en de boel rijklaar maken voor een snel vertrek vanuit Upper Pines Campground. Dat betekent: zonder ontbijt en met de slaapjes nog in de ogen gaan rijden. De reden dat we zo “halsoverkop” vertrekken is dat we de Giant Red Sequoias in Yosemite willen zien. Van deze mammoetbomen waar deze omgeving ook bekend om staat, staan er een dozijn langs de Tioga Road waarover we vandaag naar het oosten gaan rijden. Er werd van te voren gewaarschuwd dat de parkeerplaats bij deze wandeling vanaf een uurtje of negen ’s ochtends vaak al vol staat en omdat ons huis op wielen nou niet echt heel klein is, wilden we graag bijtijds daar aanwezig zijn.

Gelukkig zijn we op tijd om een plekje te bemachtigen (net op tijd, want niet veel later staat de parkeerplaats inderdaad vol) en kunnen we ter plekke alsnog de slaap uit onze ogen poetsen en even rustig ontbijten. Dan is het wel weer handig dat je je huis en alles wat erbij hoort gewoon bij je hebt.
Daarna op weg naar Tuolumne Grove. Het zou een niet zo lange wandeling zijn, maar wel een stukje naar beneden. Met behulp van kniebraces voor Elisa, wandelstokken en geregeld even rust hebben we genoten van dit stukje bijzonder natuurschoon. Wat voel je je klein bij deze giganten. Wat een dikke jongens! Weer onderweg naar boven was het duidelijk nóg drukker en we waren dan ook blij dat we weer bij ons huisje waren en onze reis verder konden vervolgen over de Tioga Pass (9945 feet = 3031 meter).

Onderweg blijven we ons verbazen over de veranderingen in het landschap. Het ene moment rijden we in het bos, dan weer langs massieve rotspartijen (voornamelijk lichtgrijs graniet) en prachtige meadows waar we een aantal keren een hert spotten. Bij de diverse uitkijkpunten kijken we weer uit over de pieken van Yosemite en zien we bijvoorbeeld Half Dome prachtig liggen.
Aan de andere kant van de Tioga Road zien we voor ons ineens een grote vlakte liggen met als eye catcher het prachtige Mono Lake. Mono Lake is een zoutmeer dat bekend staat om haar grillige zoutpilaren ook wel tufa’s genoemd.

Na een snel boodschapje (vooral drinkwater), kunnen we mooi nog even bij het meer kijken, voordat we inchecken bij Mono Vista RV Park. Weer een heel andere campground dan de afgelopen dagen in het bos. Dit keer keurig aangelegd. Grind en grasplekken. Douches (met muntjes) ruim aanwezig en netjes én weer volledige aansluiting. We kunnen mooi de tanks legen en we hoeven wat minder zuinig te zijn met het water. Marjolijn draait een wasje, dus we zijn weer helemaal klaar voor de komende dagen.

Als wij onze gedachten van de dagen ervoor nog op een rijtje aan het zetten zijn, komt er naast ons nog een camper aansluiten (het is ondertussen zo goed als donker). Een Koreaans gezin die nog helemaal moest installeren. Ze vroegen ons van alles, we zagen er blijkbaar als zeer ervaren camperaars uit. We gaven maar zo goed als ging antwoord.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan