Wat groot! En watersnood!

donderdag 08 augustus 2019, Clark County, Verenigde Staten

Na een, zeg maar, broeierige hete nacht laten we - het voor ons toch wel wat te drukke - Las Vegas achter ons. Natuurlijk niet zonder eerst ons dorstige huis te voeden bij een tankstation én de voorraad voor onszelf aan te vullen bij de Walmart. Marjolijn loodst ons soepel Las Vegas uit. De temperatuur loopt ondertussen alweer flink op en is al voorbij de 35 graden als we echt op weg gaan.

De weg voert ons eerst naar het zuiden waar we bij de Hoover Dam de staat Nevada achter ons laten en Arizona binnen rijden. Het ontbreekt ons echter aan tijd om hier ook nog een stop te maken, want we moeten vandaag ook nog een aardig stuk rijden voordat we bij de Grand Canyon zijn. De wegen zijn vandaag een stuk hobbeliger en minder goed onderhouden dan de afgelopen dagen. Heeft iedere staat daar misschien zijn eigen beleid voor?

We pakken nog wel een mini-stukje Historic Route 66 mee en stoppen heel even voor het Roadkill Café dat als slogan heeft "You Kill It, We Grill It” en bijvoorbeeld het volgende op zijn menu heeft staan; Deer Delectables, Bad-Brake Steak, Fender Tenders, Caddie Grilled Patty, Splatter Platter, Swirl of Squirrel, Big Bagged Stag, Highway Hash. We hebben dat toch maar overgeslagen...we hadden al geluncht.

Voordat we de Freeway weer opdraaien tanken we toch maar weer. Het is blijkbaar dorstig weer.
Het landschap verandert van grillig naar heel wijds. Richting Grand Canyon zien we her en der weer bomen in het landschap. Met het naderen van de Grand Canyon, neemt de boomdichtheid steeds verder toe tot een bosachtig gebied.

Na de afslag richting de Grand Canyon is het stiekem toch nog een uur rijden, maar oh wat is het hier weer mooi. Onderweg steekt er een coyote (denken wij) de weg over ruim voor onze auto (geen roadkill). We besluiten om voordat we inchecken bij de campground eerst naar Mather Point te rijden en een eerste blik te werpen op de Grand Canyon. Ondanks dat er bij de ingang van het park was aangegeven dat het erg druk was, vonden we zonder problemen een parkeerplaats (speciaal voor RV's).

Binnen een paar minuten lopen zijn we bij de Rim........... geen woorden........ zo mooi........zo groot!
De zon staat al wat lager (het is al na zessen) en werpt mooi licht op de Canyon.
Na een zogezegd 'fotorolletje' te hebben volgeschoten, rijden we door naar Trailer Village RV Park, waar we de komende twee dagen zullen staan. We zijn allemaal flink toe aan wat te drinken en even lekker zitten.

Nadat het water was aangesloten, ontdekte Marjolijn echter dat er allemaal water onder de keukenkastjes uit kwam. Paniek! Water weer uit en Alex en Marjolijn zijn aan het dweilen gegaan. Alle keukenkastjes zijn zo snel mogelijk uitgeruimd om te redden wat er gered kon worden.

Dankzij het technisch inzicht van Alex kon de oorzaak achterhaald én (voor zover we nu kunnen overzien) gerepareerd worden. Lang leve het zakmes, de multitool en headlight.

Ondertussen was het al half negen en hadden we nog niet gegeten. Toen de meeste spullen waren opgeruimd, kon er toch nog gegeten worden, nadat er snel een blik soep was opgewarmd door Marjolijn. Bij de soep een geroosterde boterham, dankzij Marjolijn. Zij bedacht opeens dat we bij het ophalen van de camper een broodrooster hadden gekregen van andere Nederlandse camperaars (die de camper weer inleverden).

Daarna kwam de volgende uitdaging, tevens de reden waarom de noodzaak voor het hebben van een wateraansluiting bij deze campground nóg belangrijker was. Er zijn op loopafstand geen douches aanwezig en we zijn dit keer aangewezen op de douche in onze eigen RV. Alex trapt de douche-estafette af en weet zich er redelijk doorheen te wurmen (precisiedouchen op de vierkante centimeter!) Zo volgen we allemaal om de beurt. Tot nu toe houdt de reparatie zich goed (duimen!).

Als Alex rond middernacht buiten wat foto's maakt van de sterrenhemel en melkweg (helaas nog iets te veel maanlicht), staat hij oog in oog met een groot hert, dat hem op zo'n 5 meter afstand met "lichtgevende" ogen staat aan te staren. Na een korte staredown geeft hij zich gewonnen en loopt rustig het bos in.