Oma Bertha, slangen & schorpioenen en rode rotsen, yeeeaaahhh!
Door Familie Borst - 08-09-2019 15:27zaterdag 10 augustus 2019, Grand Canyon Village, Verenigde Staten
Geen wekker vandaag, maar ook geen herten tijdens het ontbijt.
De regen is weggetrokken en het is heerlijk weer. Na het
vertrekklaar maken, gaan we op pad naar de volgende campground in
Monument Valley.
Onze route loop langs de South Rim van de Grand Canyon richting het
oosten. We maken nog een koffiestop bij Dessert View en werpen nog
een laatste blik op de Grand Canyon. Even later rijden we
Navajo-gebied binnen. Dit zie je direct aan de vele stalletjes waar
de Indianen souvenirs (Indian crafts and jewelery) te koop
aanbieden langs de kant van de weg. Hier zijn we ook in een andere
tijdzone terechtgekomen. De staat Arizona loopt in principe 1 uur
voor op Nevada en Californië, maar Arizona doet niet mee met de
zomertijd. Daardoor loopt Arizona zomers in tijd gelijk met
Californië en Nevada. Echter, de Indianen in het Navajo-gebied (in
Arizona) doen wel aan de zomertijd, waardoor we nu een uurtje
vooruit gaan in de tijd. Het houdt ons scherp.
Een point of interest die Marjolijn van te voren al had uitgezocht
zijn de Dinosaur Tracks waar een aardige Navajo-dame (oma Bertha)
ons rondleidt. Binnen een minuut struikelen we inderdaad al over de
fossielen van pootafdrukken, botten en eieren van dinosaurussen.
Oma Bertha praat aan één stuk door en overlaadt ons met
wetenswaardigheden over de tracks. Zij eindigt bijna iedere zin met
een langgerekt “Yeeeaaahhh”, alsof ze zelf iedere zin weer tot de
conclusie komt dat ze dat goed verteld heeft. Yeeeaaahhh! Een
minuut of twintig later laten we ons uiteraard verleiden tot de
aankoop van wat van die Indian jewelery die door ‘oma Bertha’ zelf
was gemaakt. Yeeeaaahhh!
In Tuba City scoren we alle vier nog een “emmer” frisdrank bij het
tankstation met lekker veel ijs voor het luttele bedrag van 99
dollarcent per stuk. Daar doen we de rest van de middag mee. Mmmmm,
lekker koud!
Een aantal mijlen verder kunnen we heel makkelijk nog een andere
toeristische bezienswaardigheid afvinken. Langs de weg staan twee
‘Elephant Feet’. Twee flinke grijze rotspilaren, die inderdaad
sprekend op olifantenvoeten lijken. Vink!
Bij het naderen van Monument Valley zien we steeds meer
oranje/roestbruine/rode rotsformaties (oftewel butes; spreek uit
als bjoets). Vlak voor de afslag naar Monument Valley verlaten we
Arizona en rijden de staat Utah binnen. Het is voor even want een
mijl verder rijden we terug Arizona in. Bij de aankomst in Monument
Valley aan het begin van de avond zien we de kenmerkende, bekende
butes, die we kennen van het logo van Tioga Tours, bij wie we deze
reis hebben geboekt.
Bij het inchecken waarschuwt de Indiaan achter de balie ons (tot
grote vreugde van Elisa) om de deuren van de douches altijd goed te
sluiten om slangen en schorpioenen buiten te houden. Bij het
installeren was het dit keer een grote uitdaging om de camper
enigszins waterpas te krijgen met behulp van de levelers (gele
wiggen waar je je camper op kan rijden).
Vanaf onze plek hebben we vol uitzicht op de butes, die door de
ondergaande zon prachtig worden uitgelicht. De karakteristieke rode
kleur van deze rotsen wordt daardoor fraai geaccentueerd. Als we
vanaf onze picknicktafel de andere kant op kijken, worden we
wederom getrakteerd op ‘an amazing sunset’. Yeeeaaahhh!
Later die avond wordt het schrijven van het reisverslag een
familiegebeurtenis. Met z’n vieren op een rijtje op de driezitsbank
komen we samen tot ons verhaal van vandaag. Yeeeaaahhh!