Oeps ...... unfortunately peanutbutter!

maandag 12 augustus 2019, Wahweap, Verenigde Staten

Eigenlijk willen we deze ochtend het liefst zo snel mogelijk weer vergeten.
Het begint aanvankelijk nog goed na een betere nacht dan die van gisteren in Monument Valley. We kijken al lange tijd uit naar de excursie die we dit voorjaar al geboekt hebben. Om 11 uur zal het eindelijk zo ver zijn: een tour door Lower Antelope Canyon. Ruim op tijd zijn we klaar om die kant op te rijden na drie keer gecheckt te hebben of alle aansluitingen (water, elektra en afvoer) ontkoppeld zijn, alle luiken zijn afgesloten en alle ramen en dakluikjes dicht zijn.

Maar dan gaat het even helemaal mis. Na 10 meter rijden worden we opgeschrikt door een luid gekraak. NEEEEE!!!! We zijn vergeten de luifel in te rollen……. deze is in een boom blijven haken. NEEEEE!!!! Schrikken! Balen! De luifel is compleet verbogen en het doek is zo’n anderhalve meter uit de bovengeleiding geschoven. NEEEEE!!! Terugbuigen en inrollen lukt helaas niet meer. We zijn slachtoffer geworden van een “camperklassiekertje”. Hoe is het mogelijk dat we die grote luifel over het hoofd hebben gezien. We zien het bezoek aan Lower Antelope Canyon in rook opgaan.

Van de ‘On the road support’ van de verhuurder El Monte RV krijgen we te horen dat we de luifel mogen demonteren van de camper en weggooien. We hebben daarvoor alleen niet het juiste gereedschap bij ons; vreemd genoeg behoort een gereedschapsetje niet tot de standaard uitrusting van een huurcamper. In plaats van een mooie excursie, gaan we klussen. We kunnen gereedschap lenen van behulpzame buren uit Seattle en een handyman van de campground leent ons een trap. Zo is een uurtje later bijna niet meer te zien dat er ooit een luifel heeft gezeten.

Het is een warm klusje. De brandt al flink en heeft de temperatuur alweer tot boven de 30 graden gebracht. We zijn in de volle zon aan het werk (tja, geen schaduw meer hè, die luifel hing niet voor niets uit). Alex laat heel wat zweetdruppeltjes en is meer doorweekt dan een koortsige zee-otter.

Never a dull moment…..maar we hadden ons deze dag totaal anders voorgesteld.
Gelukkig zijn we allrisk verzekerd voor camperschade en had het allemaal erger af kunnen lopen. We balen er het meeste van dat we de excursie hebben gemist. We hebben nog gebeld, maar verder was alles volgeboekt vandaag of morgenochtend. Unfortunately peanutbutter!

Door dit hele gebeuren hebben we geen zin meer om er verder nog op uit te gaan vandaag, dus we doen het rustig aan. Dus ook een bezoekje aan de ‘Horseshoe Bend’ laten we schieten. Misschien morgenochtend nog “even”. Marjolijn draait een paar wasjes en ’s middags gaan we lekker naar het strandje om te zwemmen. We ontdekken dat de staatsgrens tussen Arizona en Utah hier over de campground en over het strand loopt. Onze camper staat nog net in Arizona. In het meer zwemmen we een paar keer van Arizona naar Utah en weer terug. We zetten Antelope Canyon op de wensenlijst om ooit nog eens te bezoeken.

’s Avonds hebben we wel nog een gezellig kampvuur en we eten een hotdog. De eerste grappen over luifels worden al voorzichtig gemaakt. Nu overheerst nog de teleurstelling, later hebben we een goed verhaal. We laten vandaag maar zo snel mogelijk achter ons en kijken uit naar de rest van de vakantie.