De tuin van de duivel

zaterdag 17 augustus 2019, Torrey, Verenigde Staten

We worden wakker op Thousand Lakes Campground na een stormachtige nacht en het waait nog steeds flink (zo’n windkracht 6 tot 7 volgens de weerapp). Vanmorgen zorgen we dat we allemaal nog een keer douchen, want dat zal de komende twee dagen namelijk niet kunnen. Op de volgende campground zijn we geheel zelfvoorzienend met niet tot nauwelijks toegang tot een watervoorziening.

We ontbijten binnen, omdat het door de wind nog te fris is om buiten te eten. Bij het ontbijt genieten we van de bij de campground bestelde versgebakken muffins van de Muffin-Man (blueberry, chocolate-chip, apple cinnamon en banana coconut).

Tegen elf uur gaan we op pad en de route voert in eerste instantie dwars door National Park Capitol Reef. En (hoe kan het ook anders) we zijn wederom verrast over de verschillende rotsformaties langs de route.

Vlak na Capitol Reef lijkt het alsof we in een maanlandschap terecht zijn gekomen. Om ons heen zien we overal kale grijze heuvels die lijken op hopen zand, waarover en paar flinke regenbuien zijn uitgestort die sporen hebben getrokken onderweg naar beneden. Een paar mijl verder treffen we rotsen aan die we omdopen tot spekkoek-rotsen (de verschillende laagjes zijn zó dun!).

Na een wisseling van chauffeur rijden we door de San Rafaël Desert en over de highway naar Moab. Dat schiet lekker op! Voordat we daadwerkelijk naar onze campground rijden, slaan we eerst de noodzakelijke boodschappen in voor de komende twee dagen. Dat kost toch weer veel tijd (en dollars) iedere keer.

Vanuit Moab rijden we NP The Arches in. Vanaf de ingang is het ruim een half uur rijden naar de campground met de dreigende naam ‘Devils Garden Campground’. Deze ligt midden in het park. Op de route daar naartoe krijgen we al een mooi beeld van The Arches voorgeschoteld en passeren we diverse ‘hotspots’, zoals Balanced Rock en een aantal arches. Een arch is een door erosie gevormde stenen boog van soms wel tientallen meters hoog en/of breed.

We hebben bij het boeken van Devils Garden - met behulp van Google Maps - een mooie plek (21) uitgekozen, maar de werkelijkheid overtreft onze verwachtingen. Het is een schitterende plek met weids uitzicht. We staan heel vrij met buren op ruime afstand en buiten beeld.

Devils Garden doet zijn naam eer aan, want het is flink warm (zo’n 38 graden). Gelukkig hebben we schaduw aan de zijkant van de camper (ook zonder luifel) en staat er een aangenaam briesje. Zo genieten we met z’n vieren van het prachtige weidse uitzicht.

Na het eten steekt er plotseling een stormpje op, Marjolijn zit buiten, terwijl Alex met de kinderen aan het afwassen is in de camper. De stoeltjes waaien plotseling om, de spulletjes vliegen van tafel, de camper schudt heen en weer en Marjolijn ziet een dreigende lucht aankomen. Snel de boel buiten opgeruimd, maar een paar minuten later is er niets meer aan de hand. Huh?!? Ok, kennelijk normaal hier. Duivelse invloeden? We zetten de boel buiten dus weer op alsof er niets gebeurd is.

Alex en Marjolijn lopen nog een rondje over de campground, waarbij blijkt dat de ‘Skyline Arch’ vlakbij onze plek is. Tegen die tijd is er ook een fraaie zonsondergang te zien. Mede dankzij wat bewolking kleurt de hemel mooi oranje. Her en der zijn er mensen op de rotsen geklommen om van de zonsondergang te genieten.

En het wordt bijna saai, maar even later zitten we (voor de verandering) maar weer eens bij een kampvuur. Je kan merken dat er in The Arches bijna geen lichtvervuiling is, want de sterrenhemel is ondanks wat bewolking goed te zien. De melkweg is met het blote oog duidelijk zichtbaar en we ‘spotten’ heel wat shooting stars. Jasper is vanavond de winnaar, hij heeft de meest vallende sterren gezien (hopelijk komen zijn wensen uit). Nadat we de maan hebben zien opkomen, zoeken we ons bed op bij een “aangename” 28 graden in de camper.

Dankzij de lage luchtvochtigheid (10%) voelt het niet benauwd. We laten het aangename briesje binnen door alle ramen, dakluikjes en gordijnen open te laten. Vanuit het bed kijkend naar de sterrenhemel, vallen we snel in slaap.