Mount Robson - Jasper - Icefields Parkway

Mount Robson

Wij in de ochtend vanuit Clearwater op zoek naar Mount Robson, een berg van 3954 meter hoog. We vroegen ons af welke berg het nu zou zijn, maar als je hem eenmaal ziet weet je gelijk dat het Mount Robson is. Een megantische berg met mooie witte sneeuw erop. Onze eerste stop in het nationale park was de Rearguard Falls. Deze waterval markeert de bovengrens van de 1300 kilometer lange migratie van de zalm uit de Stille Oceaan. Slechts een paar chinookzalmen, de grootste en sterksten komen zo ver. Wij hebben deze mogen spotten, ze sprongen tegen het water en over het water. Gaaf om te zien! Daarna door naar de Overlander Falls, een leuke stijle wandeling naar beneden. Waar de kids doorheen vlogen. Dit vonden ze erg leuk om te doen. We zagen nog een man van de grote waterval af kajakken, hij ging kopje onder en kwam gelukkig weer boven. Wij sliepen die dag bij de Robson River, een camping in het nationale park die keurig was aangelegd. Tot onze verbazing mochten we hier ook een kampvuur maken, dit vonden we fijn want dan konden we weer s’mores maken :). Eerst hebben we nog even met een stoeltje bij de Robson River gezeten met uitzicht op de grote Mount Robson.

De volgende dag hebben we een float tour gedaan over de Fraser River met nog twee andere mensen uit Canada en een guide. Je wordt weggebracht met een oude Amerikaanse schoolbus (geel) en drijft dan weer terug naar het beginpunt. De Fraser River is de langste rivier in de Canadese provincie Brits-Columbia. De rivier ontspringt ter hoogte van Fraser Pass nabij Mount Robson in de Rocky Mountains. Wij hebben hier een klein stukje over gedobberd, je ziet hier veel verschillende type bergen om je heen en Mount Robson is prominent aanwezig tijdens deze tour. Aan de oevers zie je omgevallen bomen die bijna het water in vallen, deze worden in de lente als het water het hoogst staat meegenomen met het harde stromende water. Afgelopen lente was het zo erg dat de weg naar Mount Robson toe bijna was weggeslagen. We kregen een tour van een aardige canadees die enthousiast en veel wist van deze omgeving. Wij zouden in ieder geval deze activiteit aanbevelen en hier twee in plaats van een nacht verblijven. Nadat we klaar waren met deze tour zijn we richting Jasper gereden.

Jasper

Aangekomen in Jasper was het inmiddels 32 graden. Wij hadden behoefte aan een frisse duik. Gelukkig had Jasper genoeg te bieden hierin en zijn naar Patricia Lake gereden, 6 kilometer van Jasper af. Kraak helder water waar libellen, visjes en kikkertjes werden gespot door Isaac. Allemaal een frisse duik genomen en lekker in het zonnetje gezeten. Op de weg terug zijn we een aantal keer op en neer gereden om een zwarte beer en een Elk te spotten. De Elk is een soort uit de familie der hertachtigen. Elken komen voor in delen van Noord-Amerika en Azië. De Elk is doorgaans een flink stuk groter dan het edelhert. Wij vonden het super grote beesten en spannend om te zien :).Daarna door naar Whistler Campground. Een ontzettend grote, kale, nieuwe campground. Die uitkijkt op de Whistler Summit. Omdat het nog zo open was zag je heel veel ganzen. S’avonds hebben we lekker buiten gezeten en hadden nog zicht op de Jasper skytram. De buurvrouw vertelde ons dat je s’avonds een glimp kon opvangen van het noorderlicht en dat was ook zo.

In de ochtend rustig aangedaan, uitgeslapen, ontbeten en gekeken wat we konden doen. Eerst wat boodschapjes gedaan en getankt, daarna door naar maligne canyon. Bij de parkeerplaats stond een enorme elk met gewei die veel bekijks trok. snel geprobeerd om wat mooi foto’s te maken. Hierna zijn we gaan wandelen door maligne canyon, het is een pad verbonden met 6 bruggen met uitzicht op de maligne rivier. De wanden van de canyon bestaan uit kalkstenen. We hebben gewandeld tot de 5e brug en hierna zijn we terug gegaan naar het beginpunt. Tijdens de wandeling een aantal eekhoorns gezien. Na deze wandeling lekker sushi gegeten op de camping om vervolgens met de Jasper skytram naar boven te gaan. De kabelbaan brengt je naar de 2263 hoge whisters Mountain. Boven kan je een summit trial doen naar het hoogste punt van de berg, 2463 meter. Isaac en Freek hebben dit samen gedaan, ze hadden een mooi uitzicht vanaf hier. Kelly en Rifka hebben de boardwalk gedaan en gezocht naar wildlife, we hebben een paar mooie vogels gezien, ground squirrels en een pika. Het was al best laat en zijn met de schemering terug naar beneden gegaan.

Het was een onrustige nacht, de ganzen maken erg veel lawaai, hierdoor niet al te best geslapen en we moeten vroeg op voor de volgende Raft tour op de Athabasca river. Het was een iets ruigere boottour dan in Mount Robson, we zijn een aantal keer flink nat geworden. Isaac en Rifka vonden het prachtig. Na de boottour hebben we ons omgekleed en gegeten op de camping om vervolgens met de camper naar de Athabasca Falls te rijden. Deze waterval is ruim 12 meter hoog. Je kan deze waterval na een zeer korte wandeling vanuit verschillende perspectieven bekijken. Een mooie ruige waterval, waar je erg dichtbij kan komen. Het was een warme dag en hadden de kids een ijsje beloofd, zo konden we Jasper in om een ijsje te halen en tegelijk een was te wassen in de plaatselijke wasserette. Nadat we het ijsje hadden gehaald begon het donker te worden en keihard te regenen en te onweren. We zijn gaan wachten in de wasserette en er kwam een vleermuis binnen gevlogen. De beheerder probeerde de vleermuis te verjagen naar buiten maar tevergeefs. Isaac wilde dit natuurlijk ook graag proberen en het lukte hem om de vleermuis naar buiten te verjagen. Het heeft een hele poos geregend en flink geonweerd waardoor we s'avonds in de camper zijn gebleven. Die avond maar optijd naar bed, omdat de volgende dag een boottocht was geboekt op maligne Lake. Dit meer is het op een na grootste meer ter wereld dat uit smeltwater van een gletsjer bestaat.

Wij in alle vroegte op, maar helaas was het erg bewolkt en mistig. Op weg naar maligne Lake een aantal elken gezien. Eenmaal aangekomen was het nog niet helder en we waren bang dat de tour niet door zou gaan. Op een gegeven moment spraken een aantal andere toeristen ons aan dat er een Moose in het water stond. De Moose is het grootste zoogdier uit de familie der hertachtigen en groot was deze Moose zeker. Na een aantal foto’s en filmpjes gemaakt te hebben kregen we te horen dat de tour was gecanceld. We mochten eventueel omboeken naar een ander tijdstop, dit hebben we ook gedaan. Ondertussen een aantal leuke souvenirs gekocht in het winkeltje en warme choco gedronken.

We merkten dat het erg druk werd en maligne Lake is erg toeristisch, eenmaal op de boot werden we naar spirit Island (klein eilandje in het meer) gevaren waar we 15 minuten mochten rondlopen en daarna werden we weer terug gevaren. Ondanks dat de tour een beetje tegen viel is maligne Lake erg mooi van kleur en je vaart tussen verschillende bergen. Op de terugweg een korte stop gemaakt bij medicine Lake en daar twee berggeiten gespot. Omdat we de zesde brug hadden gemist bij maligne canyon zijn we daar op de terug weg gestopt, daarna door naar de camping. Op de camping mocht je op een aantal plaatsen wel een kampvuur maken maar op onze plek helaas niet. De dagen dat we er waren hebben we een plek in de gaten gehouden, hier kwamen geen mensen te staan. Dus zijn we na het eten op deze plek kampvuur gaan maken zodat we marshmallows konden maken en opeten. Dit was al weer onze laatste avond in Jasper. Helaas gaat de tijd snel en gaan we al bijna onze laatste week in.

Icefields Parkway

Daar gaan we dan, de laatste week gaat in. Tot nu toe hebben we al vele mooie wandelingen en avonturen beleefd. Op naar de Icefiels parkway, de bekendste weg door de Rocky Mountains. Vroeg in de ochtend net nadat we Jasper uitreden zijn we gestopt bij ’the valley of the five lakes’. We hadden vernomen dat we er vroeg moesten zijn omdat het anders erg druk is, dus om half 9 stonden we bij het beginpunt van de trial. De wandeling is een loop van ongeveer 4,5 km waarbij je 5 heldere groen/blauwe meren gaat zien. Het was een uitdagende wandeling door het bos met een aantal stijle stukken omhoog en omlaag. Isaac en Rifka vonden het een erg leuke en mooie wandeling ook omdat er een eekhoorn heel vlakbij hun kwam. Op de terugweg merkten we al dat het steeds drukker werd, de parkeerplaats stond om half 11 helemaal vol.

Na een korte break zijn we doorgereden naar de Sunwapta Falls. Deze waterval stort in een kalkstenen kloof 18 meter de diepte in. Het was leuk om te zien maar niet bijzonder omdat wij vinden dat er mooiere watervallen zijn.Daarom hier ook maar kort geweest en snel door naar Colombia Icefield. Het was erg mooi weer en de weg naar Colombia Icefield was erg mooi, we zijn daarom een aantal keer gestopt bij een uitkijkpunt om foto’s te maken.

In de middag is er een excursie geboekt met de Ice Explorer, een voertuig dat over sneeuw en ijs kan rijden. Je wordt met een bus naar punt gebracht waarna je overstapt in de Ice Explorer. De ice explorer maakt dat een korte route over stijl pad naar de Athabasca-gletsjer. Eenmaal aangekomen op de gletsjer mocht je de gletsjer van dichtbij bekijken en een beetje van het water proeven. Super gaaf om te doen! Alleen Rifka en Isaac hadden het wel een beetje koud omdat ze beide een korte broek aanhadden. Na het avontuur op de gletsjer wordt je met de bus naar de skywalk gebracht. Dit is een platvorm met glazen bodem en geeft een mooi uitzicht. Het was alleen erg druk, daarom konden we geen mooie foto’s maken. Voor aankomende nacht wilden we eerst op de parkeerplaats van het Icefield Discovery Centre verblijven, alleen we vonden het niet gezellig en zijn daarom opzoek gegaan naar een andere camping. Gelukkig was er een natuurcamping dichtbij (nog in de regio van Jasper) genaamd Wilcox Creek Campground waarbij we ons laatste hout konden opmaken met een kampvuur.

De nacht was erg slecht, er was veel regen en onweer waardoor we de volgende ochtend geen mooi weer hadden.De volgende morgen was fris maar aangenaam. Lekker knus ontbeten wat ook wel een sfeertje gaf. Daarna door met de Icefiels Parkway. Een imposante route tussen alle grote gletsjers in. We zijn een aantal keer gestopt voor kortere wandelingen en bezienswaardigheden. Eerst de Mistaya Canyon. Dit is een smalle, diepe kloof waar een krachtige rivier (met waterval) doorheen stroomt. Je bereikt deze kloof door een korte wandeling. De volgende stop was de Peyto Lake, een blauwe Lake waar in de omgeving veel gletsjers te zien zijn en watervallen. We kwamen in een klein watertje vissen en kikkervisjes tegen. Hier rond gelopen en wat gespeeld. De volgende stop was de Bow Lake waar de wandeling iets langer is maar waar je wordt beloond met een helder ijsblauw meer en een gletsjer met bergen eromheen. Prachtig uitzicht van bovenaf. Onderweg kom je steeds klein wildlife tegen zoals eekhoorns. We hebben deze dag geen prachtweer gehad maar het was droog en de temperatuur goed, en het uitzicht was prima. Daarnaast gaven de wolken een mysterieus beeld tussen alle grote gletsjers in. Zo zijn we langzaam afgezakt richting Yoho Nationaal Park.