Watervallen en walvissen

Vertrokken uit Quebec. Vlak buiten de stad gaan we naar de Chutes de Montmorency. We worden hartelijk verwelkomd bij de kassa : ' we have senior tickets this summer, I don't know if you are, but today you are!' Hmmm, nog even bedenken wat we daar van vinden...  Na de Niagara Falls lijkt alles klein, toch stort ook hier het water behoorlijk hard naar beneden.

Iets verder op de route komen we bij de Canyon Ste Anne, een diepe kloof waar we helemaal naar beneden kunnen lopen. Terug is een ander verhaal. Een wiebelende hangbrug hoog boven de kloof maakt het wel weer erg leuk.

We volgen verder de 'route de Fleuve', langs de imposante St.Laurence River. Een prachtige route met veel foto stops onderweg.aan het eind van de middag komen we bij de Ferry die ons in 10 minuten over het fjord moet zetten om bij de camping te komen. Helaas heeft deze bijna 2 uur vertraging waardoor we laat aankomen op camping Tsdoussac.  De administratie is erg amateuristisch, geen woord Engels om te beginnen.  We hebben 2 dagen geboekt maar men heeft niet bedacht dat we die twee dagen graag op dezelfde plek blijven staan. Of we de volgende ochtend even terug willen komen om te horen naar welke plek we moeten. Tuurlijk! 's Avonds knettert om ons heen alweer menig kunstig aangelegd vuurtje. Bij ons is het vooral rook en weinig vuur. We geven dit keer het hout de schuld. Te nat en te dik!

De volgende dag begint met regen, we gaan bij de receptie braaf vragen waar ze ons willen hebben vandaag en schuiven daarna 5 plekjes op! De rest van de dag blijft de eerdere plek leeg. Tadoussac ligt op de plek waar zoet en zout water bij elkaar komen, daardoor schijnen hier veel walvissen te leven. 's Middags lopen we naar het dorp, de regen is allang vergeten. We zien daar vanaf de rotsen inderdaad walvissen zwemmen, best bijzonder. We slenteren door het leuke havenplaatsje, genieten van lekkere koffie en hebben zomaar een rustige dag.