Sequoia Kings Canyon National Park Dag 6 (24 Juli)

Vanochtend was ik mooi op tijd wakker, half 8 eruit, iedereen sliep nog heerlijk. Het ontbijt op onze picknicktafel klaar gezet en wachten tot dat iedereen wakker werd. Lekker ontbeten met brood (best prima te doen), thee (pickwick van thuis :-)) en de meiden met chocopops, het is immers vakantie. Na het ontbijt nog even aangerommeld en de route naar Sequoia National Park bekeken. Deze en Kings Canyon National Park liggen aan elkaar en door middel van de General Highway welke dwars door deze parken heen loopt kom je uiteindelijk bij de befaamde General Sherman Tree, de grootste boom ter wereld, 12 meter in doorsnee, 84 meter hoog, en 1 van de bovenste takken is al 2 meter dik en 24 meter lang. Die moeten wij natuurlijk gaan zien! Wij hebben eerst onze camper geparkeerd om vervolgens op een shuttle bus te stappen, erg handig! Dus zogezegd op naar de General Sherman Tree! Een klein stukje het bos in, door een omgevallen Sequoia boom heen (!) en daar stond hij. Inmens groot! Het viel ons reuze mee qua drukte, er stond maar een kleine rij voor het maken van de foto, voor deze enorme boom. Wij sloten natuurlijk even aan om ook een foto te maken. Er stonden nog veel meer van deze reuzensequoia’s in het bos, allemaal indrukwekkend groot/hoog. Heel bijzonder om te zien. Heel lang geleden kwamen deze bomen in grote delen van Noord Amerika voor, maar door klimaat en ecologische veranderingen slonk hun gebied in de loop van miljoenen jaren verder. Nu komen ze alleen nog maar voor in het zuidelijk deel van de Sierra Nevada, dit gebied dus. De oudste exemplaren zijn 2500-3200 jaar oud. Na dit allemaal op ons was ingewerkt zijn we weer op de shuttle bus gestapt om naar het bezoekerscentrum en museum Giant Forest te gaan. Balen, mondkapje was verplicht en laat ik nou net vandaag een andere rugzak hebben meegenomen waar ik ze nog niet standaard in heb zitten. De rangers even vriendelijk gevraagd en warempel ik kreeg 1 mondkapje, dus bij toerbeurt maar even naar binnen, rangers zijn best streng. Het was een klein museum wat ging over het ontstaan van de reuzesequoia’s, de reden waarom het een Nationaal Park is geworden en het behoud ervan. Was wel even interessant. Ook nog even een stempel en sticker gehaald voor ons Nationaal Park paspoort. Omdat ik als eerste naar binnen was gegaan en dus een tijdje moest wachten op de rest had ik mij nog even wat meer in de kaart verdiept en bedacht dat we nog wel een rit met de shuttle bus konden gaan maken. Onder licht gezucht zijn we de bus naar Moro Rock ingestapt. We kwamen aan bij een uitkijkpunt op een enorme rots, dus klimmen geblazen. Een behoorlijke klim, maar prima te doen. Met zweet op ons voorhoofd kwamen we boven, op meer als 8000 feet hoogte aan. En wat een uitzicht!! Aan weerszijden enorme bergen en valleien, prachtig! Wat foto’s genomen en weer naar beneden. De shuttlebus bracht ons toen naar tunnel log. Dat is de omgevallen reuzensequoia waarin men een doorgang heeft gemaakt voor auto’s. Deze doorgang is in de 30er jaren gemaakt. De huidige standaard Amerikaanse auto’s passen er nu niet meer door! De boom kon je ook beklimmen dus even een leuke foto gemaakt. Vol van al die enorme bomen zijn we met de shuttle bus weer teruggereden naar onze camper en waren we vervolgens een klein uur later terug op de camping. Daar nog even genoten van de zon en de natuur. Vlak bij onze camper verschenen ineens drie herten. Ze waren daar rustig aan het grazen en trokken zich van ons niks aan. Tot op twee meter konden we ze benaderen. Echter toen kwam er weer een strenge ranger aan die ons verzocht daar weg te gaan en de herten met rust te laten. Met de staart tussen de benen dropen wij af..Terwijl ik dit zit te typen is het half 9 s ’avonds en al bijna donker. Het vuur is alweer aan en het rooster ligt al vol hamburgers. Morgen de reisverslagen weer uploaden zodra we weer in de bewoonde wereld zijn! Op naar Bakersfield en kijken hoe Wilmark en Alie het boeren in Amerika! Zeer benieuwd!