Dag 14 Klamath Falls - Boise

Dag 14 Klamath Falls – Boise Idaho

Toen ik gisteren mijn mailtje live zette en even wat nieuws ging lezen kreeg ik allemaal matige berichten over de situatie in Yellowstone en daar wilden wij heel erg graag drie dagen heen. Via Amerikaanse sites naar updates gekeken en het park is gewoon dicht. Ik zag filmpjes over weg gespoelde wegen en bruggen die gingen varen. Hebben we een keer geen bosbrand dan wel wateroverlast!! Het heeft heel hard geregend de laatste dagen in de bergen en ook was het al eerder veel te warm dus de sneeuw smolt wat sneller en meer dan normaal. Gisteren smolt er helemaal NIETS bij Crater Lake maar goed!
Dus snel een nieuw reisschema gemaakt en stiekem hopen we tegen het einde van de week Yellowstone toch nog in te mogen, inmiddels horen we ook dat Yellowstone gewoon 10 dagen op slot gaat. We gaan het meemaken en een alternatief plan is gemaakt.
Dan vandaag, we hadden de langste reis dag van de vakantie en moesten alweer een staatsgrenzen passeren en we zijn nu in Idaho vlakbij Boise, wie kent het niet……
Vanmorgen vroeg opgestaan en het was alweer fris en het gras was wit dus het had gevroren, en het is tenslotte bijna half juni ;-) Gisteren alles al opgeruimd dus vanmorgen in de frisse lucht even de kabels los gekoppeld, in de kofferbak gegooid, eigenlijk meer een laadruimte aan de zijkant en rijden maar rond 6:15 uur.
De eerste kilometers gingen soepeltjes met vele bochten en hoogte verschillen maar geen haarspeldbochten zonder vangrails. Het was redelijk rustig op de weg dus cruisecontrol op 50 mijl en hobbelen maar. De SRV wagen had er zin in en reed alsof er geen hoogte verschillen waren. Ik de verte hing de mist prachtig over het dal en dat kwam omdat de rivier warmer was dan de buitenlucht of zoiets en de mistflarden konden ontstaan. Minder leuk was het toen de weg langs de rivier ging en ik ongeveer niets meer zag. Dat duurde bijna een uur maar toen reden wij het platteland op en lieten de mist achter ons. Het platteland is gewoon weids en mooi en aan de zijkanten rijzen de bergen weer op, prachtig gewoon en wij passeren allerlei dorpjes waarvan het dorpje Bly (uit welk land zal deze emigrant gekomen zijn die Bly bedacht) en de ander was Bonanza. De jongere lezers zal die niets zeggen maar de ouderen des te meer. Ook zagen wij nog een verkeersbord met Ponderosa erop en nu weet ik waar Hoss en Joe Cartwright wonen  We zagen ook het bordje Christmas Valley en wij waren erg benieuwd hoe het er daar uitzag, maar het lang helaas uit de route…..
Wat ook opvalt is dat wij enorm veel trailerparken zien en de meeste mensen wonen daar niet uit weelde en dan die rotzooi om die caravans en parken, niet normaal en ook een beetje treurig. Soms zie je echte mooie huizen maar na 10 van die huizen zie je weer een trailerpark.
De weg was prachtig en zo kwamen wij ineens bij een zoutmeer terecht, tenminste zo noemden wij het, een mega groot meer en het was vooral wit en niet zo nat zal ik maar zeggen/schrijven/typen! Allerlei watervogels die wij nog nooit gezien hadden, heel bijzonder en iedere 500 m weer stoppen vanwege een nieuw mooi uitzicht of nog meer vogeltjes, wij lijken wel vogelaars ….. Na het  zoutmeer kwamen we na 140 km aan het einde van de eerste weg. Wat wel grappig was is dat we 3 tegenliggers hebben gehad en 2 auto’s waarvan 1 vrachtwagen die ik ons heb laten inhalen. Een ware ochtend spits dus ;-) Het dorp waar twee verkeerslichten waren heette Lakeview en had een mooi uitzicht op een meer dat wij NIET konden zien, een beetje een rare naam dus maar ook een Café en Bakery met de naam Tall Town, ik de camper snel geparkeerd en toen ik naar binnen liep stootte ik bijna mijn hoofd, een toepasselijke naam dus!
Daar konden wij van alles bestellen maar je hoefde niet van alles DRIE te nemen zoals overal het geval is dus gewoon 2x French toast of 2 pancakes, heerlijk en gelijk koffie en een glaasje water erbij waar ik bijna een rondje in kon zwemmen, zo groot was die beker. Het was een heerlijk ontbijt en Yvon een doggybag mee want het waren extra grote en lekkere pancakes!! Voor 12,80 dollar hadden wij ons buikje rond gegeten (mijn buikje iets ronder vrees ik!)
De SRV wagen weer gestart en we hoefden nog maar 500 kilometer. De hele ochtend had ik bochten gereden door de heuvels en ineens werden de wegen kaarsrecht, zo grappig. Het langste stuk rechte weg was 30 km !!! en daarvoor had ik al 5, 8 en 12 km geteld, en die 30 km lange rechte weg eindigde in een flauwe bocht en toen weer 5 km recht ;-) Daarna de heuvels weer in en reed ik alleen nog maar bochten en niet  meer rechtdoor. Wij waren de dag zonovergoten gestart met een blauwe lucht en geen wolkje aan de hemel maar inmiddels reden we onder de wolken en kregen af en toe zelfs regen maar we bleven voorspoedig rijden. Tot ……er weer een bordje kwam met werk aan de weg, dus weer aansluiten in een lange rij auto’s om achter een truck met zwaailichten aan te rijden en dit keer duurde het bijna een half uur dus vertraging en we moesten nog even. Uiteindelijk kwamen wij in Idaho aan en daar scheen de zon uitbundig en meneer vertelde dat er aan de overkant van de Snake river een Osprey zat met twee jongen, Yvon haar telelens erbij en ik de verrekijker en het was echt zo en leuk om te zien. Sta ik daar naast een bebaarde jongeman die niet zo groot was in een camouflage broek en die had een pistool !!!!!!! aan zijn riem hangen WEIRD!!!! Dan denk je toch wat gebeurt er als ik hem uitlach of hij mij per ongeluk niet begrijpt, een vreemd en unheimisch gevoel kregen wij erbij en gingen maar vlug naar de veilige camper. Inmiddels waren wij dus in Idaho en dat betekent Mountain Time dus het tijdsverschil tussen jullie en ons is nog maar 8 uur i.p.v. 9 uur, dat voelt toch weer dichterbij. We reden over een highway van 3 en soms 4 banen en toen eraf en weer veel banen en maar 1 afslag gemist maar even een rondje van het huis en weer op de juiste weg en de camping snel gevonden. Een mooie plek op een volle RV camping maar inmiddels gegeten en nog niet gedronken. Morgen weer door naar Arco, deel 1 van de alternatieve route ;-)

Een hele fijne dag

Groet Yvon en Fritzel