Dag 10 - Seattle

Door Alfred & Roy - 26-07-2022 05:58

Allebei hebben we heerlijk geslapen en we zijn rond 8 uur, fris en fruitig wakker geworden voor een nieuwe dag in Seattle. Voor vandaag hadden we in Nederland al een uitje geboekt, namelijk de Underground Tour. Hoe kan het ook anders; een tour onder de grond! Volgens de site is Seattle na een grote brand gedeeltelijk verwoest en bovenop de resten is een nieuwe stad gebouwd. Dit leek vooral Alfred erg interessant. Ook waren we vandaag van plan om op de ferry te gaan. Kortom, een dag vol leuke plannen. Volgens het weerbericht zou het vandaag uitzonderlijk warm worden. Een tochtje op een boot is dan geen slecht idee.

Voordat we naar de verzamelplaats van de tour liepen, wilden we eerst ontbijten. We wilden graag een broodje halen bij een bakkerij (Piroshky, Piroshky), na een tip van onze lezers. Helaas bleek deze bakkerij voor langere tijd gesloten te zijn en moesten we op zoek naar iets anders. Dit vonden we om de hoek bij ons hotel. Daar zat namelijk een ontbijtrestaurant waarvan ons de naam is ontschoten. Hier bestelde Roy Belgische wafels met fruit en slagroom en Alfred bestelde een brioche met fruit. Alfred had geen idee wat een brioche was en zocht via Google op wat het was. Blijkbaar wisten de mensen van het restaurant ook niet wat het was, want het bleek iets totaal anders te zijn. Het leken twee dikke, zoete boterhammen te zijn. Dit deerde niet, want het was erg lekker. Natuurlijk hadden we allebei ook een lekker bakkie koffie genomen.

Tegen half 10 hadden we ons ontbijt op en liepen we naar Oldtown; het oudste gedeelte van Seattle. In deze buurt was ergens de verzamelplek voor de Underground Tour. Vanaf het restaurant was het maar 15 minuten lopen. Bij de verzamelplek stond een grote, Amerikaanse man, die schreeuwde dat we een mondkapje op moesten doen. Aangezien we in Nederland deze fase voorbij zijn, hadden we hier niet op gerekend. De man zei dat we voor één dollar een mondkapje konden kopen. Hij dacht dat we door zijn opmerking beter en sneller gingen zoeken, maar wij stonden al klaar met geld. De man vond dat hij een heel leuk grapje had gemaakt, want de mondkapjes waren gratis. We pakten de mondkapjes aan en liepen met kromme tenen naar binnen. Binnen leek het op een bruine kroeg waar andere toeristen al aan het wachten waren. Vanuit het niks riep een Amerikaanse vrouw met blauw shirt dat de rondleiding ging beginnen. We werden door haar via een trap naar beneden geleid en belandden in de kelder van het gebouw. Hier stonden stoelen klaar voor blijkbaar een presentatie. De gids wilde heel graag haar groep leren kunnen, dus vroeg ze waar iedereen vandaag kwam. De meeste mensen kwamen uit Amerika. Nadat wij vertelden dat we uit Nederland kwamen, leken de andere mensen erg onder de indruk. ‘Oh my god! That is so far away!’ Deze reacties waren lekker over de top en te verwachtten van Amerikanen. We werden nog niet naar voren geroepen, zodat iedereen een staande ovatie kon geven. Na dit vreemde moment begon de gids met veel enthousiasme te vertellen over de founding fathers van Seattle. Dit deed ze met de nodige grappen en grollen. Eerlijk is eerlijk, dit deed ze erg leuk!

We kwamen erachter dat haar naam Lisa was en ze woonde ongeveer 35km buiten Seattle. Lisa had nogal sluik haar, dat in dode sliertjes langs haar gezicht hing. Op haar neus had ze een grote zweer welke, naar onze mening, afkomstig moest zijn van haar mondkapje. Haar, iets te strakke rode zwembroek, zat strak rond haar benen die behoorlijk onder de spataderen zaten. Ze deed ons denken aan boerin Bertie van ‘Boer Zoekt Vrouw’. Maar goed, ze vertelde ons veel over het ontstaan van de stad. Dit duurde ongeveer 20 minuutjes, waarna we weer bovengronds kwamen. We staken de straat over en de tour ‘down under’ ging beginnen. In een gebouw daalden we de trap af en kwamen uit in een stinkende ruimte. Dit bleek vroeger de begane grond van een hotel geweest te zijn. Op oude foto’s was deze nog te zien. Nét nadat de bouw hiervan voltooid was, brak er een stadsbrand uit en verwoestte ongeveer 32 bij 35 blokken. Aangezien Seattle al jaren last had van het getijde, besloot de gemeente daarop om de straten te verhogen met 3 tot 6 meter en meteen riolering aan te leggen. Iedereen blij zou je denken? Niets bleek minder waar. Het trottoir verhoogden ze echter niet. De mensen waarvan het gebouw was, welke grensde aan de stoep, moesten dit zelf betalen. 4 jaar werd er gesteggeld over wie, wat moest betalen. Al die tijd bleven de winkels en woningen op de oorspronkelijke begane grond toegankelijk. De straten waren toen al opgehoogd. Dit betekende dat iedereen met ladders steeds, bij elk kruispunt, de straat af moest dalen en het trottoir kon gebruiken. Uiteindelijk begonnen ze de stoepen te overbruggen, zodat deze gelijk liep met de straat. Dit was meestal ter hoogte van de eerste of tweede verdieping. De bakstenen werden in Romeinse bogen geplaatst, zodat deze het gewicht van het trottoir konden dragen.

Wij waren dus afgedaald naar het oorspronkelijke trottoir en kwamen terecht in een naargeestige ruimte welke de begane grond van een hotel was geweest. Hierna stapten we (nog steeds ondergronds ) het oude gebouw uit en kwamen op het trottoir. Deze werd nog lange tijd, zowel bovengronds als ondergronds gebruikt. Dit kwam doordat de eigenaren met veel geld, eerst hun nieuwe stoep kregen. Zo ontstonden er steeds huizen mét en zónder ‘hoge nieuwe’ stoep. Het klinkt allemaal erg ingewikkeld en dat was het ook😉. We liepen door oude stukken wijk, op een oude stoep onder de grond, waarvan sommige stukken als opslag dienden. Allerlei oude pijpen, uithangborden en stukken beton, waren er te vinden. Het scheen er trouwens nog steeds te krioelen van de ratten. Godzijdank hebben we er geen één gezien. Tussendoor vertelde Lisa allemaal anekdotes en feitjes. Zeker de moeite waard. Helaas was er een Amerikaans gezin met twee kinderen. Deze meisjes, van een jaar of 10, stelden constant vragen. Waarom? Hoe? Wanneer? Ze stelden de vragen op een manier die een volwassene ook zou stellen en we vroegen ons af of ze hoogbegaafd waren. Is dat erg? Nee hoor! Maar deze kinderen waren bij het irritante af.  Vooral in onze vakantie😊.

Na iets meer dan een uur vond Lisa het welletjes en breide er een einde aan. Wij hadden inmiddels ook genoeg gezien en gingen weer bovengronds. Hierop besloten we naar het hotel te lopen om ons even snel om te kleden. Het was al behoorlijk warm en het zou vandaag 30 graden worden. Het begin van een hittegolf in de regio. Iets dat schijnbaar erg uitzonderlijk is, want men had het nergens anders over.

Nadat we waren omgekleed liepen we richting de ferry om naar het eiland Bainbridge te gaan. Voor 9 dollar pp. kochten we een kaartje (later bleek dat we gratis hiermee terug konden). De ferry was zeer groot, een beetje te vergelijken met de boten die naar onze Waddeneilanden gaan. Onderin konden voertuigen, boven 3 verdiepingen met passagiers. We liepen meteen naar boven en zochten een lekker plekje met uitzicht op de stad. In de ziekenhuisserie ‘Grey’s Anatomy’ (welke zicht afspeelt in Seattle), namen Derek en Meredith wel eens deze veerboot. We waanden ons even in de serie en namen een aantal foto’s. Aangezien de lucht strakblauw was, zijn deze prima gelukt. Na een kwartiertje en in de schaduw te hebben gezeten, zochten we de zon op. De frisse oceaanwind had ons namelijk behoorlijk koud gemaakt. We liepen naar de andere kant van de boot en hadden zo uitzicht op Mount Rainier. Dit is een vulkaan op ongeveer 85 km van Seattle. Deze zullen we later deze reis bezoeken. Door het heldere week stak deze wit besneeuwde vulkaan prachtig af tegen de blauwe lucht. Helaas is dit op foto’s iets lastiger te zien dan in het echt. We genoten enorm van het spectaculaire uitzicht aan weerskanten van de boot.

Na ongeveer 40 minuten kwamen we aan het eiland Bainbridge. Een zeer groen eiland met prachtige huizen langs de baai. We volgenden de bordjes met ‘shops, downtown & restaurants’ en kwamen 10 minuten later een erg leuk plaatsje binnen. Hier kocht Alfred een zonnebril in de regenboogkleuren.
We struinden wat rond in het plaatsje en dronken op een terrasje de schaduw een cola light met een gemberkoek en muffin. We houden ontzettend van gember, maar deze koek was niet te vreten. De gembersmaak was ver te zoeken en er leek een kilo suiker in verwerkt te zijn; zonde van de calorieën! De muffin daarentegen was wel te hachelen en deze peuzelden we lekker op.
We struinden wat rond in het gezellige plaatsje en na een uur vonden we het hoog tijd om de veerboot terug te pakken. Het werd namelijk steeds warmer en het zweet kwam in straaltjes langs ons lichaam. Op de veerboot konden we in ieder geval genieten van het koele zeebriesje...


Op de boot zaten we op een bankje op het dek naast een afro-Amerikaanse vrouw. Ze was lekker aan het lezen, totdat ze aan ons vroeg waar een heerlijke geur vandaan kwam. Op dat moment waren we ons aan het insmeren met zonnebrand en volgens haar rook het goddelijk. Die wilde zij ook wel!
We raakten aan de praat en we vertelden onze verdere vakantieplannen. Het bleek dat zij gestudeerd in Arcata, een plaats aan de Highway 1. Ze vertelde ons dat daar een bakkerij zit met de heerlijkste bagels. We bedankten haar voor de tip en wensten haar nog een fijne dag. Inmiddels was de veerboot weer aangekomen in de haven van Seattle.
Op de veerboot hadden we besloten om weer een koud biertje te drinken bij dezelfde Mexicaanse tent als gisteren. Het was immers weer tijd voor Happy Hour! Na 40 minuten gelopen hebben op de steile wegen in de brandende hitte, kwamen we uitgeblust aan. Toevallig werkte dezelfde serveerster (ze leek op de Amerikaanse actrice ‘Emily VanCamp), als gisteren en ze begreep meteen waar we zin in hadden: koud water en bier! Ze snapte het wel, want ze vond het zelf ook erg warm. Op het terras in de schaduw zaten we zo lekker dat we meteen weer wat hapjes en bier bestelden. Een lekkere en goedkope oplossing als avondeten. Naast ons zat een vrouw met een grote tas op de grond. Nadat we beter naar de tas keken, zagen we een KITTEN! Heel erg schattig. We vonden het wel erg zielig dat de vrouw de kitten in de brandende zon liet staan. Later haalde ze hem/haar er even uit. Lief om te zien.

Na de overheerlijke hapjes, wandelden we rond 18.45 weer terug naar het hotel, waar een half uur later aankwamen. We douchten, relaxten wat en keken tv. Morgen gaat onze echte roadtrip beginnen, dat halen we de huurauto op en laten we Seattle achter ons. We zijn, na 10 dagen steden, wel toe aan wat natuur. Port Angeles, here we come!

Hotel: Palihotel, 107 Pine St.
Gelopen: 13,5km

 

Reacties

Peter 26-07-2022 07:27 {{button-64554}}

Wat een gave dag weer! En wat ontzettend leuk dat jullie ons telkens meenemen. Bedankt daarvoor.

Yvonne 26-07-2022 07:58 {{button-64556}}

Ik kan me voorstellen dat jullie er naar uitkijken om jullie road-trip te beginnen. Leuk Port Angelas! Benieuwd of jullie de Ferry nemen of omrijden.
Wij reden via Bainbridge Island en via Port Townsend. Daar heb je Fort Worden SP bekend van de opnames van ‘an officer and a gentleman ‘.

Veel plezier! Olympic NP is mooi, zowel aan de noord- als westkant totaal verschillend.

Liesbeth 26-07-2022 07:59 {{button-64558}}

Wat een leuke dag hebben jullie ervan gemaakt. Ik zit met een grote grijns jullie avonturen tijdens mijn ontbijt te lezen. Betere manier om de dag te beginnen is er volgens mij niet.
Vroeger een goed cijfer voor jullie opstel?
Ben benieuwd met wat voor auto jullie de route naar het zuiden gaan nemen....

Arianne van Bilsen 26-07-2022 08:47 {{button-64565}}

Heerlijke dag en met brandende zon is zo’n boottocht niet verkeerd. En hoe fijn is het om ni de vrijheid van de auto te hebben en deze mooie route/highway te gaan rijden. Drive safe 🚗

Ina Veldkamp 26-07-2022 09:17 {{button-64569}}

Wij genieten enorm van jullie verslagen van de reis. Zelfs Ben moet erom lachen. Vooral om dat verhaal van de badjassen. Geweldig. Fijne reis verder en let erop dat je geen sirenes achter je aan krijgt. Veel plezier samen.

Peter (26) 26-07-2022 10:33 {{button-64575}}

Heel leuk om jullie trip zo te volgen en alle foto's te zien 😁 geniet ervan!

Oetje 26-07-2022 10:47 {{button-64576}}

Super leuk om te lezen en te kijken!! Dank je wel.

Renee 26-07-2022 13:48 {{button-64586}}

Dat was een leuke afwisselende dag, beetje geschiedenis en een heerlijke boottocht! Jullie hebben altijd wel iemand die weer op iemand lijkt 😃 very funny!
Heerlijk morgen aan de rondreis beginnen. Ik snap, dat jullie snakken naar natuur na al die steden. Have fun!👍🇺🇸

Bea Wieringa 26-07-2022 18:42 {{button-64596}}

Briochebrood kun je in Nederland meestal rond Pasen kopen. Het is een iets zoet eierbrood. De melkbroodjes in de supermarkt lijken er een beetje op. Ik vind het heerlijk, maar moet niet té zoet zijn😉

Wim Stegeman 26-07-2022 19:21 {{button-64597}}

weer leuk vooral die badjassen en inderdaad Ben ik moest er ook om lachen
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan