Dag 23 - Chester, Lake Tahoe

Aangezien de autorit van vandaag niet zo lang is, besloten we om eens wat langer te blijven liggen dan anders. Om 8.00 ging de wekker en we hebben heerlijk geslapen! We stouwden onze koffer weer vol en gingen daarna naar het ontbijt. Voor wat wij hier gewend zijn, vonden we het ontbijt hier behoorlijk uitgebreid. Zo hadden ze verschillende soorten brood, yoghurt, muffins en fruit. De keuze was reuze😊. Naast ons zat een Aziatisch gezin met twee kleine kinderen. Ook al werken we allebei in het onderwijs, dit wil niet zeggen dat wij op vakantie kinderen heel gezellig vinden. De twee kinderen waren met elkaar aan het stoeien en stootten tegen onze tafel aan. Wat volgde was een boze blik van Alfred, die zei dat ze uit moesten kijken. De kinderen waren hiervan onder de indruk, want ze keken bang en gingen meteen weer op hun stoel zitten. Hun moeder keek achterom naar Alfred en als blikken konden doden… dan had Roy een eenzame reis gehad.

Na videobellen met onze ouders reden we richting Lake Tahoe. Volgens Google Maps was dit bijna één rechte snelweg. In het plaatsje Chester zagen we tot onze verbazing een Nederlandse koffietent! Helaas hadden we al twee bakken koffie op anders hadden we hier koffie gehaald. Onderweg reden we door een typisch Californische weg: recht en aan weerszijden bruine bergen. Het viel ons op dat de meeste meren op onze route helemaal opgedroogd waren. Zo gaf Google Maps aan dat we langs een groot meer (Honey Lake) reden, maar in werkelijkheid was het een dor landschap. Het schijnt normaal te zijn dat dit meer in de zomer een stuk kleiner is. Nu was er door de droogte helemaal niks van over.

Op de route passeerden we ook Reno, een enorme stad in Nevada. We hadden zojuist de grens tussen Californië en Nevada overschreden.  Het had iets weg van Las Vegas met de grote hotels/casino’s. Blijkbaar is dit ook een gokwalhalla. Achteraf gezien hadden wij hier best willen overnachten. Ons originele plan was om de reis te eindigen in Las Vegas en niet in San Diego. Vanwege de kosten van de vliegtickets hebben we besloten de gokstad te skippen. Reno was dan een goed alternatief geweest. Wellicht iets voor een volgende keer?

Na twee en half uur kwamen we aan bij Lake Tahoe. Net hiervoor liep een kleine rivier waarin honderden mensen met banden en andere opblaasattributen aan het chillen waren. Het was er enorm druk. Die drukte was ook goed te merken toen we de weg langs Lake Tahoe op reden. We wilden een trail gaan lopen om de watervallen te zien bij Lake Tahoe (Eagle Falls). De route ernaar toe was ongeveer 35 km. Door het vreselijke drukke verkeer (het was immers ook nog eens zondag), deden we daar een dik uur over. Onderweg overal opstoppingen en nergens parkeerplekken. Rond 13 uur kwamen we aan bij de parkeerplaats van de trail. Hier stonden de auto’s rijen dik opgesteld om te wachten voor een parkeerplekje. Hier hadden we geen zin in. Na enig overleg besloten we richting ons hotel in ‘South Lake Tahoe’ te rijden. Een half uur later reden we dit plaatsje in. We hadden dit plaatsje klein voorgesteld, waarom weten we ook niet. In werkelijkheid bleek het een enorm grote plaats te zijn met gigantisch veel hotels, restaurants, fastfoodketens en winkels. In de winter schijnt dit een groot skigebied te zijn. Ons hotel lag redelijk aan het begin. We parkeerden de auto en liepen het terrein op. We verblijven twee nachten op een resort en dat is ook te zien. Allerlei leuke gebouwen liggen verspreid over het terrein.

De jongen, vrij klein en breed met een kort blond baardje, achter de balie begroette ons vriendelijk. Aangezien het nog zo vroeg was, wilden we vragen of we al wel mochten gaan zwemmen. Er bleek zowaar al een kamer klaar te zijn! In gebouw E, kamer 219. We pleurden onze spullen neer en trokken onze zwembroeken aan. Via het grote terrein kwamen we bij het meer terecht. Prachtig! Er stond een harde wind vanaf het meer wat zorgde voor een heerlijke temperatuur. Het was hier namelijk 28 graden. Helaas hadden we geen handdoek en waren er geen plekjes om lekker te zitten. Relaxen aan het meer sloegen we daarom maar over. Op het strand was wel een beachbar. Hier kochten we een drankje en dronken deze op aan een picknicktafel.

Na even lekker gezeten te hebben besloten we naar het zwembad te gaan. We zochten een plekje op in de zon, smeerden ons uiterst zorgvuldig in (UV index, 9) en koelden af in het bad. Hierna hebben we heerlijk liggen relaxen en gingen we rond 16.30 richting onze kamer. We douchten, relaxten nog even en reden daarna met de auto het centrum in. We hadden via een stel vernomen (die hier anderhalve week eerder waren) waar ongeveer het ‘centrum’ is. Het is allemaal een beetje onlogisch hier. We parkeerden de auto en liepen door het centrum heen dat eruit zag als een Oostenrijks dorp in een skigebied. Houten huizen met lampjes. Het geheel zag er sfeervol uit. Middenin dat centrumpje stond een grote gondel die bergen in gaat. We liepen een tijdje rond en keken her en der op de menukaart. Uiteindelijk kwamen we terecht bij de Ten Crows (bedankt voor de tip). Dit is een barbecuerestaurant. We konden buiten zitten en bestelden beiden een cola zero en een overheerlijke burger. Roy nam de pulled pork, Alfred een barbecueburger met pulled pork. Het geheel was zeer goed! Geen vette hap maar eens écht vlees.

Na deze maaltijd liepen we de staat Nevada weer in. South Lake Tahoe ligt namelijk gedeeltelijk in Californië (hier staat ons hotel) en Nevada. Aangezien in Nevada gegokt mag worden, stonden hier ook grote hotels met casino’s. Dit op nog geen 100 meter van het skidorpje/centrum.  Het casino was gigantisch groot. Ze hadden hier meer dan 800 machines. Het deed ons enorm veel denken aan Las Vegas. De verdere avond gokten we wat: wonnen iets, verloren weer iets, wonnen weer iets, verloren weer iets.. etc. Het drinken is hier gratis, incl. alcohol. Je hoeft alleen de serveersters (in te kleine en strakke kleding) af en toe en fooi te geven.

Rond 23.30 reden we terug naar ons hotel. Deze mistten we eerst, waardoor we veel te ver terugreden (wel 5km), heel dom. Gelukkig zat er een stuur op de auto en konden we keren.
Morgen houden we een chill dagje en zetten de wekker iets later.

South Lake Tahoe is wel een echt een leuke plaats. Mocht je eens in de buurt zijn: bezoek deze zeker!

Hotel: Beach Retreat & Lodge At Tahoe
Gelopen: 11,4 km
Gereden: 322 km