Dag 31 - Monterey, Santa Maria

Met precies nog één week op de teller, ging ook vandaag de wekker weer om 8 uur. We pakten alles in en de was van eergisteren was inmiddels ook weer kurkdroog. We deden alles in lekker rustig tempo, want het is ongeveer 3 uur rijden naar Santa Maria. We propten alles weer in de auto. Voor omstanders lijkt het misschien één grote chaos in de auto. 2 groter koffers en twee kleine koffers achterin de kofferbak. De koelbox op de achterbank, vastgezet in de gordel. Ook bevinden zich op de achterbank: Een grote shopper met daarin vuile was, de laptop en wat andere dingen. Drie rugzakken met opladers, slippers, chips, zonnebrand e.d. Tussen de stoelen liggen 40 flesjes water, in een soort 40-pack. Hier kan Alfred makkelijk bij, door zijn arm naar achteren te gooien en Roy water aan te geven tijdens het rijden. Enfin, een chaos voor omstanders maar alles heeft inmiddels een eigen plek gekregen.

We besloten het enorm uitgebreide en lekkere ontbijt over te slaan. Wel pakten we snel een aantal muffins mee, voor het geval dat… Mochten we ze niet opeten dan zullen we er een dak/thuisloze blij mee maken. Naast het hotel zat namelijk een Denny’s. Hier hadden we deze vakantie nog niet gegeten en we besloten hier even rustig te gaan ontbijten. Alfred nam Pancakes en Roy stelde zijn ontbijt samen: eieren, toast en vers fruit. Toen Alfred zijn pancakes kwamen, bleken hier ook eieren bij te zitten. Hij walgt hiervan, dus werd Roy er blij mee gemaakt. We hebben vorige vakantie wel eens vaker bij Denny’s gegeten en dat was altijd erg goed. Dit keer was het allemaal behoorlijk vet. Het bleef ons bijna de hele dag dwarszitten.

Nadat we hadden afgerekend reden we weg terwijl het licht miezerde. Na iets meer dan een half uur rijden, kwamen we bij de welbekende ‘Bixby Creek Bridge’. Helaas was het bewolkt  én erg koud door de sterkte wind, maar we namen een aantal foto’s. Drie jaar geleden hebben we hier prachtige foto’s gemaakt met een strak blauwe lucht, maar dit had ook wel iets mysterieus. Verkleumd stapten we weer in en reden door. Al snel trok de lucht open en scheen de zon. Dit afgewisseld met vlagen zeemist en bewolking. Het was soms strak blauw en binnen 1 seconde reden we dan de mist in. Het was een prachtige route! Na een tijdje boog de weg af van de kust, het ‘binnenland’ in. Een groot gedeelte van deze route wordt trouwens de ‘Big Sur’ genoemd. In het bosgebied kwamen we een plek (River Inn, Big Sur) tegen waar we drie jaar geleden waren gestopt voor een koffie. Inmiddels hadden we wel weer zin in een bakkie en het zag er erg gezellig uit. Op deze mooie plek werkten we onze blog bij van gisteren en genoten we in het zonnetje van een smerige bak koffie.  45 minuten later vervolgden we onze weg.

Vlak voor we bij San Simeon waren, stopten we bij een toeristisch plekje aan de kust. We hadden geen idee wat er te zien was, maar de parkeerplaats stond helemaal vol met auto’s. Al gauw bleken op het strand tientallen zeehondjes en zeeolifanten in de zon te liggen. Van deze laatstgenoemde dieren hadden we nog nooit gehoord, maar we begrijpen waarom ze zo genoemd worden. Het zijn enorme zeehonden met een lange slurf. De zeedieren waren lekker aan het chillen op het strand. Af en toe gooiden ze een lading zand over zichzelf heen om af te koelen. Enkele zeeolifanten waren elkaar aan het uitdagen door elkaar te bijten en brulgeluiden te laten horen. Het was fascinerend om deze gigantische beesten te zien, maar wat zijn ze lelijk zeg!

Om vier uur kwamen we aan bij het hotel en we konden meteen inchecken. We brachten de spullen naar de kamer en deden meteen de deur weer achter ons dicht. We zagen op Google Maps dat Santa Maria een behoorlijke stad is en bij ons in de buurt zit een winkelcentrum met een Macy’s. Het leek ons een leuk idee om hier even te koekeloeren. In dit winkelcentrum heeft Covid ook zijn werk gedaan, want veel winkels waren definitief dicht. We struinden wat rond en zochten op internet een plek om te gaan eten. Fastfood sloegen we direct over, hier hadden we namelijk totaal geen zin in. Op 10 minuten lopen van het winkelcentrum bleek een AYCE sushi restaurant te zitten. Voor 36 dollar kon je onbeperkt sushi eten. De recensies waren goed en de vis zag er op de afbeeldingen vers uit. We besloten een kijkje te gaan nemen. Binnen zag het er goed uit en we besloten plaats te nemen. We vroegen aan de serveerster wat de spelregels waren, want we dachten dat die anders dan in Nederland waren. Dit bleek ook zo te zijn. Je mocht gewoon alles bestellen. We hoefden geen rekening te houden met de hoeveelheid of met de tijd. Zolang je alles maar op at en oja, je mocht ook niks mee naar huis te nemen. Toch zitten onze gebruiken diepgeworteld, want we bestelden steeds twee gerechtjes per keer. Soms kreeg je per gerecht wel 8 stukjes sushi. Het smaakte heerlijk! Fijn om eens iets anders te eten dan frituur😉.

Nadat we onze maaltijd hadden genuttigd liepen we terug naar onze auto. Het was inmiddels bewolk en stervenskoud geworden. Bij het hotel bleek gelukkig een hottube te zijn. We trokken onze zwembroek aan en trokken een sprintje. Het woord hottube bleek totaal te kloppen, op een bordje stond dat het water 105 Fahrenheit was (40,5 graden Celsius). Na een kwartier bubbelen hadden we het vreselijk heet en besloten we terug te keren naar onze kamer. De kamer is trouwens erg netjes en beschikt over een grote badkamer. Onder de douche kunnen we rechtop staan! Ook wel weer eens fijn. De rest van de avond relaxten we en werkten we onze blog bij. Morgenochtend gaan we het lekker rustig aan doen en ontbijten we bij het hotel: het zit er weer bij in.

Hotel: Best Western Plus, Big America, Santa Maria
Gelopen: 5km
Gereden: 277km