Hopewell Rocks

De ochtend begint met zwemmen voor Nathan en Joah en daarna rijden we weg. We gaan even het stadje Shediac in, maar er is niet veel te beleven en we zijn snel uitgekeken.

We hebben nog even een Kodak momentje bij The Giant Lobster en rijden dan door richting Moncton, om boodschappen te doen om de lege koelkast te vullen, en een internet-stop te maken bij Starbucks. Daarna rijden we door naar de Bay of Fundy, waar we stoppen bij de Hopewell Rocks. We komen precies om half vier aan, zoals we in de ochtend hadden gepland. Extra punten voor deze goede timing vandaag! Om half zeven is het laaggetij en we willen graag over de bodem van de oceaan lopen. Je kunt in het park een ticket kopen dat twee dagen geldig is (zodat het iets makkelijker is om zowel hoog- als laagwater mee te maken) maar wij komen hier pas overmorgen terug. De dame bij de ticketverkoop is super vriendelijk maakt een handmatige notitie op onze tickets, zodat we twee dagen later opnieuw naar binnen kunnen zonder nieuw ticket. We lopen langs de kliffen en stoppen bij de uitkijkpunten. Het is al goed te zien dat het eb is. Vanaf boven lijkt het alsof de rotsen op de bodem al zichtbaar zijn. De jongens lopen met Gerjan alvast verder zodat ik een foto van bovenaf kan maken. Na twintig minuten zie ik ze beneden verschijnen, inmiddels is er nog meer bodem vrij gekomen. Na wat foto’s (niet te zien dat zij het zijn gezien de afstand..) ga ik ook die kant op.

Beneden aangekomen blijken het niet alleen rotsen te zijn, maar zijn ze bedekt met enorme bergen zeewier. Het is een bizar idee dat je op de bodem van de oceaan loopt en dat slechts een paar uur daarvoor het zeewater zo’n tien meter hoog stond hier. De rotsen hebben een bizarre vorm, waar het water loopt zijn ze dun en uitgesleten en en hoger zijn ze bol. Ze hangen vol met lange dikke slierten zeewier en het is een beetje een surrealistisch gevoel maar wel super mooi.

Na een tijdje gaan we weer terug omhoog en rijden met nog een kilometer of vijftig verder naar Fundy National Park. Dit is de eerste camping waarbij we geen eigen fire pit hebben, maar er 1 gezamenlijke is. Na he eten gaan we die kant op en zitten een tijd met een gemixt gezelschap uit verschillende delen van Canada bij het vuur, waar worstjes en marshmallows worden gebakken. De jongens vinden het uiteraard heel gezellig en willen liever niet terug naar de camper om te slapen, maar tegen de tijd dat de muggen onvermijdelijk om ons heen zoemen is dat wat ervoor zorgt dat ze toch naar de camper gaan.