Cavendish - Prince Edward Island

In de ochtend rijden we terug naar de Hopewell Rocks. We zijn er rond half elf, en hoogwater is het pas tegen half twee, maar het verschil met twee dagen daarvoor is al goed te zien. Tevens geeft het weer het ook een hele andere uitstraling, het is grijs met wat mist.

Vanuit hier is het een stukje terugrijden van de route die we al eerder hebben gereden, om daarna de provincie New Brunswick te verlaten en over de Confederation Bridge naar Prince Edward Island (PEI) te gaan. Deze brug is 12,9km lang. Deze brug is er pas sinds 1997 en heeft het mogelijk gemaakt om zo niet alleen per veerboot maar ook zelf rijdend van en naar het eiland te gaan. Overigens is dit vele jaren een discussiepunt geweest met voor- en tegenstanders, en was de uiteindelijke uitkomst van een stemming onder de bewoners van PEI met 59,4% een ‘ja’ op de brug. Vanaf dat we de brug afrijden hobbelen we ruim 40km over een weg die nog slechter is dan de gemiddelde Belgische weg (en geen uitzondering is op veel andere wegen die we de afgelopen dagen hebben gereden). Het houdt in ieder geval in dat we na het parkeren om de camping weer met gevaar voor eigen leven de koelkast en andere kastjes open zullen doen.. We hebben twee nachten op Cavendish Campground. Deze camping ligt direct aan zee, en dat is dan ook waar we al snel zijn. We hebben gelijk geluk; we vinden sea glass! Dit schijnt met name op PEI te vinden te zijn, en is afkomstig van glas wat in het water is gekomen en door het zand en stroming is gaan lijken op een gladde steen. Hoewel de herkomst dus best triest is (zooi in de zee, vandaar vaak te vinden in de buurt van havens etc) is het resultaat mooi.

We eten wat en tegen de tijd dat we het vuur goed aanhebben en de eerste smores maken begint het ineens te stortregenen. We vluchten de camper in, en kijken toe hoe ons vuurtje uitregent.